Συνθήκες διαβίωσης και εργασίας: Ελλάδα

Ο κύριος φορέας δράσεων για την προώθηση της απασχόλησης είναι η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ). Διαθέτει 117 Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης (ΚΠΑ ή ΚΠΑ2) σε όλη τη χώρα και προσωπικό, στο οποίο απευθύνονται οι άνεργοι/ες για εύρεση εργασίας, για καθοδήγηση, ως επίσης και για ενεργητικά προγράμματα απασχόλησης, αυτοαπασχόλησης ή επανακατάρτισης, για τη βελτίωση των προσόντων τους.

Στην ΔΥΠΑ υπάρχουν Έλληνες Σύμβουλοι του δικτύου EURES, που γνωρίζουν ξένες γλώσσες και είναι ειδικά καταρτισμένοι. Έργο τους είναι να βοηθήσουν τα άτομα που αναζητούν εργασία σε χώρα της ΕΕ, του ΕΟΧ και την Ελβετία  και να καλύψουν τις διαθέσιμες από τους εργοδότες/τριες θέσεις εργασίας. Επίσης, παρέχουν υποστήριξη σε πολίτες της ΕΕ, του ΕΟΧ και της Ελβετίας, οι οποίοι ενδιαφέρονται να βρουν απασχόληση στην Ελλάδα, ενημερώνοντάς τους για την αγορά εργασίας και καθοδηγώντας τους στην εξεύρεση θέσεων. Παράλληλα παρέχουν πληροφόρηση και μεσολάβηση μεταξύ ανέργων και εργοδοτών στo πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Απασχόλησης.

Ευκαιρίες στην τοποθέτηση ανέργων στην αγορά εργασίας παρέχονται, επίσης, από Ιδιωτικά Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας (ΙΓΕΕ), τα οποία λειτουργούν κατόπιν αδείας από το Υπουργείο Εργασίας  & Κοινωνικών Υποθέσεων και μεσολαβούν για την εξεύρεση εργασίας.

Η μεσολάβηση γίνεται χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση για τον/ην εργαζόμενο/η. Αυτή βαρύνει τον/ην εργοδότη/τρια για λογαριασμό του/ης οποίου/ας μεσολαβεί το ΙΓΕΕ.

Οι εφημερίδες αποτελούν μία εξ ίσου σημαντική πηγή πληροφόρησης. Οι αγγελίες για πρόσληψη στελεχών και για θέσεις απασχόλησης εξειδικευμένου προσωπικού δημοσιεύονται συνήθως στα ελληνικά και στα αγγλικά. Στα περίπτερα, μπορούν να βρεθούν εφημερίδες μικρών αγγελιών ή εφημερίδες με ειδικά ένθετα απασχόλησης για αναζήτηση εργασίας. Εξάλλου, τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (με έμφαση στα Facebook,Linkedin και Twitter) όσο και γενικότερα στο Διαδίκτυο, υπάρχουν πολλές, ιδιωτικού ή δημόσιου χαρακτήρα, ιστοσελίδες μέσω των οποίων δημοσιεύονται θέσεις εργασίας σε διάφορους τομείς για την Ελλάδα. Η περιήγηση στο Διαδίκτυο και η αναζήτηση στις αγγελίες είναι πολύ δημοφιλείς τρόποι αναζήτησης εργασίας στην Ελλάδα. Ο ΟΑΕΔ και τα ΙΓΕΕ διαθέτουν διαδικτυακές πύλες / μηχανές αναζήτησης εργασίας για την ενημέρωση και την παροχή βοήθειας σε ανέργους/ες που αναζητούν εργασία. Ειδικά ο ΟΑΕΔ απευθύνεται και σε εργαζόμενους/ες που επιθυμούν να μετακινηθούν σε χώρα της Ε.Ε, του Ε.Ο.Χ και την Ελβετία για την αναζήτηση εργασίας. Μέσω των ανωτέρω παρέχεται η δυνατότητα ηλεκτρονικής υποβολής βιογραφικού σημειώματος σε μητρώο που μόνο οι εργοδότες έχουν πρόσβαση. Η διαδικτυακή πύλη του EURES αποτελεί σήμερα την πιο εξελιγμένη μηχανή αναζήτησης εργασίας αυτού του είδους.

Επίσης το Εθνικό Γραφείο Συντονισμού EURES της Ελλάδας διοργανώνει ημερίδες και ημέρες καριέρας σε συνεργασία με Εθνικά Γραφεία Συντονισμού άλλων χωρών της Ε.Ε, του Ε.Ο.Χ και της Ελβετίας για συγκεκριμένο κάθε φορά  οικονομικό κλάδο ή δραστηριότητα με σκοπό την παρουσίαση θέσεων εργασίας, τη λήψη βιογραφικών, καθώς και συνεντεύξεις είτε  απευθείας με εργοδότες/τριες είτε μέσω των Συμβούλων EURES των χωρών αυτών.

Σημαντική βοήθεια προς ανέργους/ες που αναζητούν εργασία στην Ελλάδα κυρίως αλλά και σε χώρες της Ε.Ε, του Ε.Ο.Χ και την Ελβετία και σε συνεργασία με Συμβούλους EURES, παρέχουν τα γραφεία διασύνδεσης ή οι κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων, στο πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Συχνά, και κυρίως για απόφοιτους ή τελειόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ορισμένα Πανεπιστήμια,  ή άλλοι φορείς, διοργανώνουν ημερίδες Καριέρας με σκοπό την απευθείας επαφή όσων αναζητούν εργασία με ενδιαφερόμενους εργοδότες.

Συνιστάται η χρήση και αξιοποίηση των κοινωνικών δικτύων, μέσω φίλων και γνωστών, οι οποίοι ενδέχεται να γνωρίζουν κάποιον/αν εργοδότη/τρια που ενδιαφέρεται να προσλάβει υπάλληλο. Συνήθως, μια τέτοια αναζήτηση έχει αρκετές πιθανότητες να οδηγήσει σε μια πρόσληψη.

Τέλος, η έρευνα συγκεκριμένων διαδικτυακών τόπων εταιρειών με ανακοινώσεις θέσεων εργασίας σχετικών με τα ενδιαφέροντα και τις δεξιότητες των αναζητούντων εργασία και η ακόλουθη ηλεκτρονική αποστολή βιογραφικών σημειωμάτων, αποτελεί μια ακόμη ενδεδειγμένη λύση προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι/ες να επιτύχουν την πρόσκλησή τους για συνέντευξη από εργοδότη/τρια για θέση εργασίας που να προσιδιάζει στα προσόντα τους.

Σύνδεσμοι:

Βιογραφικό σημείωμα

Για την υποβολή αιτήματος εργασίας σε εργοδότες/τριες απαιτείται η επισύναψη   βιογραφικού σημειώματος, το οποίο θα πρέπει να είναι σύντομο, 1-2 σελίδων, με σαφή περιγραφή της εκπαιδευτικής και επαγγελματικής εμπειρίας.

Το περιεχόμενο του βιογραφικού σημειώματος πρέπει να έχει αντιστοιχία με τη θέση εργασίας και τις προδιαγραφές που θέτει ο/η εργοδότης/τρια.

Στο βιογραφικό πρέπει να αναφέρονται τα προσωπικά στοιχεία, όπως ονοματεπώνυμο,  διεύθυνση, τηλέφωνο, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, καθώς και οι σπουδές και η επαγγελματική εμπειρία, όπου θα γίνεται αναφορά στον τίτλο της θέσης εργασίας, στον/ην εργοδότη/τρια, στον χρόνο απασχόλησης και στην περιγραφή των καθηκόντων που άσκησε ο/η ενδιαφερόμενος/η.

Επίσης πρέπει να αναφέρεται η γνώση ξένων γλωσσών, το επίπεδο γνώσης της γλώσσας και τα σχετικά αποκτηθέντα πτυχία.

Τα σεμινάρια που έχει παρακολουθήσει ο υποψήφιος μπορούν να επισημανθούν με τον τίτλο τους, το αντικείμενο, τη χρονική διάρκεια και τον φορέα του σεμιναρίου.

Παράλληλα, μπορούν να αναφερθούν γνώσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών ή άλλες ειδικές γνώσεις, πιστοποιήσεις, όπως και προσωπικά ενδιαφέροντα που στηρίζουν την υποψηφιότητα του ενδιαφερόμενου και σκιαγραφούν την προσωπικότητά του. Η αναφορά σε ικανότητες ή δεξιότητες που έχουν αποκτηθεί κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής ή επαγγελματικής εμπειρίας κρίνεται σε κάθε περίπτωση απαραίτητη.

Η συμμετοχή σε ομάδες εργασίας, συλλόγους, επιτροπές ή ακόμη και η συγγραφή άρθρων ή βιβλίων που σχετίζονται με το αντικείμενο της ζητούμενης θέσης εργασίας αποτελούν πολύτιμες προσθήκες στο βιογραφικό σημείωμα.

Στο τέλος του βιογραφικού μπορούν να αναφερθούν δύο ή τρεις συστάσεις ατόμων εγνωσμένης ακαδημαϊκής ή επαγγελματικής υπόστασης (π.χ. πρώην καθηγητών, προϊσταμένων ή εργοδοτών/τριών) με τα στοιχεία τους, ώστε να μπορεί ο/η εργοδότης/τρια να επικοινωνήσει μαζί τους για αναζήτηση περαιτέρω στοιχείων αναφορικά με τις επιδόσεις ή την επαγγελματική συμπεριφορά του/ης υποψηφίου/ας για μια συγκεκριμένη θέση εργασίας.

Συνοδευτική επιστολή

Το βιογραφικό σημείωμα συνιστάται να συνοδεύεται από επιστολή δακτυλογραφημένη, έκτασης όχι πέραν της μιας σελίδας, όπου γίνεται σύνδεση των επαγγελματικών και εκπαιδευτικών προσόντων του υποψηφίου με τη θέση εργασίας. Η επιστολή τελειώνει με την χειρόγραφη υπογραφή του υποψηφίου. Συνιστάται να μορφοποιείται το περιεχόμενο της συνοδευτικής επιστολής ανάλογα με την αιτούμενη θέση, ώστε να προκύπτει η συσχέτισή της και να αποφεύγεται η γενικόλογη διατύπωση.

Από κάθε δημόσια ή ιδιωτική υπηρεσία απασχόλησης χρησιμοποιούνται διαφορετικά υποδείγματα βιογραφικού σημειώματος. Όμως το πλέον σύνηθες τείνει να γίνει το βιογραφικό που παράγεται μέσω της διαδικτυακής πύλης του ΟΑΕΔ ή το ευρωπαϊκό υπόδειγμα του Europass. Πολλές ελληνικές εταιρείες χρησιμοποιούν έντυπα αίτησης υποψηφιότητας προκειμένου να αντικαταστήσουν το βιογραφικό σημείωμα. Τα έντυπα αυτά είναι άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο εκτενή και λεπτομερή.

Συμβουλή: Κάνετε έρευνα της αγοράς και βρείτε σε ποιες εταιρείες θα θέλατε να εργαστείτε. Περιηγηθείτε στην ιστοσελίδα τους, αν υπάρχει, για να διαμορφώσετε μία εικόνα και να αντλήσετε στοιχεία, που θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε στη συνοδευτική επιστολή ή στην πιθανή συνέντευξη. Στείλτε σ’ αυτές το βιογραφικό σας, ή δώστε το αυτοπροσώπως, ζητώντας συνάντηση με το αρμόδιο πρόσωπο της εταιρείας. Κάνετε αναφορά στους λόγους για τους οποίους νομίζετε ότι είστε κατάλληλος/η υποψήφιος/α. Για ευκολία, χρησιμοποιήστε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

Σύνδεσμοι:

Ορισμός

Η Πρακτική Άσκηση αποτελεί την ουσιαστική γέφυρα ανάμεσα στις θεωρητικές σπουδές και τις προσδοκώμενες θέσεις εργασίας. Παρέχει στους/στις φοιτητές/τριες αλλά και στους/στις απόφοιτους τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν στην πράξη όσα έχουν διδαχθεί κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα στη διαδικασία αναζήτησης και ανεύρεσης των θέσεων εργασίας.

Στην Ελλάδα, Πρακτική Άσκηση κάνουν υποχρεωτικά και ως μέρος των σπουδών, οι σπουδαστές των Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ). Στο πλαίσιο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η Πρακτική Άσκηση είναι πλέον τις πιο πολλές φορές προαιρετική, αν και συστήνεται η υλοποίησή της.

Οι περίοδοι και τα ωράρια της Πρακτικής Άσκησης θεσπίζονται με ειδικούς κανονισμούς, ενώ εφαρμόζονται συγκεκριμένα μέτρα Ενεργητικών Πολιτικών ως προς την Αγορά Εργασίας.

Παράλληλα με την Πρακτική Άσκηση που αφορά στην Τυπική Εκπαίδευση και εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, παρέχονται και ευκαιρίες κατάρτισης υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, του Υπουργείου Τουρισμού, του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων αλλά και από ιδιωτικά και κοινωφελή Ιδρύματα.

Συγκεκριμένα, η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) προκηρύσσει ανά περιόδους προγράμματα Απόκτησης Εργασιακής Εμπειρίας, με τα οποία επιδοτεί εξ ολοκλήρου την Πρακτική Άσκηση με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Σε δεύτερη φάση παρέχει προγράμματα Επιδότησης της Εργασίας για όσους έχουν ολοκληρώσει την πρώτη φάση της Εργασιακής Εμπειρίας. Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ απευθύνονται σε εγγεγραμμένους/ες ανέργους/ες ηλικίας 16-24 και 25-29 ετών.

Επίσης, σε συνεργασία με Κέντρα Δια Βίου Μάθησης (Κ.Δ.Β.Μ) επιδοτεί προγράμματα κατάρτισης (training vouchers), τα οποία συνδυάζουν τη σύντομη θεωρητική με την πρακτική κατάρτιση σε ειδικότητες που έχουν απήχηση και ζήτηση στην Αγορά Εργασίας.

Το Υπουργείο Τουρισμού προκηρύσσει επίσης προγράμματα Πρακτικής Άσκησης για φοιτητές/τριες και απόφοιτους ΙΕΚ και Ανώτερων Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης για τις θερινές κυρίως περιόδους.

Επιπλέον, Πρακτική Άσκηση προσφέρεται και από Ιδιωτικούς Φορείς και Κοινωφελή Ιδρύματα, όπως είναι το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Ίδρυμα Ωνάση, το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Λάτση κ.ά.  με καθορισμένες κάθε φορά προϋποθέσεις συμμετοχής.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) τέλος, αναλαμβάνει επίσης την υλοποίηση συμβάσεων Πρακτικής Άσκησης.

Επιλεξιμότητα

Στους παραπάνω φορείς, η συμμετοχή δεν συνδέεται με συγκεκριμένο εκπαιδευτικό επίπεδο. Οι συμμετέχοντες/-ουσες είναι Έλληνες/ίδες πολίτες, ή υπήκοοι άλλου κράτους μέλους της ΕΕ, του ΕΟΧ και της Ελβετίας.

Αναλυτικές πληροφορίες για τα προγράμματα Πρακτικής Άσκησης υπάρχουν στους παρακάτω συνδέσμους:

• www.dypa.gov.gr
• www.minedu.gov.gr
• www.gsae.edu.gr/el/
• www.mintour.gov.gr/
• www.ypakp.gr/
• www.voucher.gov.gr
• https://atlas.grnet.gr
• www.onassis.org/el
• www.snf.org/el/
• https://www.latsis-foundation.org
• https://www.sev.org

​​​​​Υλοποίηση

Στο πλαίσιο της Σύστασης του Συμβουλίου για την Πρακτική Άσκηση (Μάρτιος 2014) αλλά και την Οδηγία (ΕΕ) 2016/801 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις συμμετοχής σε προγράμματα Πρακτικής Άσκησης. Αναλυτική πληροφόρηση για την διαδικασία υλοποίησης της Πρακτικής Άσκησης παρέχεται στον παρακάτω σύνδεσμο:

• https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32016L0801&from=EL

Συγκεκριμένα, για την Ελλάδα, το θεσμικό και το νομοθετικό πλαίσιο της Πρακτικής Άσκησης καθορίζει τις απαραίτητες προϋποθέσεις, τη διάρκεια, την εποπτεία, το περίγραμμα του προγράμματος Πρακτικής Άσκησης για κάθε ειδικότητα.

Επίσης, προσδιορίζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των ασκούμενων φοιτητών/τριών, καθώς και το ύψος της αποζημίωσης στην Πρακτική Άσκηση, αλλά και θέματα περίθαλψης και ασφάλισης.

Για περισσότερες πληροφορίες- ενημέρωση, μπορεί κανείς να επισκεφθεί τον σύνδεσμο:

• https://praktiki.hmu.gr/%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1/
• http://praktiki.teicm.gr/institutional-framework

Συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

Όπως προαναφέρθηκε, κάθε πρόγραμμα πρακτικής άσκησης που εντάσσεται στα μέτρα ενεργού πολιτικής για την αγορά εργασίας έχει τους δικούς τους όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής και επιλεξιμότητας.

Όλες οι σχετικές πληροφορίες σχετικά με τα παραπάνω χρηματοδοτούμενα προγράμματα διατίθενται στους επίσημους δικτυακούς τόπους των αρμόδιων φορέων.

Πού να αναζητήσω ευκαιρίες απασχόλησης

Όσοι/ες ενδιαφέρονται για Πρακτική Άσκηση απευθύνονται στα Τμήματα των Σχολών όπου φοιτούν ή έχουν αποφοιτήσει, εφόσον πρόκειται για Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης και Σχολές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Για Πρακτική Άσκηση μέσω Ιδιωτικών και Κοινωφελών Φορέων, όπως αυτοί αναφέρθηκαν παραπάνω, οι υποψήφιοι/ες μπορούν να πληροφορούνται από τους αντίστοιχους συνδέσμους.

Χρηματοδότηση και υποστήριξη

Όλοι/ες οι υπήκοοι κρατών της ΕΕ, του ΕΟΧ και της Ελβετίας δύνανται να συμμετάσχουν σε προγράμματα και περιόδους Πρακτικής Άσκησης στην Ελλάδα μέσω του Erasmus+, το οποίο παρέχει χρηματοδοτική στήριξη ανάλογα με το κόστος διαβίωσης τόσο της χώρας προορισμού όσο και της χώρας προέλευσης.

Αιτήσεις υποβάλλονται μέσω του Γραφείου Διεθνών Σχέσεων ή του Γραφείου Erasmus+ του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Φοίτησης στη Διαδικτυακή Πύλη Erasmus Intern Traineeship Portal.

Περισσότερες πληροφορίες διατίθενται στους κάτωθι συνδέσμους:

• https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/opportunities/traineeships-students_el

• https://www.iky.gr/el/erasmusplus

Πού να δημοσιεύσω ευκαιρίες απασχόλησης

Όλα τα επίσημα προγράμματα πρακτικής άσκησης ανακοινώνονται μέσω δημόσιων προσκλήσεων εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους αρμόδιους φορείς.

Χρηματοδότηση και υποστήριξη

Οι επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται να αξιοποιήσουν προγράμματα Πρακτικής Άσκησης και να δημοσιεύσουν αντίστοιχες θέσεις εργασίας, μπορούν να απευθύνονται στα Γραφεία Διασύνδεσης των αντίστοιχων Σχολών, αλλά και σε φορείς που προκηρύσσουν ανάλογες συμβάσεις μέσω Δημοσίων Προσκλήσεων Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος. Οι φορείς αυτοί δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα αναλαμβάνουν και τη χρηματοδότηση, αλλά και τη συνολική υποστήριξη των προγραμμάτων Πρακτικής Άσκησης.

​​​​​Νομικό πλαίσιο

Στην Ελλάδα, ο κύριος φορέας για τη διεξαγωγή προγραμμάτων μαθητείας είναι εκ του νόμου η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ). Το νομικό πλαίσιο του δυϊκού συστήματος μαθητείας εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες από τις 50 επαγγελματικές σχολές μαθητείας της ΔΥΠΑ (ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ), ενώ λειτουργούν 30 Γραφεία Διασύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΓΔΕΕ) με την αγορά εργασίας. Οι επαγγελματικές σχολές μαθητείας της ΔΥΠΑ συμβάλλουν στην ένταξη των αποφοίτων τους στην αγορά εργασίας.

Παράλληλα με την εκπαίδευση στη Σχολή, οι μαθητές εντάσσονται σε πρόγραμμα Μαθητείας/Πρακτικής άσκησης και υπογράφεται Σύμβασης Μαθητείας. Κατά τη διάρκεια του ως άνω προγράμματος οι μαθητές αμείβονται, ασφαλίζονται από τον εργοδότη τους και τυγχάνουν άλλων παροχών, όπως προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις.

Περιγραφή των σχεδίων

Το δυϊκό σύστημα μαθητείας (4 εξάμηνα) που εφαρμόζεται από τις επαγγελματικές σχολές της ΔΥΠΑ περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας σε πραγματικές συνθήκες εργασίας (On-the-job training) για τους μαθητές, σε επιχειρήσεις τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα (το πρωί)
• θεωρητικά και εργαστηριακά μαθήματα (το απόγευμα)

Μεταξύ του μαθητευόμενου και του εργοδότη υπογράφεται Σύμβαση Μαθητείας, στην οποία αναφέρεται ο χρόνος έναρξης και η λήξη της πρακτικής άσκησης, καθώς και οι υποχρεώσεις, τόσο του εργοδότη, όσο και του μαθητευόμενου.

Κατά τη διάρκεια της πρακτικής τους άσκησης, η αμοιβή των ασκούμενων μαθητών ανέρχεται στο 75% του κατώτατου ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη (31,85 €), δηλαδή σε 23,89 €. Το ως άνω ποσοστό αμοιβής ισχύει για όλα τα εξάμηνα σπουδών.

Η πράξη Μαθητεία/Πρακτική Άσκηση των ΕΠΑΣ ΔΥΠΑ έχει ενταχθεί στο ΕΠΑΝΑΔ & ΕΔΒΜ στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-20 και συγχρηματοδοτείται από το ΕΚΤ (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους.

Οι μαθητευόμενοι έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη κατά τη διάρκεια του προγράμματος μαθητείας τους.

Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο περίπου 10000 μαθητές ηλικίας 16-23 ετών εγγράφονται στα διετή προγράμματα που διοργανώνουν οι ΕΠΑΣ ΔΥΠΑ.

Το υπόλοιπο των δαπανών, στο οποίο περιλαμβάνεται και η εισφορά ασφαλιστικής κάλυψης, βαρύνει εξ ολοκλήρου τον εργοδότη. (www.dypa.gov.gr)

Επιλεξιμότητα

Τα προγράμματα μαθητείας απευθύνονται σε όλους τους πολίτες της ΕΕ αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι η γνώση της ελληνικής γλώσσας είναι απαραίτητη για την πλειονότητα των προγραμμάτων αυτών.

Συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

Από 1/5/2022 η αμοιβή για έναν μαθητευόμενο κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης είναι ημερησίως 23,89 € (https://www.dypa.gov.gr/mathitia).

Οι μαθητευόμενοι δικαιούνται άδειας μετ' αποδοχών και εκπαιδευτική άδεια.

Πού να αναζητήσω ευκαιρίες απασχόλησης

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν πληροφορίες στον σύνδεσμο https://www.dypa.gov.gr/mathitia.

Επίσης, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τα γραφεία σταδιοδρομίας των ΕΠΑΣ.

Το σύστημα on the job-training που εφαρμόζει η ΔΥΠΑ έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό στην πράξη καθώς οι μαθητές σε σημαντικό ποσοστό μετά το τέλος των σπουδών τους συνεχίζουν να απασχολούνται στις θέσεις πρακτικής άσκησης.

Χρηματοδότηση και υποστήριξη

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τα 30 γραφεία σταδιοδρομίας των ΕΠΑΣ.

Περισσότερες πληροφορίες διατίθενται στον σύνδεσμο https://www.dypa.gov.gr/mathitia.

Πού να δημοσιεύσω ευκαιρίες απασχόλησης

Οι εργοδότες μπορούν να ενημερώνονται μέσω του συνδέσμου https://www.dypa.gov.gr/mathitia ή μπορούν να απευθύνονται στα 30 γραφεία σταδιοδρομίας των ΕΠΑΣ σε όλη τη χώρα.

Ο εργοδότης που προτίθεται να διαθέσει θέσεις Μαθητείας σε μαθητές των ΕΠΑΣ της ΔΥΠΑ πρέπει να διαθέτει τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για την εκπαίδευση τους στη συγκεκριμένη ειδικότητα, τα κατάλληλα μέσα και τον κατάλληλο εξοπλισμό. Επίσης, ο εργοδότης μεριμνά για την τήρηση των όρων υγιεινής και ασφάλειας που προβλέπονται για την προστασία των εργαζομένων.

Χρηματοδότηση και υποστήριξη

Οι εργοδότες μπορούν να επικοινωνούν με τα γραφεία σταδιοδρομίας των ΕΠΑΣ, για να ενημερώνονται για τις δυνατότητες οικονομικής στήριξης.

Περισσότερες πληροφορίες παρέχονται στον σύνδεσμο https://www.dypa.gov.gr/mathitia.

Η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς.

Η άρση των εθνικών φραγμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ είναι μία από τις αρχές που κατοχυρώνονται στις Συνθήκες της ΕΕ. Από ένα παραδοσιακά προστατευτικό σημείο εκκίνησης, οι χώρες της ΕΕ καταργούν συνεχώς τους περιορισμούς για να δημιουργήσουν μια «κοινή» ή ενιαία αγορά. Αυτή η δέσμευση για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού εμπορικού χώρου χωρίς σύνορα έχει οδηγήσει στη δημιουργία περισσότερου πλούτου και νέων θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα έχει καθιερώσει την ΕΕ ως παγκόσμια εμπορική δύναμη μαζί με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.

Παρά τη δέσμευση της Ευρώπης να εξαλείψει όλους τους εσωτερικούς φραγμούς στο εμπόριο, δεν έχουν εναρμονιστεί όλοι οι κλάδοι της οικονομίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να ρυθμίσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο τους κλάδους που ενδέχεται να ενέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τους πολίτες της Ευρώπης – όπως τα φαρμακευτικά ή τα δομικά προϊόντα. Στην πλειονότητα των προϊόντων (που θεωρούνται «χαμηλότερου κινδύνου») εφαρμόζεται η λεγόμενη αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, η οποία σημαίνει ότι ουσιαστικά κάθε προϊόν που κατασκευάζεται νόμιμα ή τίθεται σε κυκλοφορία σε ένα από τα κράτη μέλη, μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα και να διατίθεται στο εμπόριο εντός της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ.

Περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων

Η Συνθήκη για την ΕΕ δίνει στα κράτη μέλη το δικαίωμα να θέτουν περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων όταν υπάρχει ειδικό κοινό συμφέρον, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η υγεία των πολιτών, ή η δημόσια τάξη, μεταξύ άλλων. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι αν η εισαγωγή ενός προϊόντος θεωρηθεί από τις αρχές κράτους μέλους ως πιθανή απειλή για τη δημόσια υγεία, τα δημόσια ήθη ή τη δημόσια τάξη, οι αρχές μπορούν να αρνηθούν ή να περιορίσουν την πρόσβασή του στην αγορά του εν λόγω κράτους. Κάποια παραδείγματα αυτών των προϊόντων είναι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα ή ορισμένα ενεργειακά ποτά.

Μολονότι γενικά δεν υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά την αγορά προϊόντων σε άλλο κράτος μέλος, εφόσον προορίζονται για προσωπική χρήση, υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί στην Ευρώπη για συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων, όπως τα οινοπνευματώδη και ο καπνός.

Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων

Μία ακόμη απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς είναι η ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων. Πρόκειται για μία από τις τέσσερις βασικές ελευθερίες που εγγυάται η νομοθεσία της ΕΕ και αποτελεί τη βάση της ενοποίησης των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών αγορών. Οι Ευρωπαίοι μπορούν πλέον να διαχειρίζονται και να επενδύουν τα χρήματά τους σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της ΕΕ.

Η απελευθέρωση των κεφαλαιαγορών αποτελεί ορόσημο στη διαδικασία της οικονομικής και νομισματικής ολοκλήρωσης της ΕΕ. Ήταν το πρώτο βήμα προς τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) και του κοινού νομίσματος, του ευρώ.

Το πλεονέκτημα

Η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων δεν αυξάνει απλώς την αποδοτικότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ένωση, αλλά έχει και διάφορα πλεονεκτήματα για τους πολίτες της ΕΕ. Οι ιδιώτες μπορούν να εκτελούν πολλές χρηματοπιστωτικές πράξεις εντός της ΕΕ χωρίς σημαντικούς περιορισμούς. Για παράδειγμα, οι ιδιώτες μπορούν, με ελάχιστους περιορισμούς:

1. να ανοίξουν εύκολα τραπεζικό λογαριασμό,
2. να αγοράσουν μετοχές,
3. να επενδύσουν, ή
4. να αγοράσουν ακίνητα

σε άλλο κράτος μέλος. Οι εταιρείες της ΕΕ μπορούν να επενδύσουν, να έχουν στην ιδιοκτησία τους και να διαχειρίζονται άλλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Εξαιρέσεις

Ως προς την αρχή αυτή ισχύουν ορισμένες εξαιρέσεις, τόσο στα κράτη μέλη όσο και σε τρίτες χώρες. Αφορούν κυρίως τη φορολογία, την προληπτική εποπτεία, ζητήματα δημόσιας τάξης, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και οικονομικές κυρώσεις που συμφωνούνται στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της ΕΕ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξακολουθεί να εργάζεται για την ολοκλήρωση της ελεύθερης αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, υλοποιώντας νέες στρατηγικές για τη χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση, προκειμένου να διευκολύνει τους πολίτες και τις εταιρείες να διαχειρίζονται τα χρήματά τους εντός της ΕΕ.

Ενοικίαση διαμερισμάτων:

Διατίθενται τόσο επιπλωμένες όσο και μη επιπλωμένες κατοικίες. Στις γειτονιές των πόλεων υπάρχουν τοιχοκολλημένες αγγελίες ενοικιάσεων με τη σχετική επιγραφή «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ». Τόσο οι εφημερίδες γενικής κυκλοφορίας όσο και οι τοπικές, υπό τον τίτλο «Ενοικίαση ακινήτων», δημοσιεύουν αγγελίες με τα ακίνητα προς ενοικίαση.  Πολλές εξ αυτών διαθέτουν ειδικές ιστοσελίδες μέσω των οποίων καθίσταται δυνατός ο εντοπισμός κατοικιών προς ενοικίαση στο σύνολο της επικράτειας.

Η διάρκεια της μίσθωσης είναι από το νόμο τουλάχιστον τριετής, ακόμη και εάν τα μέρη συμφωνήσουν τη λήξη σε συντομότερο χρόνο.

Ορισμένες φορές απαιτείται προκαταβολή ποσού, το οποίο λειτουργεί ως εγγύηση για την καλή μεταχείριση του ακινήτου από τον ενοικιαστή.  Η συμφωνία και η πληρωμή του μισθώματος γίνεται απευθείας με τον ιδιοκτήτη.

Αγορά διαμερισμάτων:

Με βάση τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα, εκτιμάται ότι το το πρώτο εννεάμηνο του 2021 οι τιμές των διαμερισμάτων (σε ονομαστικούς όρους) αυξήθηκαν κατά 6,1% σε ετήσια βάση, έναντι αύξησης κατά 4,9% το αντίστοιχο διάστημα του 2020.

(1) Τιμές ενοικίων για ένα διαμέρισμα 3 δωματίων:

Αθήνα (κέντρο): περίπου 863,58 €/μήνα.

Αθήνα (προάστια): περίπου 777,10 €/μήνα.

Πειραιάς (κέντρο): περίπου 850,00 €/μήνα.

Πειραιάς (προάστια): περίπου 650,00 €/μήνα.

Θεσσαλονίκη (κέντρο): περίπου 665,71 €/μήνα.

Θεσσαλονίκη (προάστια): περίπου 518,24 €/μήνα.

Λάρισα: περίπου 462,50 €/μήνα.

Ηράκλειο Κρήτης: περίπου 762,50 €/μήνα.

Ρόδος: περίπου 700,00 €/μήνα.

Πάτρα: περίπου 481,25 €/μήνα.

(2) Τιμές αγοράς:

Αθήνα (κέντρο): περίπου 2.382,97 €/τ.μ.

Αθήνα (προάστια): περίπου 2.323,06 €/τ.μ.

Πειραιάς (κέντρο): περίπου 2.925,00 €/τ.μ.

Πειραιάς (προάστια): περίπου 2.300,00 €/τ.μ.

Θεσσαλονίκη (κέντρο): περίπου 2.130,56 €/τ.μ.

Θεσσαλονίκη (προάστια): περίπου 1.596,88 €/τ.μ.

Λάρισα: περίπου 1.475,00 €/τ.μ.

Ηράκλειο Κρήτης: περίπου 3.000,00 €/τ.μ.

Ρόδος: περίπου 2.733,86 €/τ.μ.

Πάτρα: περίπου 1.470,00 €/τ.μ.

Σύνδεσμοι:

(1) Προσχολική Εκπαίδευση:

Η προσχολική εκπαίδευση (βρεφικοί, βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί) είναι προαιρετική. Τα παιδιά  που συμπληρώνουν το 4ο έτος της ηλικίας τους μέχρι την 31^η Δεκεμβρίου του έτους εγγραφής ξεκινούν την υποχρεωτική εκπαίδευση και πηγαίνουν στο δημόσιο νηπιαγωγείο της γειτονιάς τους ή σε ιδιωτικό της επιλογής των γονέων. Στα δημόσια νηπιαγωγεία κάθε έτος αλλάζουν τα όρια σχολικής περιφέρειας. Οι εγγραφές γίνονται ηλεκτρονικά. Στην ηλεκτρονική υποβολή της αίτησης συμπληρώνονται τα στοιχεία του τέκνου, καθώς και άλλων τέκνων που φοιτούν στην ίδια σχολική μονάδα, η διεύθυνση μόνιμης κατοικίας (απαιτείται η επισύναψη πρόσφατου λογαριασμού ΔΕΚΟ, συμβολαίου μίσθωσης ή άλλου πρόσφατου δημοσίου εγγράφου), η επιλογή του προαιρετικού ολοήμερου προγράμματος ή/και του τμήματος πρόωρης υποδοχής, καθώς και τα στοιχεία των συνοδών των τέκνων κατά την προσέλευση και την αποχώρησή τους από τη σχολική μονάδα. Εν συνεχεία ο γονέας οφείλει να προσκομίσει στη σχολική μονάδα Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή, βιβλιάριο εμβολίων καθώς και, προαιρετικά, σε περίπτωση τέκνων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, βεβαίωση από Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΣΥ), δημόσιο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο ή άλλο δημόσιο φορέα. Για τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία δεν ισχύει η ηλεκτρονική υποβολή αίτησης, αλλά οι γονείς απευθύνονται στη σχολική μονάδα της επιλογής τους.

(2) Πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση:

Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση ολοκληρώνεται με τη φοίτηση στο δημοτικό σχολείο, η οποία ξεκινά τη χρονιά κατά την οποία τα παιδιά συμπληρώνουν  το 6ο έτος της ηλικίας τους μέχρι την 31 Δεκεμβρίου. Ο κύκλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης κλείνει με τη φοίτηση στο γυμνάσιο, η οποία συνιστά και το πρώτο στάδιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση τα παιδιά μπορούν να συνεχίσουν στο τριετές Γενικό ή Επαγγελματικό Λύκειο (μη υποχρεωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση) ή στη μαθητεία επαγγελματικής και τεχνικής εκπαίδευσης.

Τα παιδιά που φοιτούν στα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας πηγαίνουν στα δημόσια σχολεία της γειτονιάς τους ή σε ιδιωτικό σχολείο επιλογής των γονέων. Ως προς το δημοτικό, πριν από την έναρξη των εγγραφών, η διεύθυνση της σχολικής μονάδας αναρτά σε εμφανές σημείο της σχολικής μονάδας ή/και στην επίσημη ιστοσελίδα του σχολείου ανακοίνωση με πληροφορίες σχετικά με τα όρια της περιφέρειας του σχολείου, τις ώρες υποβολής των αιτήσεων και τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση της εγγραφής. Ύστερα από την ολοκλήρωση της φοίτησης στο δημοτικό σχολείο και την έκδοση σχετικού απολυτηρίου, η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ορίζει τα δημοτικά σχολεία, των οποίων οι απόφοιτοι εγγράφονται σε κάθε γυμνάσιο. Εν συνεχεία, η εγγραφή στο αντίστοιχο λύκειο γίνεται υπηρεσιακά. Γενικά, η εγγραφή στα δημόσια σχολεία γίνεται με βάση τον τόπο κατοικίας, όμως οι γονείς μπορούν να επιλέξουν και να αιτηθούν τη φοίτηση των τέκνων σε άλλο είδος σχολείου, όπως λόγου χάρη πειραματικό.

Όλα τα σχολεία ανοίγουν μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου.

(3) Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια (ΑΕΙ). Οι πτυχιούχοι μπορούν στη συνέχεια να προχωρήσουν σε σπουδές για την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή διδακτορικού, εφόσον το επιθυμούν.

Η βασική απαίτηση για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο είναι το απολυτήριο Λυκείου. Λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων, όλοι οι υποψήφιοι πρέπει να λάβουν μέρος στις γενικές πανελλήνιες εξετάσεις που πραγματοποιούνται συνήθως τον Ιούνιο. Εξαίρεση από το σύστημα των πανελλήνιων εξετάσεων αποτελούν οι διαδικασίες εισαγωγής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, οι οποίες περιλαμβάνουν ηλεκτρονική αίτηση και κλήρωση.

(4) Ειδικά Σχολεία και Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας

Παράλληλα με τη συμβατική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν επίσης και σχολεία για ειδικές ομάδες μαθητών, δηλαδή διαπολιτισμικά σχολεία για αλλοδαπούς και εκπατρισμένους, σχολεία μειονοτήτων για τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και ανεξάρτητα σχολεία ειδικής αγωγής για παιδιά με αναπηρία. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν τα πιλοτικά-πειραματικά σχολεία (σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια), μουσικά σχολεία, θεολογικές σχολές και τμήματα με αθλητικό προσανατολισμό. Υπάρχουν επίσης σχολεία δεύτερης ευκαιρίας για ενήλικους που δεν έχουν συμπληρώσει την 9ετή υποχρεωτική εκπαίδευση. Για την εισαγωγή σε αυτά τα σχολεία υφίστανται ειδικές διαδικασίες.

Σύνδεσμοι:

Η εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, η οποία αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις λίθους του ευρωπαϊκού μας οικοδομήματος, συνεπάγεται τη θέσπιση σειράς πρακτικών κανόνων που διασφαλίζουν ότι οι πολίτες μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα και εύκολα σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μετακίνηση εντός της ΕΕ με αυτοκίνητο έχει γίνει πολύ πιο εύκολη υπόθεση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θεσπίσει σειρά κοινών κανονισμών που διέπουν την αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδήγησης, τη διάρκεια ισχύος των ασφαλειών αυτοκινήτου, καθώς και τη δυνατότητα καταχώρισης του αυτοκινήτου σας στο μητρώο της χώρας φιλοξενίας.

Η άδεια οδήγησής σας στην ΕΕ

Η ΕΕ έχει θεσπίσει υπόδειγμα εναρμονισμένων αδειών και περαιτέρω ελάχιστες απαιτήσεις για την απόκτηση άδειας. Με αυτό τον τρόπο, οι επικίνδυνοι οδηγοί δεν θα μπορούν να οδηγούν στους δρόμους της Ευρώπης, όπου κι αν δώσουν εξετάσεις οδήγησης.

Από τις 19 Ιανουαρίου 2013, όλες οι άδειες οδήγησης που εκδίδονται από χώρες της ΕΕ έχουν την ίδια εμφάνιση και υφή. Οι άδειες τυπώνονται σε κομμάτι πλαστικού που έχει το μέγεθος και το σχήμα πιστωτικής κάρτας.

Έχουν θεσπιστεί εναρμονισμένες διοικητικές περίοδοι ισχύος για τις άδειες οδήγησης, οι οποίες κυμαίνονται από 10 έως 15 χρόνια για τις μοτοσικλέτες και τα επιβατικά αυτοκίνητα. Με αυτό τον τρόπο, οι αρχές έχουν τη δυνατότητα να επικαιροποιούν τακτικά την άδεια οδήγησης με νέα χαρακτηριστικά ασφαλείας που θα δυσκολεύουν την πλαστογράφηση ή τη νόθευση του εγγράφου, ώστε οι οδηγοί που δεν έχουν άδεια ή η άδειά τους έχει ανακληθεί να δυσκολεύονται περισσότερο να εξαπατήσουν τις αρχές, είτε στη χώρα τους είτε οπουδήποτε αλλού στην ΕΕ.

Η νέα ευρωπαϊκή άδεια οδήγησης προστατεύει επίσης τους ευάλωτους χρήστες του οδικού δικτύου, με τη θέσπιση συστήματος σταδιακής πρόσβασης για μοτοποδήλατα και άλλα μηχανοκίνητα δίτροχα οχήματα. Το σύστημα «σταδιακής πρόσβασης» σημαίνει ότι οι οδηγοί θα πρέπει να αποκτήσουν πρώτα εμπειρία σε ένα δίτροχο μικρότερης ισχύος προτού οδηγήσουν μεγαλύτερη μηχανή. Τα μοτοποδήλατα θα αποτελέσουν επίσης χωριστή κατηγορία με την ένδειξη ΑΜ.

Πρέπει να ζητήσετε την έκδοση άδειας οδήγησης από τη χώρα στην οποία διαμένετε συνήθως ή τακτικά. Πρόκειται γενικά για τη χώρα στην οποία ζείτε για τουλάχιστον 185 ημέρες ανά ημερολογιακό έτος λόγω προσωπικών ή επαγγελματικών δεσμών.

Αν έχετε προσωπικούς ή επαγγελματικούς δεσμούς σε 2 ή περισσότερες χώρες της ΕΕ, ως τόπος συνήθους κατοικίας θεωρείται ο τόπος στον οποίον έχετε προσωπικούς δεσμούς, υπό την προϋπόθεση ότι πηγαίνετε εκεί τακτικά. Ο τελευταίος αυτός όρος δεν απαιτείται εάν διαμένετε σε μια χώρα της ΕΕ για την εκτέλεση αποστολής με καθορισμένη διάρκεια.

Εάν μετακομίσετε σε άλλη χώρα της ΕΕ για σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο τόπος συνήθους κατοικίας σας δεν αλλάζει. Δικαιούστε όμως να κάνετε αίτηση για άδεια οδήγησης στη χώρα αυτή εάν μπορείτε να αποδείξετε ότι σπουδάζετε εκεί 6 τουλάχιστον μήνες.

Καταχώριση του αυτοκινήτου σας στο μητρώο της χώρας φιλοξενίας

Εάν μετακομίσετε μόνιμα σε άλλη χώρα της ΕΕ και πάρετε μαζί σας το αυτοκίνητό σας, θα πρέπει να το ταξινομήσετε και να καταβάλετε τους προβλεπόμενους φόρους στη νέα σας χώρα.

Δεν υπάρχουν κοινοί κανόνες της ΕΕ για την ταξινόμηση οχημάτων και τους σχετικούς φόρους. Ορισμένες χώρες εφαρμόζουν κανόνες φοροαπαλλαγής για την ταξινόμηση οχήματος εάν μετακομίσετε μόνιμα σε άλλη χώρα και πάρετε μαζί σας το αυτοκίνητό σας.

Για να επωφεληθείτε από φοροαπαλλαγή, πρέπει να ελέγξετε τις προθεσμίες και τους όρους που ισχύουν στη χώρα στην οποία επιθυμείτε να μετακομίσετε.

Ενημερωθείτε από τις εθνικές αρχές σχετικά με τους ακριβείς κανόνες και τις προθεσμίες: https://europa.eu/youreurope/citizens/vehicles/registration/registration-abroad/index_el.htm.

Ασφάλειες αυτοκινήτων

Οι πολίτες της ΕΕ μπορούν να ασφαλίσουν το αυτοκίνητό τους σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ, υπό τον όρο ότι η επιλεγμένη ασφαλιστική εταιρεία έχει άδεια από την εθνική αρχή της χώρας φιλοξενίας να εκδίδει τα σχετικά ασφαλιστήρια συμβόλαια. Εταιρείες που έχουν την έδρα τους σε άλλο κράτος μέλος έχουν δικαίωμα να πωλούν ασφαλιστήρια υποχρεωτικής αστικής ευθύνης μόνο εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Η ασφάλεια θα ισχύει σε ολόκληρη την Ένωση, όπου κι αν συμβεί το ατύχημα.

Φορολογία

Ο φόρος προστιθέμενης αξίας ή ΦΠΑ επί των μηχανοκίνητων οχημάτων κατά κανόνα καταβάλλεται στη χώρα όπου πραγματοποιείται η αγορά του αυτοκινήτου, παρότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ο ΦΠΑ καταβάλλεται στη χώρα προορισμού.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους κανόνες που ισχύουν κατά την αγορά οχήματος σε ένα κράτος μέλος και την ταξινόμησή του σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, επισκεφθείτε τον εξής σύνδεσμο: https://europa.eu/youreurope/citizens/vehicles/registration/taxes-abroad/index_el.htm.

Εφόσον είστε πολίτης κράτους μέλους της ΕΕ, του ΕΟΧ ή της Ελβετίας μπορείτε να εισέλθετε στην Ελλάδα επιδεικνύοντας ταυτότητα ή διαβατήριο σε ισχύ. Δεν απαιτείται VISA εισόδου ή άλλη ισοδύναμη διατύπωση.

Οι εν λόγω πολίτες έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας και   πρόσβασης στην αγορά εργασίας των προαναφερθέντων κρατών. Μπορούν καταρχήν να εισέρχονται στην Ελλάδα και να παραμένουν για διάστημα τριών μηνών.

Στην περίπτωση που οι εν λόγω πολίτες  επιθυμούν να ασκήσουν επάγγελμα το οποίο στην Ελλάδα ρυθμίζεται με νομοθεσία που καθορίζει τα προσόντα και τη διαδικασία εξασφάλισης άδειας για την άσκησή του, όπως δικηγόρος, ιατρός, μηχανικός κλπ, τότε οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να απευθύνονται και στον αρμόδιο φορέα για την έκδοση της σχετικής άδειας άσκησης επαγγέλματος.

Για τη διευκόλυνση των μετακινούμενων εντός ΕΕ παρέχονται, από τις αρμόδιες Υπηρεσίες, κοινά για όλες τις χώρες κοινοτικά έντυπα, π.χ.:

• Φορητό έντυπο (Portable Document)  PD U2: δίνει την δυνατότητα στον άνεργο που αναζητά εργασία σε άλλο Kράτος-Mέλος της ΕΕ, να μεταφέρει το επίδομα ανεργίας έως και  τρεις μήνες.
• Έντυπα Ε411 και F005: αφορούν οικογενειακές παροχές
• Φορητό Έντυπο PD U1: πρόκειται για μια βεβαίωση που χορηγείται για τις περιόδους ασφάλισης και απασχόλησης και χρησιμοποιείται για τη λήψη επιδόματος ανεργίας σε άλλο Kράτος-Mέλος της ΕΕ.
• Έντυπο Ε205: δείχνει ότι ο αναζητών εργασία είναι ασφαλισμένος στη χώρα προέλευσης και παρέχεται από τον αρμόδιο φορέα ασφάλισης.  Τα παραπάνω διοικητικά έγγραφα εκδίδονται από τη χώρα τελευταίας εργασίας.

Σε περίπτωση παραμονής στη χώρα για περισσότερους από τρεις μήνες πρέπει να εκδοθεί βεβαίωση εγγραφής από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής διαμονής. Η άδεια διαμονής επιβεβαιώνει το δικαίωμα για διαμονή ως εργαζόμενος που είναι πολίτης χώρας της ΕΕ/ΕΟΧ/Ελβετίας. Απαραίτητες προϋποθέσεις είναι η ύπαρξη εργασίας ή η κατοχή επαρκών πόρων για τη διαμονή στην Ελλάδα. Εφόσον πληρούνται οι όροι, εκδίδεται η άδεια διαμονής που ισχύει για πέντε χρόνια και μπορεί να ανανεώνεται.

Κάθε κάτοικος λαμβάνει έναν προσωπικό αριθμό εγγραφής στο φορολογικό μητρώο (ΑΦΜ), από την αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (ΔΟΥ), που χρειάζεται για τις φορολογικές υπηρεσίες και έναν άλλον αριθμό μητρώου κοινωνικής ασφάλισης (ΑΜΚΑ), από τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) ή/και τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ).

Οι πολίτες των κρατών μελών της ΕΕ/ΕΟΧ/Ελβετίας μπορούν να εργαστούν χωρίς ιδιαίτερη άδεια. Άδεια διαμονής πολιτών ΕΕ για άσκηση έμμισθης δραστηριότητας δίδεται με την προσκόμιση δήλωσης πρόσληψης από εργοδότη. Σε περίπτωση εξαρτώμενου μέλους οικογενείας εργαζόμενου πολίτη  ή καταχωρισμένου συντρόφου, ισχύουν τα ίδια δικαιώματα με τον εργαζόμενο.

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ 

1. Αίτηση

2. Δικαιολογητικά:

• ακριβές φωτοαντίγραφο ισχύοντος δελτίου ταυτότητας ή διαβατηρίου
• βεβαίωση πρόσληψης από τον εργοδότη ή άλλο έγγραφο από το οποίο να προκύπτει απασχόληση σε μισθωτή δραστηριότητα ή άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας από τους πολίτες της Ένωσης
• απόδειξη για την εγγραφή τους σε εκπαιδευτικό ίδρυμα και για πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας, καθώς και δήλωση ή άλλο ισοδύναμο μέσο, από το οποίο να προκύπτει ότι διαθέτουν επαρκείς πόρους

Συμπληρωματικά για μέλη οικογένειας Ε.Ε.:

• επίσημο έγγραφο που πιστοποιεί την ύπαρξη δεσμού συγγενείας
• φωτοαντίγραφο της βεβαίωσης εγγραφής του πολίτη που συνοδεύουν ή έρχονται να συναντήσουν
• φωτοαντίγραφο πιστοποιητικού γέννησης τέκνων ή αντίστοιχο πιστοποιητικό ηλικίας (ανήλικα τέκνα)
• άνω του 21ου έτους τέκνα και ανιόντες, έγγραφο που εκδίδεται από την αρμόδια αρχή του Κράτους προέλευσης ή καταγωγής που αποδεικνύει ότι τα πρόσωπα αυτά συντηρούνται από τον πολίτη της Ένωσης ή ζουν μαζί του στην ίδια στέγη στο Κράτος αυτό

3. Φωτογραφίες σε όλες τις περιπτώσεις

Η βεβαίωση χορηγείται ατελώς. Ύστερα από τη συμπλήρωση πέντε ετών διαμονής, είναι δυνατή η υποβολή αίτησης για τη χορήγηση εγγράφου πιστοποίησης μόνιμης διαμονής.

Συμβουλή: Για να έχετε κάλυψη ασθένειας πρέπει να έχετε μαζί σας την ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθένειας από τη χώρα προέλευσης.

Σύνδεσμοι:

Για να προετοιμασθείτε σωστά προτού ταξιδέψετε για την Ελλάδα, φροντίστε να ενημερωθείτε σχετικά με τη χώρα:

• πάρτε πληροφορίες από σχετικούς ιστότοπους, όπως η πύλη του EURES κ.ά. Δείτε θέσεις εργασίας στην πύλη EURES και καταχωρήστε το βιογραφικό σας σημείωμα για να το δουν οι εργοδότες που την επισκέπτονται. Μπορείτε να επικοινωνήσετε και με έναν Σύμβουλο EURES στην περιοχή διαμονής σας
• επικοινωνήστε με γνωστούς σας στη χώρα, που μπορούν να σας διευκολύνουν και ελάτε σε επικοινωνία με πιθανούς εργοδότες
• μεταφράστε πιθανούς τίτλους σπουδών για διευκόλυνση των εργοδοτών. Πάρτε μαζί σας έγγραφα που θα χρειασθούν για την εργασία, την ασφάλιση, την οδήγηση και την εγγραφή σας ως ευρωπαίου πολίτη
• εφόσον έχετε παιδιά σχολικής ηλικίας ενημερωθείτε από τον ιστότοπο του Υπουργείου Παιδείας για τα δικαιολογητικά, που απαιτούνται για την εγγραφή τους στο σχολείο, ώστε να προχωρήσετε στην επίσημη μετάφρασή τους
• οι μεταφράσεις μπορούν να γίνουν στην μεταφραστική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών ή σε δικηγόρο

Όταν αφιχθείτε στη χώρα φροντίστε:

• να εξασφαλίσετε στέγη και απασχόληση
• να κάνετε εγγραφή στο αστυνομικό τμήμα του τόπου διαμονής σας
• για εύρεση εργασίας να απευθυνθείτε στην πλησιέστερη Υπηρεσία του ΟΑΕΔ ή σε ιδιωτικά γραφεία εργασίας. Να έχετε διαθέσιμο ένα βιογραφικό σημείωμα για όποιον πιθανό εργοδότη απαιτηθεί
• αν είστε άνεργος, αφού ολοκληρώσετε τη διαδικασία απόκτησης ΑΜΚΑ και ΑΦΜ, μπορείτε να  απευθυνθείτε στα γραφεία του ΟΑΕΔ της περιοχής που διαμένετε, προσκομίζοντας τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την εγγραφή σας στα μητρώα ανέργων ή/και τη μεταφορά του επιδόματος ανεργίας που λαμβάνετε.

Ρίξτε μια ματιά στον χρήσιμο οδηγό πληροφοριών εδώ: https://www.oaed.gr/storage/elina/living-working-in-greece-2020.pdf

Σύνδεσμοι:

Ποιότητα εργασίας και απασχόλησης – ζήτημα ζωτικής σημασίας, με ισχυρό οικονομικό και ανθρωπιστικό αντίκτυπο

Οι καλές συνθήκες εργασίας είναι σημαντικές για την ευημερία των ευρωπαίων εργαζομένων. -

• Συμβάλλουν στη σωματική και ψυχική ευεξία των Ευρωπαίων, και
• συμβάλλουν στις οικονομικές επιδόσεις της ΕΕ.

Από ανθρωπιστική άποψη, η ποιότητα του εργασιακού περιβάλλοντος έχει ισχυρή επιρροή στη συνολική ικανοποίηση των Ευρωπαίων εργαζομένων από την εργασία και τη ζωή τους.

Από οικονομική άποψη, οι ποιοτικές συνθήκες εργασίας αποτελούν κινητήρια δύναμη οικονομικής ανάπτυξης και θεμέλιο για την ανταγωνιστική θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το υψηλό επίπεδο ικανοποίησης από την εργασία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την επίτευξη υψηλής παραγωγικότητας της οικονομίας της ΕΕ.

Ως εκ τούτου, αποτελεί βασικό ζήτημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση η προώθηση της δημιουργίας και διατήρησης ενός βιώσιμου και ευχάριστου εργασιακού περιβάλλοντος, το οποίο θα προάγει την υγεία και την ευημερία των Ευρωπαίων εργαζομένων και θα δημιουργεί μια καλή ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Βελτίωση των συνθηκών εργασίας στην Ευρώπη: σημαντικός στόχος για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η διασφάλιση ευνοϊκών συνθηκών εργασίας για τους Ευρωπαίους πολίτες αποτελεί προτεραιότητα της ΕΕ. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζεται από κοινού με τις εθνικές κυβερνήσεις για να διασφαλίσει ένα ευχάριστο και ασφαλές περιβάλλον στον χώρο εργασίας. Η στήριξη στα κράτη μέλη παρέχεται:

• με την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ διαφόρων χωρών και με κοινές δράσεις
• με τη θέσπιση των ελάχιστων απαιτήσεων σχετικά με τις συνθήκες εργασίας και την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, οι οποίες θα πρέπει να εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση

Κριτήρια για την ποιότητα εργασίας και απασχόλησης

Προκειμένου να επιτευχθούν βιώσιμες συνθήκες εργασίας, είναι σημαντικό να καθοριστούν τα κύρια χαρακτηριστικά ενός ευνοϊκού εργασιακού περιβάλλοντος και επομένως, τα κριτήρια για την ποιότητα των συνθηκών εργασίας.

Το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound) στο Δουβλίνο, είναι ένας οργανισμός της ΕΕ που παρέχει πληροφορίες, συμβουλές και εμπειρογνωσία, όπως δηλώνει και το όνομά του, όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας. Ο οργανισμός αυτός έχει θεσπίσει διάφορα κριτήρια για την ποιότητα της εργασίας και της απασχόλησης, τα οποία περιλαμβάνουν:

• την υγεία και την ευημερία στον χώρο εργασίας – πρόκειται για ένα κριτήριο ζωτικής σημασίας, καθώς οι καλές συνθήκες εργασίας προϋποθέτουν την πρόληψη των προβλημάτων υγείας στον χώρο εργασίας, τη μείωση της έκθεσης σε κινδύνους και τη βελτίωση της οργάνωσης της εργασίας
• την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής – οι πολίτες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να βρουν την ισορροπία μεταξύ του χρόνου που αφιερώνουν στην εργασία τους και του ελεύθερου χρόνου τους
• την ανάπτυξη δεξιοτήτων – η ποιοτική εργασία παρέχει δυνατότητες επιμόρφωσης, βελτίωσης και ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης

Το έργο του Eurofound συμβάλλει στον προγραμματισμό και τον σχεδιασμό καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και εργασίας στην Ευρώπη.

Υγεία και ασφάλεια στην εργασία

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναλάβει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων για να προωθήσει ένα υγιές περιβάλλον εργασίας στα κράτη μέλη της ΕΕ. Μεταξύ άλλων, έχει αναπτύξει μια Κοινοτική στρατηγική για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία για την περίοδο 2021-2027. Η στρατηγική αυτή καταρτίστηκε με τη βοήθεια εθνικών αρχών, κοινωνικών εταίρων και ΜΚΟ. Εξετάζει τις μεταβαλλόμενες ανάγκες όσον αφορά την προστασία των εργαζομένων, τις οποίες έχουν δημιουργήσει η ψηφιακή και η πράσινη μετάβαση, οι νέες μορφές εργασίας και η πανδημία COVID-19. Ταυτόχρονα, το πλαίσιο θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τους παραδοσιακούς κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία στον χώρο εργασίας, όπως οι κίνδυνοι εργατικού ατυχήματος ή έκθεσης σε επικίνδυνα χημικά.

Η κοινοτική πολιτική για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία αποσκοπεί στη μακροπρόθεσμη βελτίωση της ευημερίας των εργαζομένων στην ΕΕ. Λαμβάνει υπόψη τις φυσικές, ηθικές και κοινωνικές διαστάσεις των συνθηκών εργασίας, καθώς και τις νέες προκλήσεις που προέκυψαν λόγω της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Η θέσπιση προτύπων της ΕΕ για την υγεία και την ασφάλεια στον χώρο εργασίας, έχει συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της κατάστασης των εργαζομένων στις χώρες αυτές.

Βελτίωση των συνθηκών εργασίας με τη θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων, κοινών για όλες τις χώρες της ΕΕ

Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας στα κράτη μέλη της ΕΕ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη θέσπιση κοινών εργασιακών προτύπων. Οι εργασιακοί νόμοι και κανονισμοί της ΕΕ έχουν θέσει τις ελάχιστες απαιτήσεις για ένα βιώσιμο εργασιακό περιβάλλον και πλέον εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη μέλη. Η βελτίωση αυτών των προτύπων έχει ενισχύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και αποτελεί ένα από τα βασικά επιτεύγματα της κοινωνικής πολιτικής της ΕΕ.

Η σημασία της διαφάνειας και της αμοιβαίας αναγνώρισης των διπλωμάτων ως καίριο συμπλήρωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων

Η δυνατότητα αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων και ικανοτήτων μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην απόφαση εύρεσης εργασίας σε μια άλλη χώρα της ΕΕ. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να θεσπιστεί ένα ευρωπαϊκό σύστημα που θα εγγυάται την αμοιβαία αποδοχή των επαγγελματικών ικανοτήτων σε διάφορα κράτη μέλη. Μόνο ένα τέτοιο σύστημα θα διασφαλίσει ότι η έλλειψη αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων δεν θα αποτελέσει εμπόδιο για την κινητικότητα των εργαζομένων εντός της ΕΕ.

Βασικές αρχές για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων στην ΕΕ

Ως βασική αρχή, κάθε πολίτης της ΕΕ θα πρέπει να μπορεί να ασκεί ελεύθερα το επάγγελμά του σε οποιοδήποτε κράτος μέλος. Δυστυχώς, η πρακτική εφαρμογή αυτής της αρχής συχνά παρεμποδίζεται από τις εθνικές απαιτήσεις για την πρόσβαση σε ορισμένα επαγγέλματα στη χώρα φιλοξενίας.

Με σκοπό την υπέρβαση αυτών των διαφορών, η ΕΕ έχει θεσπίσει ένα σύστημα για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων. Στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, γίνεται διάκριση μεταξύ των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων (επαγγέλματα για τα οποία απαιτούνται από τον νόμο ορισμένα επαγγελματικά προσόντα) και των επαγγελμάτων που δεν είναι νομοθετικά κατοχυρωμένα στο κράτος μέλος φιλοξενίας.

Βήματα για τη διαφάνεια των επαγγελματικών προσόντων στην Ευρώπη

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πραγματοποιήσει σημαντικά βήματα για την εξασφάλιση της διαφάνειας των επαγγελματικών προσόντων στην Ευρώπη:

• Ενισχυμένη συνεργασία στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, με σκοπό τον συνδυασμό όλων των πράξεων για την εξασφάλιση της διαφάνειας των τίτλων και διπλωμάτων, σε ένα ενιαίο, φιλικό προς τον χρήστη εργαλείο. Παραδείγματα αποτελούν το ευρωπαϊκό βιογραφικό σημείωμα ή το ευρωπαϊκό βιβλιάριο κατάρτισης.
• Σχεδιασμός συγκεκριμένων δράσεων στον τομέα της αναγνώρισης και της ποιότητας στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.

Υπέρβαση των διαφορών στα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης ολόκληρης της ΕΕ

Τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης στα κράτη μέλη της ΕΕ εξακολουθούν να παρουσιάζουν ουσιαστικές διαφορές. Οι πλέον πρόσφατες διευρύνσεις της ΕΕ, λόγω των διαφορετικών εκπαιδευτικών παραδόσεων, έχουν ενισχύσει περαιτέρω αυτή την πολυμορφία. Για τον σκοπό αυτό, απαιτείται η θέσπιση κοινών κανόνων που θα εγγυώνται την αναγνώριση των ικανοτήτων.

Προκειμένου να υπερβεί αυτή την πολυμορφία των εθνικών προτύπων επαγγελματικών προσόντων, εκπαιδευτικών μεθόδων και δομών κατάρτισης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εισηγηθεί σειρά πράξεων, με σκοπό τη διασφάλιση μεγαλύτερης διαφάνειας και αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων τόσο για ακαδημαϊκούς όσο και για επαγγελματικούς σκοπούς.

1. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο επαγγελματικών προσόντων

Το ευρωπαϊκό πλαίσιο επαγγελματικών προσόντων αποτελεί βασική προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά τη διαδικασία αναγνώρισης των επαγγελματικών ικανοτήτων. Ο βασικός στόχος του πλαισίου είναι να δημιουργήσει συνδέσμους μεταξύ των διαφόρων εθνικών συστημάτων επαγγελματικών προσόντων και να εγγυηθεί την ομαλή μεταφορά και αναγνώριση των διπλωμάτων.

2. Εθνικά κέντρα πληροφοριών για την αναγνώριση ακαδημαϊκών τίτλων (NARIC)

Το 1984, με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ιδρύθηκε το δίκτυο των Εθνικών κέντρων πληροφοριών για την αναγνώριση ακαδημαϊκών τίτλων. Τα NARIC παρέχουν συμβουλές σχετικά με την ακαδημαϊκή αναγνώριση περιόδων σπουδών στο εξωτερικό. Βρίσκονται σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, καθώς και στις χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, και διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων στην ΕΕ.

3. Ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς ακαδημαϊκών μονάδων (ECTS)

Το ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς ακαδημαϊκών μονάδων έχει ως σκοπό να διευκολύνει την αναγνώριση περιόδων σπουδών στο εξωτερικό. Θεσπίστηκε το 1989 και λειτουργεί περιγράφοντας ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα και επισυνάπτοντας ακαδημαϊκές μονάδες στις συνιστώσες του. Αποτελεί βασικό συμπλήρωμα του ευρέως αναγνωρισμένου προγράμματος Erasmus για την κινητικότητα των σπουδαστών.

4. Europass

Το Europass είναι ένα εργαλείο που διασφαλίζει τη διαφάνεια των επαγγελματικών δεξιοτήτων. Αποτελείται από πέντε τυποποιημένα έγγραφα

• βιογραφικό σημείωμα (CV),
• πρόγραμμα σύνταξης συνοδευτικής επιστολής,
• συμπλήρωμα πιστοποιητικού,
• παράρτημα διπλώματος, και
• έγγραφο κινητικότητας Europass.

Χάρη στο σύστημα Europass, οι δεξιότητες και τα επαγγελματικά προσόντα γίνονται εύκολα και σαφώς κατανοητά στα διάφορα μέρη της Ευρώπης. Σε κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, έχουν ιδρυθεί εθνικά κέντρα Europass ως τα βασικά σημεία επαφής για άτομα που αναζητούν πληροφορίες σχετικά με το σύστημα Europass.

Παιδιά κάτω των 15 ετών δεν μπορούν να εργάζονται σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις, εκτός εάν στις εγκαταστάσεις αυτές εργάζονται μόνον τα μέλη της οικογένειας του εργοδότη και οι συνθήκες εργασίας δεν είναι επικίνδυνες για την υγεία και την ηθική των απασχολουμένων. Στα πλαίσια της μαθητείας σε επαγγελματικές σχολές οι μαθητευόμενοι, μετά την ηλικία των 16 ετών, εργάζονται σε εργοδότες και αποκτούν την αναγκαία εμπειρία.

Ο συνηθέστερος τύπος συμβάσεων απασχόλησης για μισθωτούς είναι η σύμβαση αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης. Σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου υπάρχει, όταν η χρονική διάρκειά της δεν καθορίζεται ρητά, αλλά και όταν αυτό δεν συνάγεται ούτε από το είδος ούτε από το σκοπό της. Η μερική απασχόληση είναι σχετικά περιορισμένη, σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ε.Ε., όμως κατά τα τελευταία έτη παρουσιάζει ιδιαίτερα αυξητική τάση. Συνήθης είναι η εποχική απασχόληση σε τουριστικές περιοχές και σε επαγγέλματα που έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό.

Εργάτες και τεχνίτες, ιδιαίτερα στον οικοδομικό και γεωργικό τομέα αμείβονται με βάση το ημερομίσθιο και σε εβδομαδιαία βάση.

Ικανός αριθμός επαγγελματιών, όπως π.χ. μηχανικοί, απασχολούνται στον ίδιο εργοδότη όχι ως μισθωτοί αλλά με έκδοση αποδείξεων παροχής υπηρεσιών.

Συχνά υπάρχουν και συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, όταν συμφωνήθηκε ρητώς ή σιωπηρώς ορισμένη διάρκεια χρόνου εργασίας (λ.χ. 6 μήνες, 1 έτος κλπ), ή μέχρι την επέλευση ορισμένου γεγονότος ή προκύπτει προφανώς αυτή από το είδος και τη φύση της εργασίας για την οποία έχει προσληφθεί ο μισθωτός (όπως λ.χ. γίνεται για συμβάσεις εποχιακής εργασίας ή για την εκτέλεση συγκεκριμένης εργασίας). Δηλαδή, όταν συμφωνείται ρητώς ή σιωπηρώς ορισμένο χρονικό σημείο λήξεως της εργασίας.

Στην κατηγορία των άτυπων μορφών απασχόλησης εμπίπτουν η παροχή υπηρεσιών ή έργου για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, ιδίως στις περιπτώσεις αμοιβής κατά μονάδα εργασίας (φασόν), κατ’ οίκον απασχόλησης κ.λ.π.

Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, η εξέλιξη των οικονομικών συνθηκών και η πανδημία του κορωνοϊού έχουν οδηγήσει στην εμφάνιση και εξάπλωση σύγχρονων μορφών απασχόλησης, στην εργασία εξ αποστάσεως (τηλεργασία), με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, καθώς και στην παροχή υπηρεσιών που συνδέεται με ηλεκτρονικές πλατφόρμες, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή σύμβαση υπηρεσιών ή έργου.

Η εποχική εργασία διέπεται από ευέλικτη μορφή συμβάσεων, δεδομένου ότι προσφέρεται μόνο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, παρέχοντας, έτσι, καθοριστική στήριξη είτε σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε ορισμένους τομείς, κυρίως στον τουρισμό και τη γεωργία, είτε σε δραστηριότητες που εκτελούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους για την κάλυψη ειδικών αναγκών. Η σημαντική αύξηση της ζήτησης συνήθως έχει ως αποτέλεσμα την απασχόληση και αλλοδαπών εργαζομένων.

Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, οι εποχικές κενές θέσεις εργασίας καλύπτονται κατά προτίμηση από ημεδαπούς και πολίτες της ΕΕ, οι οποίοι έχουν δικαίωμα στην επαγγελματική κινητικότητα στο εσωτερικό της ΕΕ χωρίς περιορισμούς. Όσον αφορά στους πολίτες τρίτων χωρών, ο νόμος 4332/2015 τροποποίησε τον προηγούμενο νόμο 4251/2014 (Κώδικας Μετανάστευσης) με στόχο την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην οδηγία 2014/36/EE.

Σύμφωνα με τον εν λόγω νόμο, ως εποχική εργασία νοείται η δραστηριότητα που προσφέρεται για χρονικό διάστημα έως έξι μήνες ετησίως σε ορισμένους τομείς οικονομικής δραστηριότητας. Σε ό,τι αφορά στην απασχόληση υπηκόων τρίτων χωρών η διαδικασία που περιγράφεται είναι πολύπλοκη. Εμπλέκονται τόσο το ελληνικό κράτος, με την έκδοση υπουργικής απόφασης που αναφέρει τις πιθανές κενές θέσεις ανά εποχιακή περίοδο, όσο και οι εργοδότες, με την υποβολή σχετικής αίτησης υπό ειδικούς όρους.

Η ελληνική νομοθεσία προβλέπει επίσης ειδικές ρυθμίσεις για την προστασία των δικαιωμάτων των εποχικά εργαζομένων.

Στον κλάδο του τουρισμού, το σημαντικότερο δικαίωμα αφορά την επαναπασχόλησή τους κατά την επόμενη εποχιακή περίοδο, υπό την προϋπόθεση ότι θα υποβάλουν αίτηση εγκαίρως. Εάν ο εργοδότης αρνηθεί να ανανεώσει τη σύμβαση απασχόλησης ή απολύσει τον εργαζόμενο, ο τελευταίος δικαιούται ορισμένα είδη αποζημίωσης, ανάλογα με τις εκάστοτε περιστάσεις. Το δικαίωμα αυτό βασίζεται στη συνταγματική αρχή της ισότητας και της προστασίας της εργασίας, καθώς και στο άρθρο 8 του νόμου 1346/1983, όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο 1545/1985 και καθορίζεται από συλλογικές συμβάσεις.

Επιπλέον, ανάλογα με τη συνολική διάρκεια των συμβάσεων εργασίας τους, οι εποχικά εργαζόμενοι δικαιούνται επίσης ορισμένα οικονομικά επιδόματα και παροχές από τον εργοδότη. Κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «νεκρής περιόδου», οι εποχικά εργαζόμενοι υπόκεινται σε ειδικές διατάξεις σε ό,τι αφορά στο επίδομα ανεργίας που παρέχεται από τη  Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ).

Επιπλέον, οι εποχικά εργαζόμενοι δικαιούνται ειδική εποχική αποζημίωση από την ΔΥΠΑ, συνήθως το φθινόπωρο, ανάλογα με τον τομέα της ειδικότητας και τις ημέρες ασφάλισής τους κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου.

Σύνδεσμοι:

Με το Π.Δ. 156/1994, το οποίο έχει εφαρμογή τόσο στις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου όσο και στις συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας μεγαλύτερης του ενός μήνα, θεσπίζεται ρητώς υποχρέωση του εργοδότη να γνωστοποιεί στον εργαζόμενο τους ουσιώδεις όρους της συμβάσεως, δηλαδή:

1. Τα στοιχεία ταυτότητας των συμβαλλόμενων μερών (εργοδότης-εργαζόμενος).
2. Τον τόπο παροχής της εργασίας, την έδρα της εταιρείας ή τη διεύθυνση κατοικίας του εργοδότη.
3. Τη θέση ή την ειδικότητα του εργαζομένου, το βαθμό του, την κατηγορία απασχόλησής του καθώς και το αντικείμενο της εργασίας του.
4. Την ημερομηνία έναρξης της σύμβασης εργασίας και τη διάρκεια αυτής, αν καταρτίζεται για ορισμένο χρόνο.
5. Τη διάρκεια της αδείας με αποδοχές που δικαιούται ο εργαζόμενος καθώς και τον τρόπο και χρόνο χορήγησής της.
6. Το ύψος της αποζημίωσης που οφείλεται και τις προθεσμίες που πρέπει να τηρούν εργοδότης και εργαζόμενος, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, σε περίπτωση λύσης της σύμβασης εργασίας με καταγγελία.
7. Τις πάσης φύσεως αποδοχές που δικαιούται ο εργαζόμενος.
8. Τη διάρκεια της ημερήσιας και εβδομαδιαίας απασχόλησης του εργαζομένου.
9. Αναφορά της συλλογικής ρύθμισης που έχει εφαρμογή και καθορίζει τους ελάχιστους όρους αμοιβής και εργασίας του εργαζομένου.

Η ενημέρωση γίνεται μέσα σε δύο μήνες το αργότερο από την έναρξη της εργασίας με πραγματική παράδοση στον εργαζόμενο, κατ’ επιλογή του εργοδότη:

α) γραπτής συμβάσεως εργασίας ή β) άλλου εγγράφου.

Η παράλειψη του εργοδότη να χορηγήσει στον εργαζόμενο τα άνω έγγραφα δεν συνεπάγεται ακυρότητα της συμβάσεως εργασίας. Επιβάλλονται όμως πρόστιμα.

Συγγενείς μορφές

Εκτός από τη σύμβαση «αορίστου χρόνου» και τη σύμβαση «ορισμένου χρόνου», υπάρχουν και άλλες ή παράλληλες συγγενείς μορφές, οι οποίες είναι:

• σύμβαση μισθώσεως έργου: ο εργολάβος είναι υποχρεωμένος να εκτελέσει ένα έργο και η αμοιβή του καταβάλλεται κατά την παράδοση του έργου ή τμήματος του. Η πραγματοποίηση του έργου αυτού επιφέρει αυτόματη λύση της μεταξύ τους σχέσης
• σύμβαση παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών: υπάρχει όταν εκείνος που παρέχει την υπηρεσία-εργασία δεν υποβάλλεται στον έλεγχο του εργοδότη
• σύμβαση μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης: η μερική αφορά σε απασχόληση μικρότερης διάρκειας από την κανονική. Σύμφωνα με τον νόμο πρέπει να είναι συνεχόμενη και να παρέχεται μία φορά την ημέρα, με την εξαίρεση συγκεκριμένων ειδικοτήτων στον τομέα της εκπαίδευσης, ενώ επιτρέπεται η πρόσθετη εργασία. Ο εργοδότης δεν μπορεί να επιβάλει μονομερώς καθεστώς μερικής απασχόλησης. Εκ περιτροπής θεωρείται η απασχόληση κατά λιγότερες ημέρες την εβδομάδα ή κατά λιγότερες εβδομάδες το μήνα ή κατά λιγότερους μήνες το έτος ή συνδυασμός αυτών με βάση πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασίας. Ο εργοδότης δικαιούται να την επιβάλει μονομερώς για διάρκεια που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 9 μήνες μέσα στο ίδιο ημερολογιακό έτος, εφόσον έχουν περιοριστεί οι δραστηριότητες της επιχείρησης και προηγηθεί διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων ή  (ελλείψει συνδικαλιστικών οργανώσεων) με το σύνολο των εργαζομένων της επιχείρησης.
• σύμβαση προσωρινής απασχόλησης: υπάρχει όταν ο εργαζόμενος παραχωρείται σε τρίτο, τηρουμένων των όρων και των απαγορεύσεων του νόμου. Παρεμφερής είναι η σύμβαση δανεισμού.
• σύμβαση εταιρείας: υπάρχει όταν με κοινές εισφορές επιδιώκεται το κοινό όφελος
• σύμβαση αντιπροσωπείας: υπάρχει όταν ο αντιπρόσωπος ενεργεί βάσει γενικών οδηγιών του εργοδότη, μη υποχρεούμενος να εργάζεται υπό την εποπτεία του ούτε δεσμευμένος από τακτικό ωράριο.

Καταγγελία σύμβασης: η σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου λύεται οποτεδήποτε ελεύθερα από τον εργοδότη, εφόσον τηρήσει τις νόμιμες διατυπώσεις, δηλαδή να κοινοποιήσει έγγραφη καταγγελία της συμβάσεως εργασίας και να καταβάλει την αποζημίωση. Ο εργοδότης μπορεί να απολύσει έναν υπάλληλο είτε απροειδοποίητα (έκτακτη καταγγελία) είτε με προειδοποίηση (τακτική καταγγελία με προμήνυση), οπότε η οφειλόμενη αποζημίωση μειώνεται κατά 50%. 

Με τη διάταξη του άρθρου 65 του νόμου 4808/2021 προβλέπεται ότι με την κοινοποίηση της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας με προμήνυση, ο εργοδότης μπορεί να απαλλάξει τον εργαζόμενο από την υποχρέωση παροχής της εργασίας, μερικώς ή πλήρως. Κατά το διάστημα αυτό, οι αποδοχές του εργαζομένου καταβάλλονται πλήρως από τον καταγγέλοντα εργοδότη μέχρι την εκπνοή του χρόνου προμήνυσης, ενώ ο εργαζόμενος μπορεί να αναλάβει εργασία σε έτερο εργοδότη χωρίς δυσμενείς συνέπειες για αυτόν ως προς τα αποτελέσματα της καταγγελίας, το ύψος της οφειλόμενης αποζημίωσης κατά την εκπνοή του χρόνου της προμήνυσης και τις αποδοχές που οφείλονται από τον καταγγέλλοντα εργοδότη κατά το διάστημα της προμήνυσης.

Προκειμένου για σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου, πρέπει για την καταγγελία της να υπάρχει οπωσδήποτε σπουδαίος και δικαιολογημένος λόγος (άρθρο 672 Αστικού Κώδικα).

Ο μισθωτός δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, ελεύθερα και οποτεδήποτε, καθώς και να αποχωρήσει οικειοθελώς από την εργασία του. Οφείλει όμως να προειδοποιήσει σχετικά τον εργοδότη του μέσα στα καθορισμένα από το νόμο χρονικά όρια.

Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 66 του νόμου 4808/2021 ομαδοποιούνται οι περιπτώσεις ακυρότητας της καταγγελίας σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου και παρατίθενται περιπτώσεις στις οποίες η καταγγελία της σύμβασης εργασίας είναι άκυρη για συγκεκριμένους λόγους. Ο εργαζόμενος που ισχυρίζεται ότι η απόλυσή του έγινε για έναν από τους λόγους αυτούς αρκεί να αποδείξει πραγματικά περιστατικά ικανά να στηρίξουν την πεποίθηση ότι η απόλυση έγινε για τον επικαλούμενο λόγο, οπότε εναπόκειται πλέον στον εργοδότη να αποδείξει ότι η απόλυση δεν έγινε για τον λόγο αυτό (αντιστροφή βάρους απόδειξης υπέρ του εργαζομένου).

Αν η απόλυση πάσχει για λόγο διαφορετικό από τους λόγους της παρ. 1, το δικαστήριο, μετά από αίτημα του εργαζομένου ή του εργοδότη, επιδικάζει υπέρ του εργαζομένου ποσό πρόσθετης αποζημίωσης. Η πρόσθετη αυτή αποζημίωση μπορεί να επιδικασθεί, αντί της αναγνώρισης ακυρότητας της καταγγελίας, με μόνο το αίτημα του εργαζομένου και στην περίπτωση που η καταγγελία της σύμβασης πάσχει για κάποιον από τους λόγους της παρ. 1.

Επιπλέον, σύμφωνα με τη ρύθμιση της παρ. 5 του άρθρου 66 του νόμου 4808/2021, στην περίπτωση που έχει ήδη καταβληθεί η αποζημίωση απόλυσης αλλά δεν τηρήθηκαν οι λοιπές προϋποθέσεις της κείμενης νομοθεσίας, το κύρος της καταγγελίας ισχυροποιείται, εφόσον ο εργοδότης καλύψει την τυπική παράλειψη μέσα σε 1 μήνα από την επίδοση της σχετικής αγωγής ή από την υποβολή αιτήματος επίλυσης εργατικής διαφοράς.

Τέλος, σε περίπτωση καταβολής ελλιπούς αποζημίωσης λόγω σφάλματος ή πλάνης του εργοδότη, η καταγγελία δε λογίζεται άκυρη αλλά διατάσσεται η συμπλήρωση της αποζημίωσης.Ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες γίνονται από επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν περισσότερους από 20 εργαζόμενους, για λόγους που δεν αφορούν στο πρόσωπο των απολυόμενων αλλά  αποκλειστικά στην επιχείρηση.

Τονίζεται ότι, εφόσον ενεργοποιηθεί η διαδικασία των ομαδικών απολύσεων, δεν τίθεται όριο από τον νόμο στον αριθμό των απολύσεων. Ο τελικός αριθμός των απολύσεων είναι προϊόν διαπραγματεύσεων και μόνο.

Σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται για σύμβαση εργασίας αορίστου είτε ορισμένου χρόνου, ο εργοδότης υποχρεούται να υποβάλλει  ηλεκτρονική αναγγελία της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» εντός τεσσάρων ημερών από την παράδοση του σχετικού εγγράφου στον απολυόμενο. Εάν ο εργαζόμενος δεν υπογράψει στο έγγραφο, γίνεται κοινοποίηση προς αυτόν με δικαστικό επιμελητή. Η παράβαση της υποχρέωσης ηλεκτρονικής αναγγελίας επιφέρει κυρώσεις.

Σύνδεσμοι:

Ο νόμος 2643/98, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, μεριμνά για την απασχόληση προσώπων ειδικών κατηγοριών, όπως άτομα με αναπηρία, πολυτέκνους, κλπ.

Προστατευόμενα πρόσωπα : Στις διατάξεις του νόμου αυτού υπάγονται οι ακόλουθες κατηγορίες προσώπων: α) Οι πολύτεκνοι γονείς με τέσσερα τέκνα και άνω, οι τρίτεκνοι γονείς, ένα από τα τέκνα τρίτεκνης οικογένειας και ο επιζών ή ο άγαμος γονέας τριών ανήλικων τέκνων. β) Τα πρόσωπα με ποσοστό αναπηρίας 50% τουλάχιστον, που έχουν περιορισμένες δυνατότητες για επαγγελματική απασχόληση εξαιτίας οποιασδήποτε χρόνιας σωματικής ή πνευματικής ή ψυχικής πάθησης ή βλάβης (πρόσωπα με ειδικές ανάγκες), εφόσον είναι εγγεγραμμένα στα ειδικά μητρώα ανέργων αναπήρων του  ΟΑΕΔ. Επίσης, προστατεύονται όσοι έχουν τέκνο ή αδελφό ή σύζυγο με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω εξαιτίας βαριών ψυχικών και σωματικών προβλημάτων. Κατ’ εξαίρεση απαιτείται ποσοστό τουλάχιστον 50% στην περίπτωση της νοητικής στέρησης και του αυτισμού. γ) Όσοι έλαβαν μέρος στην Εθνική Αντίσταση (ν. 1285/92) και τα τέκνα τους. Επίσης, τα μέλη αντάρτικων ομάδων κατά την Εθνική Αντίσταση υπό προϋποθέσεις, καθώς και τα τέκνα, ο επιζών σύζυγος και ο επιζών γονέας όσων εκτελέστηκαν ή πέθαναν από τραύματα ή κακουχίες συνεπεία της αντιδικτατορικής τους δράσης από 21.04.1967 έως 24.06.1974. δ) Οι ανάπηροι και οι τραυματίες πολέμου ή πολεμικών γεγονότων, όσοι κατέστησαν ανίκανοι κατά τη στράτευση στις Ένοπλες Δυνάμεις ή στα Σώματα Ασφαλείας και τα τέκνα τους, τα θύματα πολέμου και οι ανάπηροι πολέμου άμαχου πληθυσμού και τα τέκνα τους, οι ανάπηροι ειρηνικής περιόδου και τα τέκνα τους. Επίσης προστατεύονται τα τέκνα και ο επιζών σύζυγος των προσώπων που φονεύθηκαν ή εξαφανίσθηκαν στα πολεμικά γεγονότα της Κύπρου των ετών 1964, 1967 και 1974. ε) Γονείς με τρία ζώντα τέκνα και ένα από τα τρία τέκνα.

Για την τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης έναντι ατόμων με αναπηρία, ο εργοδότης υποχρεώνεται στη λήψη όλων των ενδεδειγμένων κατά περίπτωση μέτρων, προκειμένου τα άτομα αυτά να έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε θέση εργασίας, να ασκούν αυτήν και να εξελίσσονται, καθώς και δυνατότητα συμμετοχής στην επαγγελματική κατάρτιση, εφόσον τα μέτρα αυτά δεν συνεπάγονται δυσανάλογη επιβάρυνση για τον εργοδότη. Δεν θεωρείται δυσανάλογη η επιβάρυνση, όταν αντισταθμίζεται από μέτρα προστασίας που λαμβάνονται στο πλαίσιο άσκησης της πολιτικής υπέρ των ατόμων με αναπηρία. Τα άτομα των ειδικών κατηγοριών μπορούν να έρχονται σε επαφή με την υπηρεσία του νόμου 2643/98 του ΟΑΕΔ σχετικά με τη δυνατότητα εξεύρεσης εργασίας.

Ο εργοδότης δεν μπορεί να απολύσει έγκυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και για διάστημα  δεκαοκτώ (18) μηνών μετά τον τοκετό, εκτός εάν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Με τον νόμο 4808/21 προβλέπεται 6μηνη προστασία και για τον πατέρα εργαζόμενο,.

Η νυκτερινή εργασία των γυναικών διέπεται από τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 41 και 89.

Σύνδεσμοι:

Οι εταιρικές επιχειρήσεις (εταιρείες) χωρίζονται σε τρεις υποκατηγορίες, τις Προσωπικές (Ομόρρυθμες, Ετερόρρυθμες, Αφανείς-Συμμετοχικές), τις Κεφαλαιουχικές (Ανώνυμες) και τις Μικτές (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης, Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία).

• στην Ατομική επιχείρηση, είτε απασχολούνται κι άλλα άτομα είτε όχι, ο επιχειρηματίας είναι ταυτόχρονα ιδιοκτήτης και διαχειριστής. Ως μοναδικός εταίρος λοιπόν, ευθύνεται κατά αποκλειστικότητα τόσο για τις αποφάσεις και τη λειτουργία της επιχείρησης όσο και για τις υποχρεώσεις της με το σύνολο της προσωπικής του περιουσίας.
• εταιρική επιχείρηση δημιουργείται όταν συμπράττουν δύο ή περισσότερα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, με σκοπό την επίτευξη κοινού αποτελέσματος. Η συνεισφορά των εταίρων στη συγκρότηση της εταιρικής περιουσίας μπορεί να είναι ίση ή άνιση, ανάλογα με όσα προβλέπονται στο καταστατικό της.
  • Ομόρρυθμη Εταιρεία (General Partnership): κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ομόρρυθμης Εταιρείας είναι ότι κάθε εταίρος ευθύνεται με όλη του την περιουσία, για το σύνολο των υποχρεώσεών της, ακόμη και μετά τη λύση της.
  • Ετερόρρυθμη Εταιρεία (Limited Company): βασικό γνώρισμά της είναι ότι τα ομόρρυθμα μέλη ευθύνονται με όλη τους την περιουσία για τις οικονομικές υποχρεώσεις της εταιρείας και έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν διαχειριστές. Τα ετερόρρυθμα μέλη, αντίθετα, ευθύνονται έως του ποσού της συμμετοχής τους.
  • Αφανής – Συμμετοχική Εταιρεία (Silent Partnership): πρόκειται για σύμπραξη δύο ή περισσοτέρων εταίρων (νομικών ή φυσικών προσώπων), από τους οποίους μόνο ένας εμφανίζεται ως διαχειριστής της εταιρείας και στο όνομα του αναπτύσσεται η δραστηριότητα της. Αυτός ονομάζεται «εμφανής εταίρος», ενώ οι άλλοι (αφανείς) δεν εμφανίζονται σε καμία απολύτως συναλλαγή με τρίτους και σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται για τυχόν χρέη της εταιρείας. Ο εταιρικός δεσμός αναπτύσσεται μόνο στις σχέσεις μεταξύ των εταίρων, καθώς στις προς τα έξω σχέσεις φαίνεται ο εμφανής εταίρος, ο οποίος δείχνει να λειτουργεί μόνος του τη δική του επιχείρηση.

• Κεφαλαιουχική επιχείρηση: στις εταιρείες κεφαλαίου ή ανώνυμες εταιρείες κυριαρχεί το εταιρικό κεφάλαιο και όχι το προσωπικό στοιχείο.
  • Ανώνυμη Εταιρεία (ΑΕ): το κεφάλαιο της ανώνυμης εταιρείας διαιρείται σε ίσα μερίδια τα οποία ονομάζονται μετοχές. Μετοχή ονομάζεται επίσης και το αξιόγραφο το οποίο ενσωματώνει και εκφράζει καθένα από τα μέρη αυτά του κεφαλαίου, καθώς επίσης και η ιδιότητα του να είναι κάποιος μέτοχος (μέλος της ΑΕ). Κάθε μέτοχος ευθύνεται μέχρι του ποσού της μετοχής του και μπορεί ελεύθερα να μεταβιβάσει τις μετοχές του σε άλλο πρόσωπο, χωρίς να επηρεάζεται η εταιρεία.

• Μεικτή Επιχείρηση: αποτελεί μια ενδιάμεση νομική μορφή, δανειζόμενη στοιχεία τόσο από την προσωπική εταιρεία (ΟΕ, ΕΕ) όσο και από την κεφαλαιουχική (ΑΕ). Είναι σύνηθες το φαινόμενο της μετατροπής προσωπικών εταιρειών σε μικτές (ΕΠΕ - ΙΚΕ) ή μικτών σε κεφαλαιουχικές (ΑΕ) ακολουθώντας έτσι μια λογική πορεία ανάπτυξης της επιχείρησης
  • Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ): συνδυάζει τα πλεονεκτήματα της ομόρρυθμης εταιρείας και εκείνα της ανώνυμης εταιρείας. Η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης χρησιμοποιείται για δραστηριότητες μικρότερης κλίμακας από αυτές των ΑΕ, ενώ το κεφάλαιο της διαιρείται σε μερίδια, που αποκτούν διάφορα άτομα, τα οποία ευθύνονται αποκλειστικά και μόνο για τα μερίδια που κατέχει το καθένα.
  • Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία (ΙΚΕ): πρόκειται για μια εταιρική μορφή που λειτουργεί ως ενδιάμεσος κρίκος των μικρών και μεγάλων εταιρειών, παρουσιάζοντας αρκετές ομοιότητες με την ΕΠΕ, χωρίς όμως να εμπίπτει στις «εταιρικές» οδηγίες της Ε.Ε. Αντιστοιχεί στο διεθνή όρο Private Company, παραπέμπει στην Societas Private Europaea (Ευρωπαϊκή Ιδιωτική Εταιρεία), ενώ μπορεί να είναι και μονοπρόσωπη. Ειδικό χαρακτηριστικό της ΙΚΕ και εξήγηση της προσαρμοστικότητας, χρηστικότητας και ευελιξίας της είναι όχι τόσο το απαιτούμενο κεφάλαιο που μπορεί να είναι και μηδενικό, όσο η μεγάλη ελευθερία των διατάξεων του καταστατικού της (νόμος 4072/2012, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει).
• Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚοινΣΕπ): πρόκειται για ένα αστικό συνεταιρισμό κοινωνικού σκοπού, με περιορισμένη ευθύνη των μελών του, που όμως διαθέτει εμπορική ιδιότητα. Οι ΚοινΣΕπ διακρίνονται σε τρεις κύριες κατηγορίες ανάλογα με τον ειδικό σκοπό που εξυπηρετούν: α) ΚοινΣΕπ Ένταξης, β) ΚοινΣΕπ Κοινωνικής Φροντίδας και γ) ΚοινΣΕπ Συλλογικού και παραγωγικού σκοπού.
• Νεοφυής επιχείρηση (Start-Up): πρόκειται για ένα προσωρινό οργανισμό που σχηματίζεται με σκοπό την ταχεία ανάπτυξη, χρησιμοποιώντας ένα επαναλαμβανόμενο και επεκτάσιμο επιχειρηματικό μοντέλο. Η μέση διάρκεια «ζωής» μιας Start-Up είναι το ένα έτος, καθώς σε δύο χρόνια το πολύ θα πρέπει να έχει αποκτήσει δομή και λειτουργίες κανονικής επιχείρησης. Ουσιαστικά, με την υλοποίηση του επενδυτικού πλάνου, οι ιδιοκτήτες πρέπει να αποφασίσουν τι είδος νομική μορφή θα πάρει το εγχείρημά τους. Συνηθέστερες νομικές μορφές που υιοθετούν οι Start-Up είναι οι ΕΠΕ και ΙΚΕ, αν και έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν στη συνέχεια σε όλες τις άλλες εταιρικές μορφές.

Σύσταση επιχειρήσεων:

• Η Σύσταση των ΑΕ & ΕΠΕ (που συστήνονται αυτοτελώς και δεν προέρχονται από μετατροπή ή μετασχηματισμό) γίνεται μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής των Υπηρεσιών Μιας Στάσης (ΥΜΣ), στην οποία έχουν πρόσβαση μόνο πιστοποιημένοι συμβολαιογράφοι που λειτουργούν ως ΥΜΣ.
• Οι ΟΕ, ΕΕ & ΙΚΕ συστήνονται μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής των ΥΜΣ, στην οποία έχουν πρόσβαση μόνο οι ΥΜΣ των αρμόδιων Επιμελητηρίων.
• Των συστάσεων μέσω των ΥΜΣ εξαιρούνται α) οι εταιρείες (ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ & ΕΕ) που για να  προβούν σε έναρξη επιτηδεύματος πρέπει να έχουν λάβει προηγουμένως σχετική άδεια (όπως π.χ. οι εταιρείες υγειονομικού ενδιαφέροντος), καθώς και β) τα Υποκαταστήματα Αλλοδαπής, που συστήνονται μόνο μέσω των Υπηρεσιών ΓΕΜΗ των Επιμελητηρίων.
• Όλες οι ΙΚΕ συστήνονται μέσω των ΥΜΣ (ανεξαρτήτως αντικειμένου και ανεξαρτήτως αν έχουν λάβει προηγουμένως σχετική άδεια).
• Οι ατομικές επιχειρήσεις εγγράφονται στο ΓΕΜΗ και στα Επιμελητήρια με την βεβαίωση έναρξης επιτηδεύματος της ΔΟΥ.

Τα δικαιολογητικά σύστασης κάθε μορφής επιχείρησης ορίζονται στην ΚΥΑ Κ1-802/23-3-2011 – ΦΕΚ 470/Β/2011.

Για την υποστήριξη όσων ανέργων επιθυμούν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση, η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) διαθέτει ενίοτε προγράμματα επιχορήγησης Νέων Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΝΕΕ). Παράλληλα, το Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας υλοποιεί ειδικά προγράμματα start-up επιχειρήσεων.

Ακόμη, για όσους παύσουν τη λειτουργία της επιχείρησης τους προβλέπεται η  καταβολή βοηθήματος ανεργίας, εφόσον δεν οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές (ή έχουν προβεί σε ρύθμιση) και πληρούν τα παρακάτω:

• Πραγματοποίηση τουλάχιστον τριών ετών ασφάλισης (συνεχώς ή διακεκομμένα) στον ασφαλιστικό φορέα που υπάγονται.
• Το συνολικό ατομικό καθαρό φορολογητέο εισόδημα των δύο τελευταίων φορολογικών ετών που προηγούνται του έτους υποβολής της αίτησης να μην υπερβαίνει αθροιστικά το ποσόν των 30.000 ευρώ και το αντίστοιχο συνολικό οικογενειακό εισόδημα να μην υπερβαίνει αθροιστικά το ποσόν των 40.000 ευρώ.
• Αποδεδειγμένη διακοπή του επαγγέλματος από την 1η Ιανουαρίου 2012 και εφεξής.
• Ο δικαιούχος να μην παρέχει εξαρτημένη εργασία, να μην αυταπασχολείται, να μην έχει υπαχθεί στην προαιρετική ασφάλιση, να μην συνταξιοδοτείται και να μην έχει υποβάλει αίτηση για συνταξιοδότηση.
• Ο δικαιούχος να μην έχει μεταβιβάσει την επιχείρησή του ή το μερίδιο ή τις μετοχές του στην επιχείρηση, στην οποία ανήκε, σε σύζυγο ή σε πρόσωπο α΄ και β΄ βαθμού συγγένειας.
• Ο δικαιούχος να διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα.

Για την καταβολή του επιδόματος των 360 ευρώ τον μήνα  υποβάλλεται αίτηση εντός τριών (3) μηνών από την επομένη της απόφασης διαγραφής του ενδιαφερόμενου από τα μητρώα ασφαλισμένων. Το επίδομα καταβάλλεται για χρονικό διάστημα 3 - 9 μηνών, ανάλογα με τα έτη ασφάλισης.

Σύνδεσμοι:

Από τον Μάιο του 2022, προσδιορίζεται ο νόμιμος κατώτατος μισθός και το νόμιμο κατώτατο ημερομίσθιο, για πλήρη απασχόληση, για τους υπαλλήλους και τους εργατοτεχνίτες όλης της χώρας, χωρίς ηλικιακή διάκριση, ως εξής:

α) Για τους υπαλλήλους ο κατώτατος μισθός ορίζεται στα εξακόσια πενήντα ευρώ (713,00 €).

β) Για τους εργατοτεχνίτες το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα είκοσι εννέα ευρώ και τέσσερα λεπτά (31,85 €). Οι εργαζόμενοι αμείβονται για την εργασία τους συνήθως σε μηνιαία, εβδομαδιαία ή ημερήσια βάση. Ο εργοδότης παρέχει τον μισθό, αφού αφαιρεί από αυτόν τις υποχρεωτικές συνεισφορές του εργαζόμενου (για κοινωνική ασφάλιση και φόρο εισοδήματος). Ο εργοδότης αποδίδει τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, που παρακράτησε από την αμοιβή του εργαζόμενου, στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, μαζί με την συνεισφορά του εργοδότη. Επίσης αποδίδει στην εφορία τους τυχόν παρακρατηθέντες φόρους μισθοδοσίας.

Οι εργοδότες τηρούν αναλυτική κατάσταση μισθοδοσίας. Ο εργαζόμενος μπορεί να λαμβάνει μηνιαία γραπτή ανάλυση των αποδοχών του, προκειμένου να βλέπει τον μισθό, τα επιδόματα και τις κρατήσεις.

Συνήθης πρακτική για καθορισμό μισθών είναι μέσω των συλλογικών συμβάσεων. Συχνά οι εργοδότες πληρώνουν τους εργαζόμενους με μισθό μεγαλύτερο των συλλογικών συμβάσεων, ειδικά όταν οι εργαζόμενοι είναι εξειδικευμένοι και το επίπεδο της αγοράς εργασίας στη συγκεκριμένη ειδικότητα είναι υψηλό.

Οι συλλογικές συμβάσεις  αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ εργοδοτών και συνδικαλιστικών οργανώσεων στις οποίες είναι δυνατή η υποβοήθηση από το Υπουργείο Απασχόλησης.

Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν κάθε χρόνο κατώτατα όρια μισθών για τα περισσότερα επαγγέλματα. Στο βασικό μισθό της συλλογικής σύμβασης, ο οποίος εξαρτάται από την ειδικότητα και το επίπεδο εκπαίδευσης, προστίθενται τα επιδόματα οικογενειακών βαρών, πολυετίας και εμπειρίας, ανθυγιεινής εργασίας (όπου αυτό θεωρείται δικαιολογημένο) και άλλα που σχετίζονται με τις συγκεκριμένες ανάγκες της εργασίας. Στα πλαίσια συλλογικών συμβάσεων καθορίζονται οι όροι πληρωμής για εργασία πέραν των κανονικών ωρών εργασίας (υπερωρία), και για εργασία τα Σάββατα, τις Κυριακές ή δημόσιες αργίες. Πληρωμή σε μορφή φιλοδωρημάτων ή άλλων απολαβών στη βάση αποτελεσμάτων παρέχονται από αριθμό οργανισμών κυρίως σε διευθυντικές θέσεις ή θέσεις που σχετίζονται με τις πωλήσεις.

Σε περιπτώσεις κινδύνου χρεοκοπίας της επιχείρησης, λόγω οικονομικής κρίσεως, είναι δυνατόν να υπογραφούν επιχειρησιακές συμβάσεις με χαμηλότερες αποδοχές των εργαζομένων.

Στις ιδιωτικές επιχειρήσεις  παρέχεται 13ος μισθός τα Χριστούγεννα, μισός μισθός το Πάσχα και μισός μισθός το καλοκαίρι. Οι αμοιβές προστατεύονται σε περιπτώσεις ασθενείας μέσω του συστήματος των Κοινωνικών Ασφαλίσεων ή μέσω συλλογικών συμβάσεων ή και των δύο.

Ο μηνιαίος μισθός εισπράττεται από τον μισθωτό συνήθως στο τέλος του μήνα. Σε ορισμένους Οργανισμούς ο μηνιαίος μισθός καταβάλλεται σε δύο δόσεις, στις 15 και στο τέλος του μήνα. Οι εργαζόμενοι με ημερομίσθιο αμείβονται στο τέλος της εβδομάδας.  Η μισθοδοσία καταβάλλεται υποχρεωτικά με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό.

Σύνδεσμοι:

Το ωράριο εργασίας διακρίνεται σε νόμιμο, δηλαδή αυτό που ορίζεται από νομοθετικές διατάξεις, και σε συμβατικό, δηλαδή αυτό που ορίζεται από ατομικές ή συλλογικές συμβάσεις και δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το νόμιμο. Με το άρθρο 58 του νόμου 4808/2021, το νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας καθορίστηκε σε 45 ώρες για 5ήμερη εργασία και σε 48 ώρες για 6ήμερη εβδομαδιαία εργασία. Επίσης, για την 5ήμερη εργασία, το νόμιμο ημερήσιο ωράριο καθορίσθηκε σε 9 ώρες και για την 6ήμερη εργασία παρέμεινε στις 8 ώρες.

Όταν ο χρόνος ημερήσιας εργασίας υπερβαίνει τις 4 ώρες, προβλέπεται διάλειμμα τουλάχιστον 15 λεπτών και μέγιστης διάρκειας 30 λεπτών.

Η ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι κατώτερη από 11 ώρες. Ανά εβδομάδα απαιτείται να εξασφαλίζεται ελάχιστη περίοδος συνεχούς ανάπαυσης 24 ωρών, η οποία συμπεριλαμβάνει κατ’ αρχήν την Κυριακή. Σε περίπτωση πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, οι εργαζόμενοι δικαιούνται δύο ημέρες εβδομαδιαίας ανάπαυσης.

Η υπέρβαση του συμβατικού ωραρίου εργασίας χαρακτηρίζεται ως υπερεργασία και ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη. Οι 5 ώρες υπερεργασίας επί 5ημέρου (από την 41η έως την 45η ώρα) ή οι 8 ώρες υπερεργασίας επί 6ημέρου (από την 41η έως την 48η ώρα), αμείβονται με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 20% και δεν συνυπολογίζονται στα επιτρεπόμενα όρια υπερωριακής απασχόλησης που προβλέπονται από τις οικείες διατάξεις.

Η υπέρβαση του νομίμου ωραρίου θεωρείται υπερωρία και αμείβεται δε με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 40%. Το ανώτατο όριο πραγματοποίησης υπερωριακής απασχόλησης σε όλες τις επιχειρήσεις και για όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα διαμορφώνεται σε 150 ώρες ετησίως και μέχρι 3 ώρες ημερησίως. Η υπερωριακή απασχόληση που πργματοποιείται χωρίς την τήρηση των προβλεπόμενων όρων χαρακτηρίζεται ως παράνομη υπερωρία, για την οποία ο μισθωτός δικαιούται για κάθε ώρα αποζημίωση ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 120%.

Σύνδεσμοι:

Τα είδη αδείας που ένας εργαζόμενος είναι δυνατόν να λάβει είναι τα εξής:

Ετήσια κανονική άδεια: κάθε μισθωτός από την έναρξη της εργασίας του σε επιχείρηση και μέχρι τη συμπλήρωση δώδεκα μηνών συνεχούς απασχόλησης, δικαιούται να λάβει ποσοστό της ετήσιας κανονικής άδειας με αποδοχές κατά αναλογία με το χρόνο εργασίας που έχει συμπληρώσει στην ίδια επιχείρηση. Το ποσοστό αυτό υπολογίζεται με βάση ετήσια άδεια 24 εργάσιμων ημερών ή, αν στην επιχείρηση εφαρμόζεται σύστημα 5νθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, 20 εργάσιμων ημερών, χωρίς να υπολογίζεται σε αυτές η ημέρα της εβδομάδας κατά την οποία δεν απασχολούνται οι μισθωτοί λόγω του εφαρμοζόμενου συστήματος εργασίας. Ο εργοδότης υποχρεούται μέχρι τη λήξη του πρώτου ημερολογιακού έτους, εντός του οποίου προσελήφθη ο μισθωτός, να χορηγήσει σε αυτόν την παραπάνω αναλογία της κανονικής άδειας.

Κατά το δεύτερο ημερολογιακό έτος, ο μισθωτός δικαιούται να λάβει την ετήσια κανονική άδεια με αποδοχές, η οποία αναλογεί στο χρόνο απασχόλησής του στην επιχείρηση. Η άδεια αυτή επαυξάνεται κατά μία εργάσιμη ημέρα για κάθε έτος απασχόλησης επιπλέον του πρώτου μέχρι τις 26 εργάσιμες ημέρες ή μέχρι και τις 22 εργάσιμες ημέρες, αν στην επιχείρηση εφαρμόζεται σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας. Επιτρέπεται, κατ’ εξαίρεση, η κατάτμηση του χρόνου αδείας εντός του ημερολογιακού έτους σε δύο περιόδους, εξαιτίας ιδιαίτερα σοβαρής ή επείγουσας ανάγκης της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης.

Για καθένα από τα επόμενα ημερολογιακά έτη ο μισθωτός δικαιούται να λάβει από την 1η Ιανουαρίου εκάστου έτους την κανονική ετήσια άδεια με αποδοχές, καθώς και το επίδομα αδείας (μισός επιπλέον μισθός για τους υπάλληλους του ιδιωτικού τομέα).

Η κανονική άδεια χορηγείται μέχρι το πρώτο 3μήνο του επόμενου έτους, διαφορετικά ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει στον εργαζόμενο τις αποδοχές αδείας, απλές μεν όταν δεν υπάρχει πταίσμα ή αμέλεια του ιδίου, διπλές δε, δηλαδή με προσαύξηση 100%, όταν υπάρχει αμέλεια ή πταίσμα του εργοδότη.

Αναρρωτική άδεια (σε περίπτωση ασθένειας)

Η διάρκεια της άδειας εξαρτάται από τον χρόνο υπηρεσίας του εργαζομένου στην επιχείρηση:

άδεια 1/2 έτους για διάφορες ασθένειες, εάν έχει εργαστεί 4 μήνες κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, άδεια 1 έτους για την ίδια ασθένεια εάν έχει εργαστεί 12 μήνες κατά τη διάρκεια των 2 τελευταίων ετών, άδεια 2 ετών για την ίδια ασθένεια εάν έχει εργαστεί 60 μήνες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών.

Εκπαιδευτική και σπουδαστική άδεια για όσους σπουδάζουν, προκειμένου να συμμετάσχουν σε εξετάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν συμπληρώσει έναν χρόνο εργασίας.

Άδεια μητρότητας και λοχείας: σύμφωνα με την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας, η εργαζόμενη δικαιούται δεκαεπτά (17)  εβδομάδες άδειας μητρότητας με αποδοχές: οκτώ (8) εβδομάδες πριν από τον τοκετό και  εννέα (9) εβδομάδες μετά τον τοκετό. Εάν η εργαζόμενη δεν χρησιμοποιήσει όλη την άδεια που της αναλογεί την περίοδο πριν από τον τοκετό, μπορεί να χρησιμοποιήσει το υπόλοιπο της άδειας μετά.

ζΕιδική άδεια προστασίας μητρότητας: Υπό προϋποθέσεις, ύστερα από την άδεια λοχείας και την ισόχρονη προς το μειωμένο ωράριο άδεια, οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται να αιτηθούν τη χορήγηση εξάμηνης άδειας προστασίας μητρότητας, οπότε καταβάλλονται παροχές από την ΔΥΠΑ.

Άδεια πατρότητας:  με τον νόμο 4808/2021 προβλέπεται η παροχή άδειας 14 ημερών στον πατέρα ύστερα από τη γέννηση του τέκνου.

Γονική άδεια: κάθε εργαζόμενος γονέας έχει δικαίωμα γονικής άδειας για την ανατροφή του τέκνου του, διάρκειας 4 μηνών, την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει συνεχόμενα ή τμηματικά, μέχρι το τέκνο να συμπληρώσει την ηλικία των οκτώ (8) ετών. Για τους 2 πρώτους μήνες  η ΔΥΠΑ καταβάλλει επίδομα γονικής άδειας στον κάθε γονέα, μηνιαίως, ποσού ίσου με τον ελάχιστο νόμιμο, καθώς και αναλογία δώρων εορτών και επιδόματος αδείας.

Άδεια φροντίδας τέκνου: οι γονείς δικαιούνται, εναλλακτικώς μεταξύ τους, την άδεια φροντίδας τέκνου. Η άδεια χορηγείται για χρονικό διάστημα 30 μηνών από τη λήξη της άδειας μητρότητας ή της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας ή της γονικής άδειας, ως μειωμένο ωράριο. Κατά το παραπάνω διάστημα, ο γονέας δικαιούται είτε να προσέρχεται κατά 1 ώρα αργότερα είτε να αποχωρεί κατά 1 ώρα νωρίτερα κάθε ημέρα από την εργασία είτε να τη διακόπτει κατά 1 ώρα ημερησίως, σύμφωνα με την αίτησή του.

Άδεια φροντιστή: κάθε εργαζόμενος δικαιούται άδεια φροντιστή, διάρκειας έως 5 εργάσιμων ημερών για κάθε ημερολογιακό έτος, για τη φροντίδα προσώπου, εφόσον αυτό έχει ανάγκη σημαντικής φροντίδας ή υποστήριξης για σοβαρό ιατρικό λόγο.

Παράλληλα προβλέπονται και άλλες άδειες ή διευκολύνσεις για τους γονείς και τους φροντιστές (απουσία για λόγους ανωτέρας βίας, υποβολή αίτησης για ευέλικτη ρύθμιση της εργασίας, άδεια παρακολούθησης σχολικής επίδοσης, καθώς και άδεια λόγω ασθένειας ή νοσηλείας τέκνου).

Τέλος, υπάρχουν ρυθμίσεις για τη χορήγηση άδειας για την υποβολή σε μεθόδους ιατρικής υποβοήθησης της αναπαραγωγής, καθώς και προγεννητικού ελέγχου.

Επίσημες αργίες:

Πρωτοχρονιά

6 Ιανουαρίου (Άγια Θεοφάνεια)

Καθαρή Δευτέρα

25 Μαρτίου (Ευαγγελισμός και Εθνική Εορτή)

Μεγάλη Παρασκευή Ορθοδόξου Πάσχα

Δευτέρα του Πάσχα

Εργατική Πρωτομαγιά

15 Αυγούστου (Κοίμηση Θεοτόκου)

28 Οκτωβρίου (Εθνική Εορτή)

Χριστούγεννα

Δεύτερη ημέρα Χριστουγέννων

Σύνδεσμοι:

Καταγγελία σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου

Ο εργοδότης μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου πριν από τη λήξη της, μόνο όταν συντρέχουν «σπουδαίοι λόγοι», οι οποίοι μπορεί να είναι οι εξής: ανεπαρκής εκτέλεση των καθηκόντων στο πλαίσιο της εργασίας, επαγγελματική ανεπάρκεια, πτώχευση της επιχείρησης ή περιορισμός των δραστηριοτήτων της, συχνές απουσίες του εργαζομένου κτλ.

Εάν η καταγγελία της σύμβασης εργασίας γίνεται επειδή συντρέχουν «σπουδαίοι λόγοι», ο εργοδότης δεν είναι υποχρεωμένος να καταβάλει αποζημίωση.
Ωστόσο, η έννοια του «σπουδαίου λόγου» είναι νομική και, ως εκ τούτου, ελέγχεται από τα δικαστήρια. Στην περίπτωση μη πραγματικών «σπουδαίων λόγων», η καταγγελία της σύμβασης δεν είναι έγκυρη και πρέπει να καταβληθεί το σύνολο της αποζημίωσης.

Καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου

α) Τακτική καταγγελία σύμβασης εργασίας: η καταγγελία της σύμβασης εργασίας με προμήνυση και η, εκ των προτέρων, σχετική γραπτή κοινοποίηση στον απολυθέντα αποτελούν τα χαρακτηριστικά αυτού του είδους καταγγελίας σύμβασης εργασίας.

Η γραπτή κοινοποίηση πρέπει να φέρει την υπογραφή του εργοδότη ή ενός νόμιμου αντιπροσώπου του και πρέπει να παραδοθεί στον εργαζόμενο τουλάχιστον ένα μήνα και το πολύ 4 μήνες (ανάλογα με τον συνολικό χρόνο απασχόλησης του απολυθέντος) πριν από την καταγγελία της σύμβασης εργασίας. Η προφορική κοινοποίηση δεν είναι νόμιμη ούτε έγκυρη.

Στην περίπτωση τακτικής καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, κάθε σχέση εργασίας λήγει μετά την προαναφερθείσα περίοδο (1 – 4 μηνών) εντός της οποίας πρέπει να έχει παραδοθεί η σχετική κοινοποίηση.

β) Άτακτη καταγγελία σύμβασης εργασίας:

στην περίπτωση αυτή, η περίοδος απόλυσης ξεκινά την ημέρα παράδοσης της προμήνυσης ή την ημέρα που ενδεχομένως καθορίζεται στην προμήνυση.

Σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται για σύμβαση εργασίας αορίστου είτε ορισμένου χρόνου, καθώς και για τακτική ή άτακτη καταγγελία σύμβασης εργασίας, ο εργοδότης υποχρεούται να υποβάλλει ηλεκτρονικά την καταγγελία της σύμβασης εργασίας στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ.

Ο εργοδότης οφείλει να καταβάλλει στους απολυθέντες αποζημίωση ανάλογη με τον χρόνο απασχόλησης και τον μισθό/το ημερομίσθιο του τελευταίου μήνα, εκτός και εάν οι λόγοι είναι, ή έχουν αποδειχθεί εκ του νόμου ότι είναι «σπουδαίοι».

Στην περίπτωση νομότυπης τακτικής καταγγελίας σύμβασης εργασίας (δηλ. με έγκαιρη γραπτή κοινοποίηση) ο εργοδότης καταβάλλει μόνο το ήμισυ της καθιερωμένης αποζημίωσης.

Εάν ο απολυόμενος έχει εργασθεί στον εργοδότη για διάστημα 2 μηνών έως 1 έτος, ο εργοδότης μπορεί να τον απολύσει αμέσως και να του καταβάλει αποζημίωση 1 μισθού, ή να του δώσει 1 μήνα ειδοποίηση και να του καταβάλει αποζημίωση μισού μισθού.

Ανάλογα ισχύουν για μεγαλύτερες περιόδους εργασίας. Όταν η αποζημίωση λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας υπερβαίνει τις αποδοχές δύο (2) μηνών, ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει κατά την απόλυση μέρος της αποζημίωσης που αντιστοιχεί στις αποδοχές δύο (2) μηνών. Το υπόλοιπο ποσό καταβάλλεται σε διμηνιαίες δόσεις.

γ) Ομαδικές απολύσεις

Ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες γίνονται από επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν περισσότερους από 20 εργαζόμενους, για λόγους που δεν αφορούν στο πρόσωπο των απολυόμενων αλλά οποιαδήποτε άλλη οικονομική ή τεχνική ανεπάρκεια της επιχείρησης. Για τις ομαδικές απολύσεις ισχύουν τα ίδια σε ότι αφορά στον υπολογισμό της αποζημίωσης, διαφορετική όμως είναι η διαδικασία που έχει θεσμοθετηθεί για την πραγματοποίησή τους. Για να εφαρμοσθεί η νομοθεσία για τις ομαδικές απολύσεις πρέπει να ξεπεραστούν τα παρακάτω όρια για κάθε ημερολογιακό μήνα:

• 6 εργαζόμενοι για επιχειρήσεις με 20 έως 150 εργαζόμενους.
• Ποσοστό 5% του προσωπικού και μέχρι 30 άτομα για επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 150 εργαζόμενους. Το ποσοστό αυτό καθορίζεται για κάθε ημερολογιακό εξάμηνο.

Ο αριθμός του προσωπικού περιλαμβάνει το σύνολο των απασχολούμενων τόσο στο κεντρικό όσο και σε τυχόν υποκαταστήματα. Για τον καθορισμό των ορίων λαμβάνεται υπόψη το προσωπικό που απασχολείται στην αρχή του μήνα. Επίσης στον αριθμό των ομαδικών απολύσεων δεν συνυπολογίζονται ούτε οι απολύσεις που έχουν να κάνουν με το πρόσωπο του απολυόμενου (αντισυμβατική συμπεριφορά, ανεπάρκεια κλπ) ούτε οι οικειοθελείς αποχωρήσεις.

Εφόσον ενεργοποιηθεί η διαδικασία των ομαδικών απολύσεων,  ο τελικός αριθμός τους  είναι προϊόν διαπραγματεύσεων, με εξαίρεση την περίπτωση ομαδικών απολύσεων που προκαλούνται από τη διακοπή της δραστηριότητας της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης κατόπιν δικαστικής απόφασης, οπότε δεν ακολουθείται η διαδικασία της διαπραγμάτευσης για τον καθορισμό ορίου στον αριθμό των απολύσεων.

Καταγγελία της σύμβασης εργασίας από την πλευρά του εργαζομένου:

Η κοινοποίηση της καταγγελίας της σύμβασης από τον εργαζόμενο μπορεί να είναι γραπτή ή προφορική.

Ο εργαζόμενος πρέπει να ενημερώσει σχετικά τον εργοδότη το πολύ τρεις μήνες πριν.

Οι εργοδότες δεν υποχρεούνται να καταβάλουν αποζημίωση στην περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης από τον εργαζόμενο και ο εργαζόμενος δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας από τη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ), δεδομένου ότι δεν υπάρχει καταγγελία της σύμβασης με προμήνυση από τον εργοδότη, η οποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την καταβολή του επιδόματος.

Είδη συντάξεων

Πλήρης σύνταξη γήρατος: δίδεται με τη συμπλήρωση  τουλάχιστον 4500   ημερών ασφάλισης και στην ηλικία των 67 ετών.

Με τη συμπλήρωση των 62 ετών  είναι δυνατή η χορήγηση μειωμένης σύνταξης  με  τον ίδιο αριθμό ημερών ασφάλισης. Οι ασφαλισμένοι δικαιούνται εθνική και ανταποδοτική σύνταξη.

Σύνταξη λόγω θανάτου του ασφαλισμένου: την δικαιούνται ο επιζών σύζυγος και τα παιδιά του.

Σύνταξη λόγω αναπηρίας: οι ασφαλισμένοι πρέπει να κριθούν από τις   Υγειονομικές Επιτροπές του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) με συντάξιμο ποσοστό αναπηρίας (50% και άνω). Θα πρέπει επίσης να έχουν πραγματοποιήσει στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ τον ελάχιστο απαιτούμενο χρόνο, ανάλογα με την ηλικία.

Σύνδεσμοι:

Η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) εκπροσωπεί τους μισθωτούς που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα ή όσους απασχολούνται στο Δημόσιο με σύμβαση ορισμένου χρόνου.

Μέλη της ΓΣΕΕ είναι περίπου 2.300 σωματεία, 53 ομοσπονδίες και 66 εργατικά κέντρα, που εκπροσωπούν συνολικά 545.000 εργαζομένους που ανήκουν σε συνδικαλιστικές οργανώσεις. Οι οργανώσεις που είναι μέλη της ΓΣΕΕ εκπροσωπούν συγκεκριμένα επαγγέλματα ή βιομηχανικούς κλάδους.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι διαρθρωμένες σε τρία επίπεδα:

οι πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις αποτελούνται κατά κύριο λόγο από σωματεία. Τα σωματεία μπορεί να απαρτίζονται από τους εργαζομένους μίας επιχείρησης ή του ιδίου επαγγέλματος, σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο. Υπάρχουν επίσης ορισμένα σωματεία τα οποία απαρτίζονται από τους εργαζομένους του ιδίου οικονομικού κλάδου, ανεξάρτητα από την επιχείρηση στην οποία ανήκουν ή από το επάγγελμά τους.

Οι δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις αποτελούνται από «εργατικά κέντρα» και «ομοσπονδίες». Τα εργατικά κέντρα αποτελούνται από διάφορα σωματεία της ίδιας περιφέρειας, ανεξάρτητα από τον κλάδο ή το επάγγελμα, ενώ οι ομοσπονδίες αποτελούνται από σωματεία του ίδιου κλάδου, του ίδιου επαγγέλματος ή της ίδιας επιχείρησης σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο.

Τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση είναι μόνο η ΓΣΕΕ, μέλη της οποίας είναι εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες, και η οποία εκπροσωπεί τους εργαζομένους σε εθνικό επίπεδο.

Η ΓΣΕΕ παρέχει στους εργαζομένους νομικές γνωματεύσεις για συλλογικές και ατομικές εργασιακές διαφορές, ως επίσης μπορεί να παρίσταται σε δικαστήρια υπέρ συνδικαλιστικών οργανώσεων και ατομικών περιπτώσεων.

Τα εθνικά σωματεία μπορούν να συνάπτουν συλλογικές συμφωνίες. Τα σωματεία μιας επιχείρησης μπορούν να συνάπτουν ειδικές συλλογικές συμφωνίες.

Οι συνομοσπονδίες είναι οι φορείς εκείνοι που συνάπτουν εθνικές συλλογικές συμφωνίες.

Η ΓΣΕΕ συντονίζει τις δραστηριότητες των μελών της και εκπροσωπεί το συνδικαλιστικό κίνημα στις διαπραγματεύσεις με τις εργοδοτικές οργανώσεις, την κυβέρνηση καθώς και σε διεθνές επίπεδο. Η ΓΣΕΕ είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ΕΣΣ/ETUC).

Η συμμετοχή του εργαζομένου σε συνδικαλιστικά όργανα είναι προαιρετική. Για να γίνει κανείς μέλος μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης πρέπει να αποταθεί σ’ αυτήν και να εγγραφεί. Ο βαθμός συμμετοχής των εργαζομένων στις συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι μεγάλος μόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις και Οργανισμούς.

Η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ) εκπροσωπεί τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα σε εθνικό επίπεδο, ενώ η Νέα Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (Νέα ΠΑΣΕΓΕΣ) εκπροσωπεί τους αγρότες και τους γεωργικούς συνεταιρισμούς. 

Σύνδεσμοι:

Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας  είναι το εποπτεύον κρατικό όργανο που έχει επιφορτιστεί με την παρακολούθηση και την εφαρμογή των κανόνων της εργατικής νομοθεσίας. Σε περίπτωση διαφωνίας και προκειμένου να αποφευχθεί η προσφυγή στη δικαιοσύνη, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας δρα ως μέσο διαιτησίας ανάμεσα στους εργαζόμενους και στους εργοδότες.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ – ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

Ο ισχύων ελληνικός νόμος για θέματα εργασίας και ατομικών διαφορών είναι ο  2224/94,   όπως τροποποιήθηκε από τον νόμο 4808/21.

Η δύναμη των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην Ελλάδα είναι σημαντική, ιδίως στον δημόσιο τομέα. Εάν οι υπάλληλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον εργοδότη τους, μπορούν να επικοινωνήσουν με τη συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία θα μπορέσει να τους συνδράμει και να θέσει στη διάθεσή τους νομικό σύμβουλο.

Τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια για όλες τις υποθέσεις όπου ο εργαζόμενος, σύμφωνα με τη Σύμβαση των Βρυξελλών, έχει την κατοικία του στην Ελλάδα ή εκτελεί την εργασία του στην εν λόγω χώρα βάσει σχετικής σύμβασης εργασίας. Επίσης, τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια για τις υποθέσεις που αφορούν συμβάσεις εργασίας εκτός Ελλάδας, εάν ο εργοδότης έχει οικονομικά συμφέροντα στην εν λόγω χώρα ή εάν η σύμβαση έχει συναφθεί επί ελληνικού εδάφους.

Κανονισμοί που διέπουν τις απεργίες:

το ελληνικό σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα στην εργασία και το δικαίωμα στην απεργία, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή κηρύσσεται από νομίμως συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Υφίσταται υποχρέωση ειδοποίησης του εργοδότη για απεργίες και στάσεις εργασίας τουλάχιστον 24 ώρες πριν από την πραγματοποίησή τους (4 ημέρες για τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας). Η προειδοποίηση γίνεται μόνο εγγράφως και επιδίδεται στον εργοδότη με δικαστικό επιμελητή.

Στις επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας πρέπει να διατίθεται Προσωπικό Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας για την αντιμετώπιση των στοιχειωδών αναγκών του κοινωνικού συνόλου κατά τη διάρκεια της απεργίας.

Πριν από την πραγματοποίηση απεργίας σε φορείς, υπηρεσίες, οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου ή κοινής ωφέλειας, στους ΟΤΑ και σε όλα τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, υφίσταται υποχρέωση διεξαγωγής δημόσιου διαλόγου ενώπιον του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Στους υπόλοιπους φορείς και επιχειρήσεις η διεξαγωγή δημοσίου διαλόγου είναι προαιρετική.

Από 1.1.2022 προβλέπεται η δημιουργία Μητρώων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων και Οργανώσεων Εργοδοτών. Για όσες οργανώσεις δεν εγγραφούν, αναστέλλεται το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης και της κατάρτισης συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Εάν μία απεργία που προκηρύχθηκε από πρωτοβάθμια οργάνωση κριθεί από τα δικαστήρια ως παράνομη και καταχρηστική, δεν επιτρέπεται η κήρυξη απεργίας κατά του ίδιου εργοδότη και την ίδια ημερομηνία από δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση.

Σύνδεσμοι:

Ο όρος επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση αναφέρεται σε πρακτικές δραστηριότητες και μαθήματα που αφορούν συγκεκριμένο επάγγελμα ή εργασία, με σκοπό την προετοιμασία των συμμετεχόντων για τη μελλοντική τους επαγγελματική σταδιοδρομία. Η επαγγελματική κατάρτιση αποτελεί ουσιώδες μέσο για την επίτευξη επαγγελματικής αναγνώρισης και τη βελτίωση των ευκαιριών εύρεσης εργασίας. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό τα συστήματα επαγγελματικής κατάρτισης στην Ευρώπη να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πολιτών και της αγοράς εργασίας, προκειμένου να διευκολύνουν την πρόσβαση στην απασχόληση.

Η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση αποτελεί ουσιώδες μέρος της πολιτικής της ΕΕ ήδη από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αποτελεί επίσης βασικό στοιχείο της λεγόμενης ευρωπαϊκής στρατηγικής της Λισαβόνας, η οποία έχει ως στόχο να μετατρέψει την Ευρώπη στην πλέον ανταγωνιστική και δυναμική κοινωνία της γνώσης παγκοσμίως. Το 2002, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε αυτό τον καίριο ρόλο, ενώ παράλληλα έθεσε και έναν ακόμη φιλόδοξο στόχο —να αποκτήσει η ευρωπαϊκή εκπαίδευση και κατάρτιση παγκόσμια φήμη έως το 2010— προωθώντας σειρά πρωτοβουλιών παγκόσμιας κλάσης, και ιδίως ενισχύοντας τη συνεργασία στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης.

Στις 24 Νοεμβρίου 2020, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε σύσταση σχετικά με την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση για βιώσιμη ανταγωνιστικότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθεκτικότητα.

Στη σύσταση ορίζονται βασικές αρχές που θα διασφαλίσουν ότι η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση είναι ευέλικτη, με την έννοια ότι προσαρμόζεται γρήγορα στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και παρέχει ποιοτικές ευκαιρίες μάθησης τόσο στους νέους όσο και στους ενήλικες.

Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην αυξημένη ευελιξία της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, στις ενισχυμένες ευκαιρίες μάθησης στον χώρο εργασίας, στη μαθητεία και στη βελτιωμένη διασφάλιση ποιότητας.

Η σύσταση αντικαθιστά επίσης τη σύσταση για το EQAVET  – Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση – και περιλαμβάνει επικαιροποιημένο πλαίσιο EQAVET με δείκτες ποιότητας και περιγραφικούς δείκτες. Καταργεί την προηγούμενη σύσταση για το ECVET.

Για να προωθήσει αυτές τις μεταρρυθμίσεις, η Επιτροπή στηρίζει τα Κέντρα επαγγελματικής αριστείας, τα οποία συγκεντρώνουν τοπικούς εταίρους με σκοπό την ανάπτυξη «οικοσυστημάτων δεξιοτήτων». Τα οικοσυστήματα δεξιοτήτων θα συμβάλουν στην περιφερειακή, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την καινοτομία και τις στρατηγικές έξυπνης εξειδίκευσης.

Erasmus+

Το Erasmus+ είναι το πρόγραμμα της ΕΕ για τη στήριξη της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της νεολαίας και του αθλητισμού στην Ευρώπη.

Ο προϋπολογισμός του εκτιμάται σε 26,2 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό είναι σχεδόν διπλάσιο της χρηματοδότησης που χορηγήθηκε στο προηγούμενο πρόγραμμα (2014-2020).

Το πρόγραμμα 2021-2027 δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική ένταξη, στην πράσινη και στην ψηφιακή μετάβαση, καθώς και στην προώθηση της συμμετοχής των νέων στον δημοκρατικό βίο.

Στηρίζει προτεραιότητες και δραστηριότητες που καθορίζονται στον Ευρωπαϊκό Χώρο Εκπαίδευσης, στο σχέδιο δράσης για την ψηφιακή εκπαίδευση και στο ευρωπαϊκό θεματολόγιο δεξιοτήτων. Το πρόγραμμα

• στηρίζει επίσης τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων
• υλοποιεί τη στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία 2019-2027
• αναπτύσσει την ευρωπαϊκή διάσταση στον αθλητισμό

Ποιος μπορεί να συμμετάσχει; Μάθετε περισσότερα εδώ.

Εκπαίδευση ενηλίκων και δια βίου μάθηση στην Ευρώπη

Η δια βίου μάθηση είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει κάθε μορφή εκπαίδευσης – τυπική, άτυπη και μη τυπική – και διαρκεί από την προσχολική ηλικία έως και μετά τη συνταξιοδότηση. Σκοπός της είναι να δώσει στα άτομα τη δυνατότητα να αναπτύξουν και να διατηρήσουν βασικές ικανότητες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, καθώς και να δώσει στους πολίτες τη δυνατότητα να αλλάζουν ελεύθερα δουλειά, περιοχή και χώρα. Η δια βίου μάθηση αποτελεί επίσης βασικό συστατικό της προαναφερθείσας στρατηγικής της Λισαβόνας, καθώς έχει καίρια σημασία για την προσωπική ανέλιξη και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της απασχολησιμότητας. Η ΕΕ έχει εγκρίνει σειρά μέτρων για την προώθηση της εκπαίδευσης των ενηλίκων στην Ευρώπη.

Ευρωπαϊκός χώρος δια βίου μάθησης

Προκειμένου η δια βίου μάθηση να καταστεί πραγματικότητα στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει για την ίδια τον στόχο της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού χώρου δια βίου μάθησης. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή εστιάζει στον προσδιορισμό των αναγκών τόσο των εκπαιδευόμενων όσο και της αγοράς εργασίας, προκειμένου η εκπαίδευση να καταστεί πιο προσιτή και στη συνέχεια, να δημιουργηθούν συνεργασίες μεταξύ της δημόσιας διοίκησης, παρόχων εκπαιδευτικών υπηρεσιών και της κοινωνίας των πολιτών.

Αυτή η πρωτοβουλία της ΕΕ βασίζεται στον στόχο της παροχής βασικών δεξιοτήτων –με την ενίσχυση των υπηρεσιών συμβουλευτικής και ενημέρωσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και με την αναγνώριση όλων των μορφών μάθησης, συμπεριλαμβανομένης της τυπικής εκπαίδευσης και της άτυπης και μη τυπικής κατάρτισης.

Οργανισμοί της ΕΕ που προωθούν την επαγγελματική εκπαίδευση στην Ευρώπη

Με στόχο τη διευκόλυνση της συνεργασίας και της ανταλλαγής απόψεων στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης, η ΕΕ έχει συστήσει εξειδικευμένους φορείς που εργάζονται στον τομέα της ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ.

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (CEDEFOP / Centre Européen pour le Développement de la Formation Professionnelle) ιδρύθηκε το 1975 ως εξειδικευμένος οργανισμός της ΕΕ για την προώθηση και την ανάπτυξη της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στην Ευρώπη. Με έδρα του τη Θεσσαλονίκη, διεξάγει έρευνες και αναλύσεις σχετικά με την επαγγελματική κατάρτιση και διαδίδει την εμπειρογνωσία του σε διάφορους ευρωπαίους εταίρους, όπως σχετικά ερευνητικά ιδρύματα, πανεπιστήμια ή υποδομές κατάρτισης.

Το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ιδρύθηκε το 1995 και συνεργάζεται στενά με το CEDEFOP. Αποστολή του είναι να στηρίζει τις χώρες-εταίρους (εκτός της ΕΕ) στον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των συστημάτων τους επαγγελματικής κατάρτισης.

Ποιότητα ζωής – στην κορυφή της ατζέντας κοινωνικής πολιτικής της ΕΕ

Οι ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως οι ποιοτικές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, οι ευκαιρίες εκπαίδευσης και κατάρτισης ή οι καλές υποδομές μεταφορών, για να αναφέρουμε μερικές μόνο από τις πτυχές που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή και εργασία των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει για την ίδια τον στόχο της διαρκούς βελτίωσης της ποιότητας ζωής σε όλα τα κράτη μέλη της, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις νέες προκλήσεις της σύγχρονης Ευρώπης, όπως ο κοινωνικός αποκλεισμός ανθρώπων ή η γήρανση του πληθυσμού.

Η απασχόληση στην Ευρώπη

Η βελτίωση των ευκαιριών απασχόλησης στην Ευρώπη αποτελεί βασική προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Με στόχο την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας και την αύξηση της κινητικότητας μεταξύ θέσεων εργασίας και περιοχών, σχεδιάζεται και υλοποιείται σειρά πρωτοβουλιών σε επίπεδο ΕΕ για τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Απασχόλησης. Οι πρωτοβουλίες αυτές περιλαμβάνουν το Ευρωπαϊκό δίκτυο υπηρεσιών απασχόλησης (EURES) και το Πανόραμα δεξιοτήτων στην ΕΕ.

Υγεία και υγειονομική περίθαλψη στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Η υγεία είναι μια πολύτιμη αξία που επηρεάζει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, και ως εκ τούτου, αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για όλους τους Ευρωπαίους. Το υγιές περιβάλλον έχει καίρια σημασία για την προσωπική και επαγγελματική μας εξέλιξη, γι’ αυτό και οι πολίτες της ΕΕ έχουν όλο και περισσότερες απαιτήσεις όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης. Απαιτούν γρήγορη και εύκολη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη όταν ταξιδεύουν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πολιτικές της ΕΕ στον τομέα της υγείας έχουν ως στόχο να ανταποκριθούν σε αυτές τις ανάγκες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει σχεδιάσει μια συντονισμένη προσέγγιση ως προς την πολιτική στον τομέα της υγείας, η οποία εφαρμόζει στην πράξη σειρά πρωτοβουλιών που συμπληρώνουν τις δράσεις των εθνικών δημόσιων αρχών. Οι κοινές δράσεις και οι στόχοι της Ένωσης περιλαμβάνονται στα προγράμματα και τις στρατηγικές της ΕΕ για την υγεία.

Το τρέχον πρόγραμμα «Η ΕΕ για την υγεία» (EU4Health) (2021-2027) είναι η φιλόδοξη απάντηση της ΕΕ στη νόσο COVID-19. Η πανδημία έχει σημαντικό αντίκτυπο στους ασθενείς, στο ιατρικό και υγειονομικό προσωπικό και στα συστήματα υγείας στην Ευρώπη. Το νέο πρόγραμμα EU4Health δεν περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση κρίσεων, αλλά διερευνά επίσης ζητήματα ανθεκτικότητας των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

Το EU4Health, το οποίο θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/522, θα παρέχει χρηματοδότηση σε επιλέξιμες οντότητες, οργανώσεις υγείας και ΜΚΟ από χώρες της ΕΕ ή τρίτες χώρες συνδεδεμένες με το πρόγραμμα.

Με το πρόγραμμα EU4Health, η ΕΕ θα επενδύσει 5,3 δισ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές σε δράσεις με προστιθέμενη αξία για την ΕΕ, συμπληρώνοντας τις πολιτικές των χωρών της ΕΕ και προωθώντας έναν ή περισσότερους από τους στόχους του προγράμματος:

1. Βελτίωση και ενίσχυση της υγείας στην Ένωση

• πρόληψη ασθενειών και προαγωγή της υγείας
• προώθηση διεθνών πρωτοβουλιών και συνεργασίας στον τομέα της υγείας

2. Αντιμετώπιση διασυνοριακών απειλών κατά της υγείας

• πρόληψη, ετοιμότητα και αντίδραση σε διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας
• συμπλήρωση της εθνικής αποθεματοποίησης βασικών προϊόντων για την αντιμετώπιση κρίσεων
• δημιουργία αποθέματος ιατρικού, υγειονομικού και υποστηρικτικού προσωπικού

3. Βελτίωση των φαρμάκων, των ιατροτεχνολογικών προϊόντων και των αναγκαίων για την αντιμετώπιση κρίσεων προϊόντων

• εξασφάλιση της διαθεσιμότητας και της οικονομικής προσιτότητας φαρμάκων, ιατροτεχνολογικών προϊόντων και προϊόντων αναγκαίων για την αντιμετώπιση κρίσεων

4. Ενίσχυση των συστημάτων υγείας, της ανθεκτικότητάς τους και της αποδοτικής χρήσης των πόρων

• ενίσχυση των δεδομένων υγείας, των ψηφιακών εργαλείων και υπηρεσιών και του ψηφιακού μετασχηματισμού της υγειονομικής περίθαλψης
• βελτίωση της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη
• ανάπτυξη και εφαρμογή της ενωσιακής νομοθεσίας για την υγεία και λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων
• ολοκληρωμένη συνεργασία μεταξύ των εθνικών συστημάτων υγείας

Η εκπαίδευση στην ΕΕ

Η εκπαίδευση στην Ευρώπη έχει βαθιές ρίζες, αλλά ταυτόχρονα και τεράστια πολυμορφία. Ήδη από το 1976, οι υπουργοί παιδείας αποφάσισαν να συστήσουν ένα δίκτυο πληροφόρησης για την καλύτερη κατανόηση των εκπαιδευτικών πολιτικών και συστημάτων στα τότε εννέα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αυτή η απόφαση αποτύπωνε την αρχή ότι θα έπρεπε να γίνεται πλήρως σεβαστός ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του εκπαιδευτικού συστήματος οποιουδήποτε κράτους μέλους, ενώ παράλληλα θα έπρεπε να βελτιωθεί η συντονισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ συστημάτων εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης. Το δίκτυο Eurydice, το δίκτυο πληροφόρησης για την παιδεία στην Ευρώπη, εγκαινιάστηκε επίσημα το 1980.

Το 1986, η προσοχή στράφηκε από την ανταλλαγή πληροφοριών στην ανταλλαγή φοιτητών, με την έναρξη λειτουργίας του προγράμματος Erasmus, το οποίο πλέον έχει εξελιχθεί στο πρόγραμμα Erasmus+, που συχνά αναφέρεται ως μία από τις πλέον επιτυχημένες πρωτοβουλίες της ΕΕ.

Μεταφορές στην ΕΕ

Η πολιτική μεταφορών ήταν μία από τις πρώτες κοινές πολιτικές της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Από το 1958, όταν τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Ρώμης, η πολιτική μεταφορών της ΕΕ έχει εστιάσει στην άρση των συνοριακών φραγμών μεταξύ των κρατών μελών, ώστε τα πρόσωπα και τα εμπορεύματα να μπορούν να μετακινούνται γρήγορα, αποδοτικά και οικονομικά.

Η αρχή αυτή συνδέεται στενά με τον κεντρικό στόχο της ΕΕ για μια δυναμική οικονομία και μια συνεκτική κοινωνία. Ο τομέας των μεταφορών παράγει το 10 % του πλούτου της ΕΕ, με όρους ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), το οποίο αντιστοιχεί περίπου σε 1 τρισ. ευρώ ετησίως. Δημιουργεί επίσης περισσότερες από δέκα εκατομμύρια θέσεις εργασίας.

Ο χώρος Σένγκεν

Η Σύμβαση Σένγκεν, η οποία ισχύει από τον Μάρτιο του 1995, κατάργησε τους συνοριακούς ελέγχους εντός του χώρου των υπογραφόντων κρατών και δημιούργησε ενιαία εξωτερικά σύνορα, όπου οι έλεγχοι θα πρέπει να διενεργούνται σύμφωνα με ορισμένους κοινούς κανόνες.

Σήμερα, ο χώρος Σένγκεν περιλαμβάνει τις περισσότερες χώρες της ΕΕ, εκτός από τη Βουλγαρία, την Κροατία, την Κύπρο, την Ιρλανδία και τη Ρουμανία. Ωστόσο, η Βουλγαρία, η Κροατία και η Ρουμανία βρίσκονται σε διαδικασία προσχώρησης στον χώρο Σένγκεν και ήδη εφαρμόζουν το κεκτημένο Σένγκεν σε μεγάλο βαθμό. Επιπλέον, στον χώρο Σένγκεν έχουν επίσης προσχωρήσει και κράτη εκτός της ΕΕ, όπως η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Ελβετία και το Λιχτενστάιν.

Αεροπορικές μεταφορές

Η δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς αεροπορικών μεταφορών συνεπάγεται χαμηλότερους ναύλους και περισσότερες επιλογές μεταφορέων και υπηρεσιών για τους επιβάτες. Η ΕΕ έχει θεσπίσει επίσης ένα σύνολο δικαιωμάτων που διασφαλίζουν τη δίκαιη μεταχείριση των επιβατών αεροπορικών μεταφορών.

Δικαιώματα επιβατών αεροπορικών μεταφορών

Οι επιβάτες αεροπορικών μεταφορών έχουν ορισμένα δικαιώματα όσον αφορά την ενημέρωσή τους σχετικά με πτήσεις και κρατήσεις, φθορές σε αποσκευές, καθυστερήσεις και ακυρώσεις, άρνηση επιβίβασης, αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος ή δυσκολίες σε οργανωμένες διακοπές. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν για προγραμματισμένες και ναυλωμένες πτήσεις, τόσο εσωτερικού όσο και εξωτερικού, από αεροδρόμιο της ΕΕ ή προς αεροδρόμιο της ΕΕ από αεροδρόμιο εκτός της ΕΕ, όταν οι πτήσεις εκτελούνται από αεροπορική εταιρεία της ΕΕ.

Σιδηροδρομικές μεταφορές

Κατά την τελευταία εικοσιπενταετία η Επιτροπή προτείνει με ιδιαίτερη έμφαση την αναδιάρθρωση της ευρωπαϊκής αγοράς σιδηροδρομικών μεταφορών προκειμένου να ενισχυθεί η θέση τους έναντι άλλων τρόπων μεταφοράς. Οι προσπάθειες της Επιτροπής εστιάζονται σε τρεις κύριους στόχους, οι οποίοι έχουν καίρια σημασία για την ανάπτυξη ενός ισχυρού και ανταγωνιστικού κλάδου σιδηροδρομικών μεταφορών:

1. άνοιγμα της αγοράς σιδηροδρομικών μεταφορών στον ανταγωνισμό,
2. βελτίωση της διαλειτουργικότητας και της ασφάλειας των εθνικών δικτύων και
3. ανάπτυξη υποδομών σιδηροδρομικών μεταφορών.

Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Ο ανώτατος άρχων στην Ελληνική Δημοκρατία είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος εκλέγεται από τη Βουλή των Ελλήνων με 5ετή θητεία. Σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.

Τη νομοθετική εξουσία ασκεί η Βουλή των Ελλήνων. Αποτελείται από 300 αντιπροσώπους, οι οποίοι εκλέγονται με απευθείας εκλογές από τον Λαό για τέσσερα χρόνια με μυστική, άμεση και καθολική ψηφοφορία. Η Βουλή ασκεί επίσης τον κοινοβουλευτικό έλεγχο προς την Κυβέρνηση. Εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, σύμφωνα με την αρχή της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

Την εκτελεστική εξουσία ασκεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση. Σημερινός Πρωθυπουργός της χώρας και επικεφαλής της Κυβέρνησης είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ασκεί τα καθήκοντά του στη βάση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές ανέδειξαν εκπροσώπους από συνολικά  έξι (6) κόμματα: Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, Κίνημα Αλλαγής, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση και Μέρα 25.

Σύμφωνα με την τρέχουσα διοικητική διαίρεση, η χώρα διαρθρώνεται σε 7 αποκεντρωμένες διοικήσεις, 13 περιφέρειες και 332 δήμους. Οι περιφέρειες και οι δήμοι είναι αυτοδιοικούμενανομικά πρόσωπα, δηλαδή οι αρχές τους εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία από τους εγγεγραμμένους δημότες ανά τετραετία.  

Το νομικό σύστημα της χώρας εποπτεύεται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη και ασκείται από τακτικούς δικαστές που απολαμβάνουν λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας. Τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας είναι ο Άρειος Πάγος, το Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ελεγκτικό Συνέδριο. Το άρθρο 100 του Συντάγματος προβλέπει επίσης τη λειτουργία Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, το οποίο έχει ειδική αρμοδιότητα να κρίνει, μεταξύ άλλων, το κύρος των βουλευτικών εκλογών, την έκπτωση βουλευτή από το αξίωμά του ή να αίρει συγκρούσεις μεταξύ των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας.

Στην Ελλάδα δεν ισχύει η θανατική ποινή.

Σε περίπτωση ποινικής δίκης ο πολίτης παρίσταται με υπεράσπιση δικηγόρου της επιλογής του. Αν δεν επιλέξει δικηγόρο ο ίδιος, τότε δικηγόρος υπεράσπισης ορίζεται από το δικαστήριο. Στις αστικές υποθέσεις η εκπροσώπηση από πληρεξούσιο δικηγόρο είναι επίσης απαραίτητη, με εξαίρεση τις μικροδιαφορές που υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων και την αποτροπή επικείμενου κινδύνου.

Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εποπτεύει την Αστυνομία, το Πυροσβεστικό Σώμα και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών και φροντίζει για:

• την κατοχύρωση και διατήρηση της δημόσιας τάξης,
• την προστασία της δημόσιας και κρατικής ασφάλειας,
• την πυρασφάλεια, δασοπυρόσβεση και αγροτική ασφάλεια,
• την εξασφάλιση της πολιτικής άμυνας της χώρας,
• τη συμμετοχή στην εξασφάλιση της εθνικής άμυνας σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις.

Επιπλέον, στο συγκεκριμένο Υπουργείο ανήκουν η Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής, στην οποία υπάγονται οι φυλακές, ο τομέας Μεταναστευτικής Πολιτικής και η Υπηρεσία Διαχείρισης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων.

Την αγορά εργασίας εποπτεύει το Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων. Η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) είναι το κύριο όργανο εφαρμογής της Κυβερνητικής Πολιτικής για την καταπολέμηση της ανεργίας και την προώθηση της απασχόλησης, ενώ εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών σε τοπικό επίπεδο. Ως Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, η ΔΥΠΑ διαθέτει υποκαταστήματα σε όλη τη χώρα, παρέχοντας υπηρεσίες ενεργητικών και παθητικών πολιτικών της αγοράς εργασίας, επαγγελματικής εκπαίδευσης, στέγασης και γενικότερων παροχών προνοιακού τύπου.

Σύνδεσμοι:

Στην Ελλάδα φορολογείται το εισόδημα των φυσικών και νομικών προσώπων που προέρχεται από απασχόληση, σύνταξη, γεωργική ή επιχειρηματική δραστηριότητα, ακίνητα, μερίσματα, τόκους, δικαιώματα και υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η έκδοση του Αριθμού Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ). .

Η φορολογική κλίμακα είναι ενιαία για το εισόδημα που προέρχεται από απασχόληση, σύνταξη, επιχειρηματικές και γεωργικές δραστηριότητες και αποκτήθηκε από 1.1.2021 έως 31.12.2021. Οι συντελεστές κυμαίνονται από 9% έως 44% ως εξής: α) 9% για εισοδήματα έως 10.000 ευρώ, β) 22% για εισοδήματα από 10.001 έως 20.000 ευρώ γ) 28% για εισοδήματα από 20.001 έως 30.000 ευρώ δ) 36% για εισοδήματα από 30.001 έως 40.000 ευρώ και ε) για εισοδήματα άνω των 40.001 ευρώ ο φορολογικός συντελεστής είναι 44%. Η φορολόγηση των γεωργικών δραστηριοτήτων και των εισοδημάτων από ακίνητα γίνεται αυτοτελώς, ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις τα εισοδήματα αθροίζονται και φορολογούνται με ενιαία κλίμακα. Οι συντελεστές φορολόγησης των εισοδημάτων από ακίνητα κυμαίνονται σε 15%-45%. Επίσης, προβλέπεται η επιβολή τέλους επιτηδεύματος στους πολίτες που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα ύψους 400 – 650 ευρώ. Επισημαίνεται ότι πέραν του πραγματικού εισοδήματος, ο φορολογούμενος ενδέχεται υπό προϋποθέσεις να φορολογηθεί και για το τεκμαρτό εισόδημα, δηλαδή αυτό που προκύπτει από την εφαρμογή των τεκμηρίων διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Για τα φυσικά και νομικά πρόσωπα ισχύει ενιαίος συντελεστής φορολόγησης 22% και 80% προκαταβολή φόρου, υποχρέωση η οποία βαρύνει και όσους ασκούν αγροτική ή επιχειρηματική δραστηριότητα.  Σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, όπως αυτές τροποποιήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2019 με τον νόμο 4646/2019, τα καθαρά εισοδήματα που αποκτούν οι νέοι εμποροβιοτέχνες και ελεύθεροι επαγγελματίες κατά τα τρία πρώτα χρόνια άσκησης των δραστηριοτήτων τους φορολογούνται πλέον με έναν εξαιρετικά χαμηλό συντελεστή φόρου, της τάξεως του 4,5%, εφόσον τα ετήσια ακαθάριστα έσοδά τους κατά το προηγούμενο έτος δεν υπερέβησαν τα 10.000 ευρώ.

Ειδικότερα, με την παράγραφο 2 του άρθρου 29 του ισχύοντος Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος,προβλέπεται ότι για τα τρία (3) πρώτα έτη άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας από φυσικό πρόσωπο, ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου της φορολογικής κλίμακας μειώνεται κατά 50% εφόσον το ετήσιο ακαθάριστο εισόδημά του από επιχειρηματική δραστηριότητα δεν υπερβαίνει τις 10.000 ευρώ.

Επί του φόρου εισοδήματος σε μισθωτούς, συνταξιούχους και κατ’ επάγγελμα αγρότες υπολογίζεται μείωση από 33 έως 360 ευρώ που συνδέεται με τον αριθμό των εξαρτώμενων τέκνων.  Επίσης, για τις ίδιες κατηγορίες φορολογουμένων ισχύει έκπτωση φόρου, εφόσον κατά τη διάρκεια του 2021 έχουν εξοφλήσει με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής (πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή μέσω e-banking) δαπάνες για αγορές αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πρέπει να καλύπτουν συγκεκριμένο ποσοστό επί του ετήσιου εισοδήματος, ήτοι 30%. Εάν ο φορολογούμενος δεν καλύψει το απαιτούμενο ποσό, θα φορολογηθεί  για το υπολειπόμενο με 22%. Εξαίρεση από την υποχρέωση κατοχύρωσης της έκπτωσης φόρου με την ηλεκτρονική πληρωμή αγαθών και υπηρεσιών προβλέπεται για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες φορολογούμενους άνω των 70 ετών, για τα άτομα με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, όσους τελούν σε καθεστώς  δικαστικής συμπαράστασης, για τους κατοίκους της ΕΕ που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης στην Ελλάδα και φορολογούνται με την κλίμακα για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, καθώς και για τους πληττόμενους από την πανδημία. Προκειμένου να τύχουν της έκπτωσης, οι εν λόγω κατηγορίες φορολογουμένων οφείλουν να έχουν καλύψει το ποσοστό που απαιτείται με μετρητά και να έχουν στη διάθεση των ΔΟΥ τις σχετικές αποδείξεις δαπανών. Πλήρης εξαίρεση από την εν λόγω υποχρέωση προβλέπεται για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και ειδικές κατηγορίες φορολογουμένων. Θα πρέπει ιδιαίτερα να επισημανθεί ότι από το έτος 2018 καταργείται πλέον η έκπτωση φόρου για ιατρικές, νοσοκομειακές και φαρμακευτικές δαπάνες, οι οποίες απλά προστίθενται στις γενικές δαπάνες για το χτίσιμο του αφορολογήτου. Υπό το πρίσμα των προαναφερθέντων, το αφορολόγητο όριο εισοδήματος από μισθούς και συντάξεις διαμορφώνεται στα 8.633 ευρώ χωρίς εξαρτώμενα τέκνα, στα 9.000 ευρώ με ένα εξαρτώμενο τέκνο, στα 10.000 ευρώ με δύο εξαρτώμενα τέκνα και στα 11.000 ευρώ με τρία και άνω εξαρτώμενα τέκνα.

Γενικά μειώσεις φόρου ύψους 200,00 ευρώ προβλέπονται στην περίπτωση ατόμων με αναπηρία τουλάχιστον 67% και ειδικές κατηγορίες, όπως είναι τα θύματα τρομοκρατικών ενεργειών ή πολέμου ή οι συνταξιούχοι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης και του εμφυλίου. Επιπροσθέτως, ο δωρεές είναι έξοδα που μειώνουν έως ποσοστό 10% το φόρο του εισοδήματος, με την προϋπόθεση ότι υπερβαίνουν στη διάρκεια του φορολογικού έτους το ποσό των 100 ευρώ και το συνολικό ποσό των δωρεών δεν μπορεί να υπερβαίνει το 5% του φορολογητέου εισοδήματος.

Οι φορολογούμενοι που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα δεν δικαιούνται μειώσεις φόρου εκτός και εάν διατηρούν τη φορολογική τους κατοικία σε έτερο κράτος μέλος της ΕΕ ή του ΕΟΧ και α) αν τουλάχιστον 90% του εισοδήματός τους αποκτάται στην Ελλάδα και β) αν αποδείξουν ότι το φορολογητέο τους εισόδημα είναι τόσο χαμηλό, ώστε να είναι σε θέση να επωφελούνται από φορολογικές απαλλαγές υπό το φορολογικό νομοθετικό καθεστώς του κράτους κατοικίας.

Αντίθετα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, φυσικά πρόσωπα που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία και θα απασχοληθούν σε νέες θέσεις εργασίας ή θα προβούν σε έναρξη δραστηριότητας ως αυτοαπασχολούμενοι, δικαιούνται απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος και από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του 50% του εισοδήματος που θα αποκτούν στην Ελλάδα για μία επταετία. Οι ανωτέρω θα πρέπει, σύμφωνα με την απόφαση που εξέδωσε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, να υποβάλουν τη σχετική αίτηση μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2021.

Σύμφωνα με την απόφαση, όσοι «μετακομίσουν» φορολογικά στην Ελλάδα θα έχουν έκπτωση κατά 50% από τη φορολόγηση των εισοδημάτων τους, καθώς και απαλλαγή από το τεκμήριο κατοχής και χρήσης Ι.Χ.

Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να αιτηθεί την υπαγωγή του σε αυτό το πλαίσιο εφόσον:

• Δεν ήταν φορολογικός κάτοικος της Ελλάδας τα προηγούμενα πέντε από τα έξι έτη πριν από τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του στην Ελλάδα.
• Μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία από κράτος-μέλος της Ε.Ε. ή του ΕΟΧ ή από κράτος με το οποίο είναι σε ισχύ συμφωνία διοικητικής συνεργασίας στον τομέα της φορολογίας με την Ελλάδα.
• Παρέχει υπηρεσίες στην Ελλάδα στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης που ασκείται είτε σε ημεδαπό νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα είτε σε μόνιμη εγκατάσταση αλλοδαπής επιχείρησης στην Ελλάδα. Τα ίδια προνόμια ισχύουν και εφαρμόζονται ανάλογα και για τα φυσικά πρόσωπα που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, με σκοπό να ασκήσουν ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα στη χώρα.
• Δηλώνει ότι θα παραμείνει στην Ελλάδα τουλάχιστον για μία διετία.

Φυσικά πρόσωπα τα οποία έχουν ήδη μεταφέρει τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα και έχουν συνάψει συμβάσεις εργασίας ή έχουν προβεί σε έναρξη εργασιών εντός του φορολογικού έτους 2021 μπορούν να υποβάλουν αίτηση υπαγωγής στον ειδικό τρόπο φορολόγησης από μισθωτή εργασία και επιχειρηματική δραστηριότητα που προκύπτει στην ημεδαπή, εφόσον δεν ήταν φορολογικοί κάτοικοι της Ελλάδας τα έτη 2015 έως και 2019.

Εκτός από τους φόρους βάσει των ετήσιων δηλώσεων, οι πολίτες επιβαρύνονται και με άλλους, άμεσους ή έμμεσους, γενικού ή τοπικού χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, όσοι πολίτες κατέχουν ακίνητα υποχρεούνται στην ετήσια καταβολή Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ). Επίσης, στην τιμή των αγαθών και των παρεχόμενων υπηρεσιών υπολογίζεται ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) που ανέρχεται στο 24% και εφαρμόζεται στην πλειονότητα των αγαθών και παρεχόμενων υπηρεσιών. Ωστόσο, ορισμένα αγαθά και υπηρεσίες, όπως φαρμακευτικά προϊόντα ή διαμονή σε ξενοδοχεία, υπάγονται σε μειωμένους συντελεστές των 13% και 6%. Όλοι οι πολίτες πληρώνουν ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και οι κάτοχοι αυτοκινήτων καταβάλλουν τέλος κυκλοφορίας ανάλογα με την παλαιότητα και τον κυβισμό του αυτοκινήτου τους. Οι φορολογούμενοι πληρώνουν τοπικούς φόρους που προέρχονται από τα τέλη των Δήμων και αφορούν στις δημοτικές υπηρεσίες καθαριότητος κοινοχρήστων χώρων, φωτισμού, περισυλλογής και αποκομιδής απορριμμάτων.

Οι ετήσιες αποδοχές των μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα,  οι οποίες αποτελούνται από 12 μηνιαίους μισθούς, δώρο Χριστουγέννων, δώρο Πάσχα και επίδομα καλοκαιρινής αδείας, υπάγονται και σε άλλες κρατήσεις πέραν του φόρου εισοδήματος, ήτοι για ασφάλιση υγείας, σύνταξη γήρατος και  κατά του κινδύνου της ανεργίας.

Από  1 Μαΐου 2022 έχει καθοριστεί νόμιμος κατώτατος μισθός και νόμιμο κατώτατο ημερομίσθιο, για πλήρη απασχόληση, για τους υπαλλήλους και τους εργατοτεχνίτες όλης της χώρας, χωρίς ηλικιακή διάκριση, ως εξής:

α) Για τους υπαλλήλους ο κατώτατος μισθός ορίζεται στα επτακόσια δεκατρία ευρώ μεικτά  (713,00 €). Καθαρές αποδοχές στα 614 €.

β) Για τους εργατοτεχνίτες το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα τριανταένα ευρώ και ογδονταπέντε λεπτά (31,85 €).

Ο βασικός μισθός και τα κατώτατα όρια των αποδοχών εξαρτώνται από παραμέτρους όπως η προϋπηρεσία ή η οικογενειακή κατάσταση και άλλες, που τεκμηριώνονται με ακρίβεια σε κάθε σύμβαση εργασίας π.χ. ομοιοεπαγγελματική, κλαδική στην ειδικότητα του κάθε εργαζομένου.

Ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης διαμορφώνεται στα 1.227,24 ευρώ (μεικτά).

Ο μέσος μισθός μερικής απασχόλησης διαμορφώνεται στα 451,20 ευρώ (μεικτά).

Σύμφωνα με τους κανονισμούς της ΕΕ, εάν πολίτες εργάζονται σε δύο ή περισσότερες χώρες της ΕΕ, υπάρχει η δυνατότητα προσμέτρησης των εισφορών, που καταβλήθηκαν σε κάθε κράτος, ώστε να δικαιούνται εθνική σύνταξη. Για περισσότερες πληροφορίες, συνιστάται η επικοινωνία με το Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης και τον ασφαλιστικό φορέα της χώρας που διαμένουν, καθώς και της χώρας που εργάστηκαν για τελευταία φορά.

Σύνδεσμοι:

Το κόστος ζωής στην Ελλάδα κινείται σε χαμηλά επίπεδα σε παγκόσμιο επίπεδο, όμως παραμένει μάλλον υψηλό σε σχέση με τα εισοδήματα του πληθυσμού της. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 209η θέση στην παγκόσμια κατάταξη αναφορικά με το γενικό επίπεδο τιμών καταναλωτή. Ιδιαίτερα στην κατηγορία για τις τιμές σε εστιατόρια  βρίσκεται στη 192η θέση, ενώ αντίθετα στη σχετική με το κόστος ενοικίου κατοικίας κατάταξη βρίσκεται στη 271η θέση. Τέλος, σε επίπεδο αγοραστικής δύναμης η Ελλάδα βρίσκεται στην 311η θέση.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο το κόστος ζωής σε σχέση με τα εισοδήματα παραμένει αρκετά υψηλό, καθώς 4 στα 10 νοικοκυριά στην Ελλάδα δαπανούν το 40% του εισοδήματός τους για τα αναγκαία προς το ζην, όταν αντίστοιχα στον ευρωπαϊκό μέσο όρο το ποσοστό διαβίωσης κυμαίνεται στο 10% των εισοδημάτων. Επίσης, ενώ η αγοραστική δύναμη στην ΕΕ παρουσιάζει αύξηση 1,9% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, η Ελλάδα παραμένει στην 22η θέση στην ευρωπαϊκή κατάταξη. Η αγοραστική δύναμη εκφραζόμενη ως μέσο εκτιμώμενο ποσό για καταναλωτικές δαπάνες ανά κάτοικο στην Ελλάδα φθάνει τις 9.433,00 € κατ’ έτος ή 786,00 € το μήνα.

Το κόστος ζωής είναι αυξημένο στις ημιαστικές και τουριστικές περιοχές της χώρας. Σε μη τουριστικές περιοχές το κόστος είναι μειωμένο, λόγω των αγροτικών προϊόντων και των χαμηλότερων ενοικίων. Ενδεικτικά η Ελλάδα βρίσκεται στην 22^η θέση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για τα βασικά έξοδα ενός σπιτιού και στην 15^η θέση σε τιμές ειδών διατροφής.

Μερικά παραδείγματα κόστους, κατά μέσο όρο, είναι:

Βασικά έξοδα (ηλεκτρισμός, θέρμανση, ύδρευση, δημοτικά τέλη) για διαμέρισμα 85 τετραγωνικών περίπου 170,00 €/μήνα

Χρέωση ανά λεπτό προπληρωμένης κινητής τηλεφωνίας περίπου 0,41 €

Μηνιαία Σύνδεση internet 25,00 – 30,00 €

Εισιτήριο αστικών συγκοινωνιών Αθήνας 1,20 €

Έναρξη κούρσας ταξί 3,50 € και ανά χιλιόμετρο 1,00 €

Αμόλυβδη βενζίνη περίπου 2,50 €/λίτρο

Πακέτο εισαγόμενων τσιγάρων περίπου 4,60 €

Νερό 500ml από περίπτερο 0,50 €

Γάλα από σουπερμάρκετ ανά λίτρο περίπου 1,20 €

Κρασί από σουπερμάρκετ 750ml περίπου 6,00 €

Ψωμί μισό κιλό 1,00 €

Γεύμα σε εστιατόριο ανά άτομο από 10,00 €

Καπουτσίνο από 2,50 €

Τοπική μπίρα 500ml από 4,00 €

Ένα ποτό σε μπαρ από 6,00 €

Ένα χοτ-ντογκ από 0,90 €

Ένα σουβλάκι από 2,50 €

Σύνδεσμοι:

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), το 63% των Ελλήνων κατοικεί σε ιδιόκτητο σπίτι, το 10% διαμένει σε οικία για την οποία έχει λάβει ενυπόθηκο στεγαστικό δάνειο, το 21,5% καταβάλλει ενοίκιο για τη στέγασή του και το 0,3% εξασφαλίζει στέγαση μέσω άλλων τρόπων (επιδοτούμενο ενοίκιο, στέγαση σε ειδικές δομές, κ.α.).

Ενοικίαση κατοικιών:

Διατίθεται ένας μεγάλος αριθμός επιπλωμένων ή μη κατοικιών. Ωστόσο, οι επιπλωμένες κατοικίες διαθέτουν, συνήθως, στοιχειώδη εξοπλισμό.

Η τιμή ενοικίασης εξαρτάται από την περιοχή, τα τ.μ., την παλαιότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (όροφος, αποθήκη, θέση στάθμευσης, γειτνίαση με μέσα μαζικής μεταφοράς ή άλλα σημεία ενδιαφέροντος, θέα κ.ο.κ.). Για μία κατοικία δύο ή τριών κυρίων χώρων σε μία μέση περιοχή της Αθήνας η τιμή θα κυμανθεί μεταξύ των 500 και 750 ευρώ, ενώ συνήθως απαιτείται η καταβολή εγγύησης ύψους δύο μηνιαίων μισθωμάτων. Η ενοικίαση γίνεται με ιδιωτικό συμφωνητικό (εγγράφως ή προφορικά), με υποχρέωση ηλεκτρονικής δήλωσης των στοιχείων της μίσθωσης.

Αγορά κατοικιών:

Στην Ελλάδα, και κυρίως στις μεγάλες πόλεις, υπάρχουν μεσιτικά γραφεία. Θα χρειαστείτε τις υπηρεσίες ενός δικηγόρου για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με την αγορά ακινήτου, καθώς και ενός πολιτικού μηχανικού για τον τεχνικό έλεγχο της παραχωρούμενης κατοικίας. Σε γενικές γραμμές, η αγορά κατοικιών στην Ελλάδα και ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα κτλ) παρουσιάζει πολλές επενδυτικές ευκαιρίες λόγω του χαμηλού επιπέδου τιμών. Οι τιμές συναρτώνται με τα κριτήρια που αναφέρθηκαν για την ενοικίαση ακινήτων και προσδιορίζονται ανά τ.μ. Ενδεικτικά, για μία νέα κατοικία δύο ή τριών κυρίων χώρων σε μία μέση περιοχή της Αθήνας η τιμή προσεγγίζει τα 1700 ευρώ/τ.μ., ενώ για παλαιότερες κατοικίες, αναλόγως των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, απαντούν αρκετά χαμηλότερες τιμές. Για την αγορά ακινήτου είναι απαραίτητη η σύνταξη συμβολαίου ενώπιον συμβολαιογράφου. Στην Ελλάδα είναι σε εξέλιξη η διαδικασία καταχώρησης των δικαιωμάτων επί των ακινήτων στο εθνικό κτηματολόγιο.

Εφημερίδες, εξειδικευμένα περιοδικά και ιστοσελίδες περιλαμβάνουν αγγελίες με τα ακίνητα προς ενοικίαση ή πώληση. Στις σχετικές αγγελίες αναγράφεται «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ» ή «ΠΩΛΕΙΤΑΙ» αντιστοίχως.

Συμβουλή: Σε περίπτωση αγοράς κατοικίας πρέπει να υπάρξει μέριμνα για σύνδεση με τα δίκτυα κοινής ωφελείας:

(1) ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ

Εξειδικευμένες εταιρείες υπάρχουν στην περιοχή των Αθηνών (EYΔAΠ) και της Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ και ΤΑΙΠΕΔ). Στις άλλες περιοχές, οι δημοτικές ή κοινοτικές αρχές παρέχουν εν γένει παρόμοιες υπηρεσίες.

(2) ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ (ΔEH)

Για να συνδεθείτε με την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας αρκεί μια απλή αίτηση στην αρμόδια υπηρεσία της Δ.Ε.Η που να περιλαμβάνει τα απαραίτητα στοιχεία.

(3) ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ και ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Για την απόκτηση σταθερής τηλεφωνικής γραμμής, με ή άνευ σύνδεσης στο διαδίκτυο, αρκεί μια απλή αίτηση στο αρμόδιο τοπικό υποκατάστημα του OTE ή στις εταιρείες εναλλακτικών παρόχων.

(4) Για τις τηλεοπτικές υπηρεσίες καταβάλλεται ένα μηνιαίο ποσό μέσω του λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος. Το λειτουργικό σύστημα είναι PAL-SECAM και NTSC. Το σύγχρονο σύστημα μετάδοσης είναι ψηφιακό (mpeg4 και DVB-T2). Η λήψη διεθνών τηλεοπτικών καναλιών είναι δυνατή μέσω δορυφορικής κεραίας. Παράλληλα υφίσταται η δυνατότητα ψηφιακής σύνδεσης μέσω ιδιωτών παρόχων με επιπλέον αντίτιμο.

(5) Δημοτικές και κοινοτικές υπηρεσίες

Μέσω του λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος καταβάλλεται ένα ποσό, το οποίο εξαρτάται από το εμβαδόν (τ.μ.) της οικίας ή του διαμερίσματός σας, για όλες τις υπηρεσίες που παρέχονται από τον δήμο ή την κοινότητα όπου κατοικείτε.

Σύνδεσμοι:

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ

Το Ελληνικό Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) έχει θεσμοθετηθεί από το 1983. Έχει στόχο την παροχή ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών για όλα τα άτομα που διαβιούν στην Ελλάδα. Οι κύριοι πυλώνες του είναι οι Τοπικές  Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ, πρωτοβάθμιες μονάδες υγειονομικής περίθαλψης για την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση) και τα γενικά περιφερειακά νοσοκομεία (δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες μονάδες υγειονομικής περίθαλψης για ενδονοσοκομειακή περίθαλψη).

Το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) είναι μονάδα επειγόντων που παρέχει άμεσες και επί τόπου υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, καθώς και υπηρεσίες διακομιδής των πασχόντων στην πλησιέστερη δομή υγείας (τηλεφ. γραμμή: 166).

Υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης παρέχονται επίσης και από τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης σε όσους πληρώνουν σχετικές εισφορές. Αρμόδιος φορέας για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών είναι ο ΕΟΠΥΥ (Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας).

Οι ασφαλιστικές εισφορές αποδίδονται μέσω του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Η κοινωνική ασφάλιση είναι υποχρεωτική για κάθε πολίτη ο οποίος αποκτά εισόδημα από απασχόληση ή αυτοαπασχόληση στην Ελλάδα. Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης χρηματοδοτείται τριμερώς από τις εισφορές εργαζομένων, εργοδοτών και κράτους. Οι εισφορές των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα πληρώνονται από τους εργαζόμενους και από τους εργοδότες. Αναφορικά με τους αυτοαπασχολούμενους και τα ελεύθερα επαγγέλματα, οι εισφορές πληρώνονται από τους ίδιους. Κάποια ασφαλιστικά ταμεία λαμβάνουν πρόσθετη κρατική βοήθεια και κοινωνικές εισφορές. Η υγειονομική περίθαλψη μέσω του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (ασφαλιστικά ταμεία) διασφαλίζεται από το υψηλότερο μερίδιο εισφορών που πληρώνει ο εργοδότης σε σχέση με αυτό που πληρώνει ο εργαζόμενος. Το ύψος των εισφορών εξαρτάται από τον οργανισμό κοινωνικής ασφάλισης και το επάγγελμα του ασφαλισμένου.

Το σύνολο της ιατρικής περίθαλψης στις δημόσιες δομές υγείας είναι δωρεάν, εξαιρούνται όμως τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, για τα οποία η προσωπική συμμετοχή μπορεί να ανέλθει έως και στο 25% της αξίας του φαρμάκου ανάλογα με την περίπτωση.

Βασικές πληροφορίες:

1)  Το δικαίωμα πρόσβασης στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (πάροχοι υγείας, φαρμακεία, συμβεβλημένοι γιατροί με τον ΕΟΠΥΥ κτλ) ονομάζεται ασφαλιστική ικανότητα.

2) Για τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία σχετικά με την χορήγηση  ασφαλιστικής ικανότητας αρμόδιος φορέας είναι ο ΕΦΚΑ (Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης).

3) Μέσω της σύγχρονης πλατφόρμας myEFKAlive μπορούν οι πολίτες να εξυπηρετηθούν εξ αποστάσεως για συγκεκριμένες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, αιτούμενοι ραντεβού σε συγκεκριμένη μέρα και ώρα που υπάρχει διαθεσιμότητα, για την εξυπηρέτησή τους από υπάλληλο του Οργανισμού, μέσω τηλεδιάσκεψης/ βιντεοκλήσης. Οι περιφέρειες που έχουν ενταχθεί στις υπηρεσίες myEFKAlive είναι: Β.Αιγαίου, Ν. Αιγαίου, Ηπείρου και Κέρκυρας, Δ.Ελλάδας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας και Λευκάδας, Πελοποννήσου και Κρήτης, καθώς και περιοχές των περιφερειών Αν. Μακεδονίας-Θράκης, Στερεάς Ελλάδας και Θεσσαλίας.

4) Απαραίτητη προϋπόθεση για την ασφάλιση του πολίτη είναι η έκδοση Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) από τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) και από τα γραφεία ΑΜΚΑ, που λειτουργούν σε ασφαλιστικά ταμεία σε όλη την Ελλάδα.

5) Ο ΕΟΠΥΥ παρέχει έναν κατάλογο με συνεργαζόμενους γιατρούς, οι οποίοι αναλαμβάνουν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Η επιλογή ιατρού από τον εν λόγω κατάλογο εναπόκειται στην προσωπική βούληση του ασφαλισμένου. Η επίσκεψη στους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ πραγματοποιείται με ραντεβού και  είναι δωρεάν.

6) Με τον νόμο 4368/2016 και την ΚΥΑ Α3(γ)/ΓΠ/οικ.25132/4-4-2016 θεσπίστηκε το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης σε όλες τις δημόσιες δομές υγείας για την παροχή νοσηλευτικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ανασφάλιστους και σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.Η πλέον θεμελιώδης αλλαγή είναι η εξίσωση του δικαιώματος ασφαλισμένων, ανασφάλιστων και πρώην κατόχων Ατομικού Βιβλιαρίου Οικονομικά Αδυνάμου ή Ανασφάλιστου ως προς την πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας.Η υγειονομική κάλυψη που εγγυάται το νέο πλαίσιο είναι πλήρης και περιλαμβάνει τη νοσηλευτική, διαγνωστική και φαρμακευτική κάλυψή τους. Μέσω της ιστοσελίδας του Υπουργείου Υγείας μπορούν οι ανασφάλιστοι πολίτες να ενημερωθούν για όλα τα θέματα και τα ερωτήματα που τους αφορούν.

Για επείγοντα περιστατικά διατίθεται δωρεάν περίθαλψη σε επισκέπτες από την ΕΕ αναζητούντες εργασία, οι οποίοι προσκομίζουν την Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθένειας από τη χώρα προέλευσης.

Η αναδιοργάνωση του Ασφαλιστικού Συστήματος στην Ελλάδα μπήκε στην τελική της φάση από 01/01/2017, οπότε όλοι οι παλαιοί ασφαλιστικοί φορείς και ειδικότερα οι κλάδοι ασφάλισης αυτών ενοποιούνται σε έναν Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ). Είχε προηγηθεί ήδη από το 2012 η συνένωση του κλάδου υγείας των ασφαλιστικών φορέων στον ΕΟΠΥΥ.

O ΕΟΠΥΥ λειτουργεί αποκλειστικά υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και  καλύπτει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Ο ασφαλισμένος στον ΕΟΠΥΥ δικαιούται παροχές σε είδος: ιατρική, φαρμακευτική, νοσοκομειακή, οδοντιατρική, πρόσθετη περίθαλψη και προληπτική ιατρική, καθώς και παροχές σε χρήμα: επίδομα μητρότητας, επίδομα εγκυμοσύνης και τοκετού, επίδομα ασθενείας και ατυχήματος, επίδομα θανάτου και σύνταξη.

Ιατροί

Όλες οι ιατρικές πράξεις που πραγματοποιούνται σε χειρουργεία, ιατρικά κέντρα ή κατ’ οίκον συμβεβλημένους γιατρούς ΕΟΠΥΥ είναι δωρεάν για τους ασφαλισμένους, καθώς και για τα μέλη της οικογένειάς τους. Επίσης δωρεάν είναι ορισμένες γενικές και ειδικές εξετάσεις στα συμβεβλημένα εργαστήρια, καθώς και η οδοντιατρική περίθαλψη. Κατά περίπτωση είναι δυνατόν να ζητηθεί από τον ασφαλισμένο να πληρώσει το 25% της αξίας της εξέτασης.

Ένα μέρος του χρηματικού ποσού που καταβάλλεται για επίσκεψη σε ιδιώτη γιατρό και για φάρμακα σε περίπτωση επείγοντος περιστατικού, επιστρέφεται σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές.

Το κόστος των προθέσεων και των μεγάλων συσκευών, όπως βηματοδότες, ακουστικές συσκευές, αναπηρικά αμαξίδια, φακοί επαφής κλπ. καλύπτεται από το ΕΟΠΥΥ, βάσει ιατρικής έκθεσης του θεράποντος γιατρού.

Μη συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορεί κανείς να προμηθευτεί από τα διημερεύοντα και διανυκτερεύοντα φαρμακεία της κάθε περιοχής.

Σύνδεσμοι:

“Η παιδεία είναι ο δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους”, Πλάτωνας (427-347 π.Χ)

Το εκπαιδευτικό σύστημα τελεί υπό τη γενική εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας  και Θρησκευμάτων. Σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο οι Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και οι Διευθύνσεις της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αντίστοιχα υλοποιούν την εθνική εκπαιδευτική πολιτική ασκώντας και την εποπτεία των σχολικών μονάδων. Βάσει του άρθρου 16 του Συντάγματος, η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και παρέχεται δωρεάν σε όλους τους πολίτες στα κρατικά εκπαιδευτήρια όλων των βαθμίδων.

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα χωρίζεται σε τρία επίπεδα:

1. Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

Για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας υπάρχουν Βρεφικοί, Βρεφονηπιακοί και Παιδικοί Σταθμοί, των οποίων η εποπτεία ανήκει στους Δήμους. Εγγράφονται παιδιά από 6 μηνών (υπό προϋποθέσεις και από 2 μηνών) έως την ηλικία εγγραφής στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (ISCED 1) περιλαμβάνει τα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία. Η φοίτηση στο Νηπιαγωγείο είναι διετής.  Εγγράφονται σε αυτό νήπια 5 ετών (φοίτηση ήδη υποχρεωτική) και νήπια 4 ετών (φοίτηση σταδιακά υποχρεωτική εντός τριετίας βάσει του νέου νόμου 4521/2018). Ακολουθεί η εξαετής υποχρεωτική παρακολούθηση στο Δημοτικό Σχολείο, το οποίο απευθύνεται σε παιδιά από 6 έως 12 ετών.

Από την ηλικία των 6 ετών, οι μαθητές και οι μαθήτριες διδάσκονται την αγγλική γλώσσα και από την ηλικία των 11 επιλέγουν επιπλέον την διδασκαλία των γαλλικών ή των γερμανικών.

2. Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση περιλαμβάνει δύο κύκλους σπουδών. Ο πρώτος κύκλος (ISCED 2) είναι υποχρεωτικός και τριετούς φοίτησης. Περιλαμβάνει τα Γυμνάσια για μαθητές 12 έως 15 ετών και τα Εσπερινά Γυμνάσια, από 14 ετών για όσους εργάζονται. Ο δεύτερος κύκλος (ISCED 3) έχει προαιρετικό χαρακτήρα και περιλαμβάνει το Γενικό Λύκειο, το Εσπερινό Λύκειο και την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Η Επαγγελματική Εκπαίδευση διακρίνεται στο Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑΛ) και τις Επαγγελματικές Σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ (ΕΠΑΣ), για τους απόφοιτους της Α’ τάξης του Λυκείου. Οι ΕΠΑΣ ακολουθούν το δυικό σύστημα εκπαίδευσης. Η διάρκεια φοίτησης είναι τριετής σε όλα τα Λύκεια και διετής στις ΕΠΑΣ.

Στο πλαίσιο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης λειτουργούν εξειδικευμένα Γυμνάσια και Λύκεια, όπως είναι τα Πρότυπα - Πειραματικά, τα Μουσικά, τα Καλλιτεχνικά, τα Αθλητικά, τα Εκκλησιαστικά, τα Διαπολιτισμικά και τα Μειονοτικά.

Παράλληλα με τα δημόσια σχολεία λειτουργούν και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια με εξομοίωση ως προς το πρόγραμμα μαθημάτων, όμως το ποσοστό των μαθητών που φοιτά στα ιδιωτικά σχολεία είναι αρκετά χαμηλό σε σχέση με το μέσο όρο των χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ανερχόμενο περίπου στο 7% για το ακαδημαϊκό έτος 2017 και το 2018. Τα δίδακτρα κυμαίνονται από 1.200 ευρώ για τα Νηπιαγωγεία και μπορούν να φτάσουν μέχρι και τις 13.000 ευρώ στις μεγαλύτερες βαθμίδες.

NEETs – Not in Employment, Education or Training

Tο ποσοστό των νέων ηλικίας 15-24 που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο χωρίς να εντάσσονται σε κάποια διαδικασία εκπαίδευσης, κατάρτισης ή απασχόλησης παρουσιάζεται αυξημένο συγκριτικά με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ (15,5% έναντι 10,7% για το έτος 2018).

Μη τυπική εκπαίδευση/ κατάρτιση

Πριν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση παρέχεται χωρίς διαβάθμιση η Μεταδευτεροβάθμια Εκπαίδευση, η οποία διακρίνεται στα:

› δημόσια και ιδιωτικά Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ) (ISCED 4), που αποτελούν επίσημη αλλά όχι διαβαθμισμένη εκπαίδευση, προσφέροντας επιμέρους ειδικότητες διετούς διάρκειας,

› ιδιωτικά Κολλέγια που προσφέρουν εξειδικευμένα προγράμματα σπουδών και κατάρτισης και στα

› Κέντρα Δια Βίου Μάθησης (ΚΔΒΜ), που παρέχουν συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και γενική εκπαίδευση ενηλίκων. Τα ΚΔΒΜ απευθύνονται σε ενήλικες, εργαζόμενους ή ανέργους σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ και σκοπό έχουν την προσωπική ανάπτυξη και την επαγγελματική ένταξη ή και επανένταξη στην αγορά εργασίας. Χρηματοδοτούνται στην πλειονότητά τους από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ).

Ειδική Εκπαίδευση

Σύμφωνα με την διασφάλιση των ισότιμων ευκαιριών πρόσβασης και ενημέρωσης όλων των παιδιών στο Εκπαιδευτικό Σύστημα της χώρας λειτουργούν οργανωμένα Τμήματα Ένταξης αλλά και εκπαιδευτικές υπηρεσίες παράλληλης στήριξης σε μαθητές και μαθήτριες με αναπηρία ή/ και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Για τις μεγαλύτερες βαθμίδες εκπαίδευσης υπάρχουν τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια και Λύκεια και τα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.

3. Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αποτελεί το τρίτο επίπεδο του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος (ISCED 6. Το επίπεδο ταξινόμησης ISCED 5 δεν παρέχεται στην Ελλάδα).  Αξίζει να σημειωθεί ότι το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ιδρύθηκε το 1837 και είναι πολλές οι πανεπιστημιακές σχολές και ακαδημίες της χώρας που αριθμούν πάνω από 100 χρόνια λειτουργίας.

Η εισαγωγή γίνεται ύστερα από γραπτές εξετάσεις που διενεργούνται κάθε έτος.  Περιλαμβάνει τα Πανεπιστημιακά Τμήματα, τα Πολυτεχνεία, την Σχολή Καλών Τεχνών, την Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΑΣΠΑΙΤΕ), τις Στρατιωτικές Σχολές, τις Σχολές Σωμάτων Ασφαλείας και τις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες. Επιπλέον λειτουργεί εξ αποστάσεως το Ανοικτό Πανεπιστήμιο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, χωρίς το προαπαιτούμενο των εξετάσεων, αλλά με καταβολή διδάκτρων.

Στην εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η Ελλάδα κατέχει την 4η θέση ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ (2017) για τις ηλικίες 19-22 ετών, με τις γυναίκες να καταλαμβάνουν το 52% των εισακτέων. Σύμφωνα επίσης με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2018, το ποσοστό αποφοίτων της χώρας από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ανέρχεται στο 42,8% για τις ηλικίες 25-34 ετών, ποσοστό ανάλογο με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (44,48%).

Μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών παρέχονται επίσης και από το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας.

Ο Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. είναι ο αρμόδιος Οργανισμός για την αναγνώριση των τίτλων σπουδών της αλλοδαπής Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής κατεύθυνσης και την παροχή πληροφοριών σχετικά με σπουδές Ανώτατης Εκπαίδευσης στην αλλοδαπή και στην ημεδαπή.

Σύνδεσμοι:

Η Ελλάδα διαθέτει μια σημαντική πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά, με μεγάλο αριθμό ιστορικών τόπων, έργων τέχνης, φεστιβάλ και εκθέσεων που ενσωματώνουν το παρελθόν στο παρόν. Σε κάθε ελληνικό τόπο υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι και ενδιαφέροντα μουσεία.

Η Ελλάδα αποτελεί πραγματικό παράδεισο του πολιτιστικού τουρισμού, ένα μεγάλο ταξίδι στη ιστορία και την τέχνη. Εκπαιδευτικές περιηγήσεις, θεατρικές παραστάσεις,  προσκυνήματα, επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία και μουσεία, εκδρομές μελέτης του φυσικού περιβάλλοντος, του λαϊκού πολιτισμού και της τέχνης, είναι μερικά από όλα όσα έχει να προσφέρει η Ελλάδα στο χώρο του πολιτιστικού τουρισμού.

Ο ελληνικός πολιτισμός είναι το αποτέλεσμα της μακραίωνης ζύμωσης διαφορετικών στοιχείων και επιρροών από την Ανατολή και τη Δύση, το Βορρά και το Νότο. Οι διαδρομές των μεγάλων πολιτισμών της λεκάνης της Μεσογείου συναντήθηκαν στην Ελλάδα αφήνοντας το στίγμα τους. Το σύνολο όμως που τελικά διαμορφώθηκε, αποτέλεσε κάτι πολύ περισσότερο από το άθροισμα των επιμέρους μερών που το συνέθεσαν. Η πορεία μέσα από διάφορες ιστορικές φάσεις και η διασταύρωση του ελληνικού στοιχείου με επιρροές άλλων πολιτισμών δημιούργησε το πλούσιο μωσαϊκό του ελληνικού πολιτισμού, τις παραδόσεις, τα καλλιτεχνήματα και τις αντιλήψεις που χαρακτηρίζουν την ιδιοπροσωπία του.

Οι Έλληνες ήταν πάντα ένας λαός ανοικτός σε επιρροές αλλά και πειραματισμούς: ο ζήλος της διατήρησης στοιχείων του παρελθόντος εναλλάσσεται με τη διάθεση για καινοτομίες και νεωτερισμούς σε όλους τους τομείς της ζωής. Κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει μοναδικό τον ελληνικό πολιτισμό - με μια μοναδικότητα και ποιότητα αναγνωρισμένη από όλο τον σύγχρονο κόσμο, ενώ συγκεκριμένες του στιγμές αποτελούν ακόμη και σήμερα αξεπέραστα σημεία αναφοράς, συνολικά για τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας εντάσσονται όλα τα μνημεία, τα οποία διακρίνονται από πρωτοτυπία, γνησιότητα, ιστορικότητα αλλά και από την ποιότητα του μηνύματος που μεταβιβάζουν από τη μία εποχή στην άλλη. Στοιχεία αυτής της κληρονομιάς είναι τα ιστορικά, χριστιανικά, αρχαιολογικά και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος μνημεία, καθώς και όλα τα υλικά και πνευματικά στοιχεία του παραδοσιακού πολιτισμού, όπως τα ήθη και τα έθιμα.

Η Ελλάδα έχει στις περισσότερες περιοχές σημαντικά μουσεία με πλούσια αρχαιολογικά εκθέματα. Τον Ιούνιο 2009 εγκαινιάστηκε το νέο Μουσείο της Ακροπόλεως, απέναντι από τον ιερό βράχο με θέα τον Παρθενώνα.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής σας στην Ελλάδα θα ανακαλύψετε πολλές και διαφορετικές προτάσεις, για να περάσετε ευχάριστα τον ελεύθερό σας χρόνο, που ικανοποιούν όλες τις τάσεις και τα γούστα, είτε βρίσκεστε σε νησί είτε στην πόλη. Παραδοσιακές αγορές αλλά και γνωστοί οίκοι μόδας προσφέρονται για ψώνια, κέντρα χαλάρωσης και περιποίησης για όσους αναζητούν την πολυτέλεια, παραδοσιακά ταβερνάκια δίπλα στη θάλασσα ή στο βουνό, σινεμά και θέατρα με ποικίλα και αξιόλογα θεάματα.

Η Ελλάδα κυρίως φημίζεται για την ιδιαίτερα έντονη και πολυδιάστατη νυχτερινή της ζωή, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στα Σαββατοκύριακα και σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η διασκέδαση κρατά μέχρι το πρωί.

Οι επισκέπτες της μπορούν να έχουν ευχάριστη διαμονή και συγχρόνως πολλές αξέχαστες εμπειρίες. Κι' αυτό θα συμβεί εάν, εκτός από τη γνωριμία με τον Πολιτισμό, την ειδυλλιακή ύπαιθρο, την ελληνική γαστρονομική παράδοση, οι επισκέπτες βιώσουν τον μοναδικό ελληνικό τρόπο ζωής.

Η περιήγηση στην Ελλάδα του Διονύσου και των εκλεκτών κρασιών είναι μια τάση που κατακτά τις καρδιές των ανθρώπων. Λάτρεις των εκλεκτών οίνων και των αποσταγμάτων ακολουθούν τους δρόμους του κρασιού, συνδυάζοντας τη γνωριμία της ελληνικής φύσης με το «κυνήγι» των υπέροχων, υγρών θησαυρών.

Καθώς ξανοίγεται κάποιος σε αυτούς τους γοητευτικούς δρόμους, θα γνωρίσει ταυτόχρονα και τον τοπικό πολιτισμό. Μικροί οικισμοί γύρω από τους αμπελώνες, παραδοσιακοί ξενώνες και «ναοί» της αυθεντικής ελληνικής γαστρονομίας συγκροτούν έναν κόσμο γεμάτο απολαύσεις και συγκινήσεις.

Οι Έλληνες αγαπούν το τραγούδι, τους λαϊκούς και δημοτικούς χορούς και επιδιώκουν την ψυχαγωγία με αυτά σε κέντρα διασκέδασης και αναψυχής.

Η διασκέδαση στην Ελλάδα μπορεί να καλύψει όλες τις προτιμήσεις και είναι εναρμονισμένη  τόσο με τον παραδοσιακό όσο και τον σύγχρονο τρόπο ψυχαγωγίας.

Παράλληλα υπάρχουν πλήθος χώρων αναψυχής και δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά και εφήβους, όπως σύγχρονες μουσικές σκηνές, θέατρο για παιδιά, πάρκα αναψυχής.

Το καλοκαίρι διοργανώνονται πολλά φεστιβάλ τραγουδιού, μουσικής και θεάτρου με έργα βασισμένα στην αρχαία κωμωδία και τραγωδία, αλλά και σε σύγχρονα έργα, σε διάφορες πόλεις της χώρας και ιδίως σε αρχαία θέατρα, με προεξάρχον της αρχαίας Επιδαύρου.

Υπάρχουν επίσης περιοδεύοντες θεατρικοί θίασοι, που παρουσιάζουν έργα  ελληνικού και ευρωπαϊκού ρεπερτορίου, σε διάφορες πόλεις της χώρας.

Στην πόλη της Αθήνας τη σαιζόν 2019 – 2020 λειτούργησαν 95 θέατρα και 138 κινηματογράφοι, ενώ τα δύο τελευταία έτη λόγω της πανδημίας υπήρξε σημαντική ύφεση στην πολιτιστική ζωή της πρωτεύουσας και όλης της χώρας.

Η Ελλάδα διαθέτει επίσης πολλά μιούζικ-χωλ, εστιατόρια και νάιτ κλαμπ και προσφέρει εν γένει μια ιδιαίτερα πλούσια νυχτερινή ζωή. Ο σχετικά καλός καιρός βοηθά τον Έλληνα να κυκλοφορεί έξω και να είναι κοινωνικός.

Σε ολόκληρη την Ελλάδα, και ειδικότερα στις μεγάλες πόλεις, υπάρχει μεγάλη ποικιλία θεάτρων, κινηματογράφων, τοπικών πολιτιστικών κέντρων, εκθέσεων ζωγραφικής και μοντέρνας γλυπτικής, καθώς και ωδείων, τα οποία ψυχαγωγούν και παράλληλα προβάλλουν συνήθειες, τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς, από όπου αναδύεται  μία νέα κουλτούρα και κοσμοθεωρία ως τρόπος ζωής.

Στην Ελλάδα μπορεί κανείς να ανακαλύψει πολλούς τρόπους για να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ελεύθερό του χρόνο. Οι ώρες κατά τις οποίες είναι ανοικτά τα καταστήματα ποικίλουν από τόπο σε τόπο και ορίζονται από τον εμπορικό σύλλογο της εκάστοτε πόλης, συνήθως όμως είναι ανοικτά κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Σάββατο από  09:00 με 15:00 και κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή από 09:00-14:00 και από 17:30 -21:00. Στις τουριστικές περιοχές τα καταστήματα παραμένουν ανοικτά ολόκληρη την ημέρα. Πέρα από τις παραδοσιακές αγορές και τις υπεραγορές (supermarkets), όλοι μπορούν να ευχαριστηθούν ένα υπαίθριο γεύμα σε μια παραδοσιακή ταβέρνα ή έναν καφέ στην όμορφη παραλία ή σε κάποιο ορεινό θέρετρο.

Δραστηριότητες στο νερό: σχεδόν κάθε ελληνική θάλασσα είναι φιλική για δύτες. Ιδανικές θάλασσες για αυτόν τον σκοπό είναι το Μοναστήρι στην Πάρο, η Παλαιοκαστρίτσα στην Κέρκυρα και όλες οι παραλίες του Καστελόριζου. Σχολές δυτών υπάρχουν στην Κέρκυρα, στην Εύβοια, στη Λέρο, στη Σαντορίνη, στη Μήλο, στην Πάρο, στη Ρόδο και στη Γλυφάδα (πλησίον Αθήνας).

Εκπαιδευτές για windsurfing ή για σκι στο νερό μπορούν να βρεθούν σχεδόν σε κάθε παραλία. Οι τιμές ενοικίου για εξοπλισμό κυμαίνονται από 15 έως 90 Ευρώ για ολόκληρη ημέρα.

Αναρρίχηση: η Ελλάδα είναι ορεινή χώρα και επομένως ιδανική για αναρρίχηση σε βουνά και βράχους. Τοπικοί σύλλογοι αλπινιστών μπορούν να βρεθούν σε πολλές χώρες και οι δραστηριότητές τους είναι διαθέσιμες προς όλους τους ενδιαφερόμενους.

Ποδηλασία: η ποδηλασία έχει γίνει πολύ δημοφιλής τα τελευταία χρόνια και αυτό οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι η Ελλάδα έχει πάνω από 4.000 χλμ παράκτιων οδών. Είναι δυνατή η ενοικίαση ποδηλάτων ανά ημέρα, αν και αρκετοί προτιμούν να χρησιμοποιούν το ποδήλατο ως βασικό μέσο μεταφοράς. Η μεταφορά ποδηλάτων γίνεται μέσω τραίνων και πλοίων. Αρκετά τουριστικά γραφεία εξειδικεύονται σε ποδηλατικές εκδρομές.

Η Ελλάδα είναι μια πολύχρωμη γη, γεμάτη φύση, πολιτισμό και ομορφιά. Διαθέτει ένα απέραντο δίκτυο ποδηλατικών διαδρομών σε βουνά, νησιά, πεδιάδες και ακτογραμμές, κάνοντας την ποδηλασία μια συναρπαστική εμπειρία. Διαθέτει όμως και πιστοποιημένους προορισμούς, πιστοποιημένα ξενοδοχεία, τουριστικά γραφεία και ποδηλατικές εταιρείες για την εξυπηρέτηση των ποδηλατών.

Το Σήμα Πιστοποίησης “Bike Friendly” που τελεί υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού, προσφέρει μια μοναδική εμπειρία εξυπηρέτησης των φίλων του ποδηλάτου. Ένα δίκτυο πιστοποιημένων προορισμών και επιχειρήσεων με την ένδειξη «Bike Friendly» είναι στη διάθεση των επισκεπτών για να γνωρίσουν την φύση, τον πολιτισμό και την αρχιτεκτονική της Ελλάδας πάνω στις ρόδες ενός ποδηλάτου!

Σκι: η Ελλάδα είναι ένας από τους πιο οικονομικούς προορισμούς για σκι στην Ευρώπη. Υπάρχουν 16 χιονοδρομικά κέντρα στη χώρα. Τα πιο γνωστά είναι το χιονοδρομικό κέντρο Παρνασσού, 195 χλμ. βορειοδυτικά της Αθήνας, και το χιονοδρομικό κέντρο του Βερμίου, 110 χλμ. Από τη Θεσσαλονίκη. Η σαιζόν για σκι διαρκεί από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο.

Rafting: για τους λάτρεις της περιπέτειας το rafting έχει αναδειχθεί ως μία αρκετά δημοφιλής δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια, καθώς αρκετά ποτάμια της Ελλάδας προσφέρονται για αυτό, όπως ο Αχέροντας, ο Βοϊδομάτης, ο Αχελώος, και ο Άραχθος.

Ορειβασία/ Πεζοπορία: ο κορμός της ηπειρωτικής Ελλάδας διατρέχεται από το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Μεγάλων Διαδρομών Ε4 (- GR), που ξεκινώντας από τα Πυρηναία φθάνει στην Ελλάδα, μέσω της ΠΓΔΜ, στο φυλάκιο Νίκης της Φλώρινας. To E4, διασχίζοντας τη Πελοπόννησο, καταλήγει στο Γύθειο και συνεχίζεται στην Κρήτη. Δίνεται έτσι η δυνατότητα στον ορειβάτη να γνωρίσει όλη την ποικιλία του ελληνικού τοπίου και τον πλούτο της ελληνικής φύσης.

Το μεγαλύτερο υψόμετρο της συνολικής διαδρομής είναι η κορυφή του Ολύμπου Σκολιό (2.911 μ.). Ιδανική περίοδος για να περπατηθεί το Ε4 στην Ελλάδα είναι από 15 Μαΐου έως αρχές Οκτωβρίου. Συχνά, οι νέες διανοίξεις δασικών δρόμων μπορούν να προκαλέσουν σύγχυση στον ορειβάτη. Μερικά χωριά της διαδρομής είναι ακατοίκητα τον χειμώνα, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυνατότητα διανυκτέρευσης. Το κλίμα είναι μεσογειακό και παρουσιάζει μεγάλη ξηρασία το καλοκαίρι και σημαντική διαφορά θερμοκρασίας την ημέρα από τη νύκτα. Η περίοδος που μπορεί να συναντήσει κανείς χιόνια κατά μήκος της διαδρομής είναι από τον Νοέμβριο έως τον Ιούνιο. Η διαδρομή το νότιου τμήματος του Μονοπατιού (Πελοπόννησος και Κρήτη) είναι αρκετά ευκολότερη από εκείνη του βόρειου και μπορεί να περπατηθεί όλες τις εποχές του χρόνου, επειδή το κλίμα εκεί είναι ηπιότερο.

Άλλου είδους δραστηριότητες μπορεί να είναι οι κρουαζιέρες, η ελεύθερη πτώση, οι εκδρομές, οι επισκέψεις σε μουσεία και μοναστήρια κ.ά.

Σύνδεσμοι:

Για γεννήσεις, γάμους και θανάτους αρμόδιο είναι το εκάστοτε τοπικό ληξιαρχείο, ενώ τα αντίστοιχα προξενεία των αντιπροσωπειών των λοιπών χωρών μελών της ΕΕ διαθέτουν τη σχετική αρμοδιότητα για τους υπηκόους της ΕΕ.

Τα έγγραφα που είναι απαραίτητα για να δηλωθεί η γέννηση είναι το πιστοποιητικό γιατρού ή μαίας. Το όνομα του παιδιού αναφέρεται σε απλή προσωπική δήλωση ή στο πιστοποιητικό της βάπτισης. Το σύνηθες πιστοποιητικό γάμου αναφέρει το επώνυμο.

Δήλωση Βάφτισης

Αρμόδια Υπηρεσία: οικείος Δήμος

Υπόχρεοι να δηλώσουν τη βάφτιση είναι οι γονείς, οι όποιοι έχουν την επιμέλεια του παιδιού, ο ανάδοχος, αυτός που βαφτίστηκε – αν έχει συμπληρώσει το 14ο έτος της ηλικίας του – ή οι συγγενείς εξ αίματος μέχρι τρίτου βαθμού.

Η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοινώνει τα στατιστικά στοιχεία αναφορικά με την εξέλιξη των δημογραφικών μεγεθών στη Χώρα κατά το έτος 2020. Πηγή των στοιχείων είναι τα Ληξιαρχεία των Δημοτικών Αρχών. Τα δεδομένα αφορούν σε γεγονότα φυσικής κίνησης, όπως γεννήσεις, θανάτους, γάμους και σύμφωνα συμβίωσης του πληθυσμού που διέμενε στην Ελληνική επικράτεια κατά το 2020.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι γεννήσεις στην Ελλάδα κατά το 2020 ανήλθαν σε 84.767 (43.534 αγόρια και 41.233 κορίτσια) καταγράφοντας αύξηση κατά 1,2% σε σχέση με το 2019 που ήταν 83.763 (42.945 αγόρια και 40.818 κορίτσια). Στις γεννήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, οι οποίες κατά το 2020 ανήλθαν σε 440, μειωμένες κατά 3,1% σε σχέση με το 2019 που ήταν 454.

Όσον αφορά στον γάμο, γίνεται διάκριση μεταξύ θρησκευτικού και πολιτικού γάμου.

Οι γάμοι το 2020 ανήλθαν σε 31.475 (11.935 θρησκευτικοί και 19.540 πολιτικοί) παρουσιάζοντας μείωση κατά 33,2% σε σχέση με το 2019, κατά το οποίο είχαν πραγματοποιηθεί 47.137 γάμοι (23.278 θρησκευτικοί και 23.859 πολιτικοί). Τα σύμφωνα συμβίωσης το 2020 ανήλθαν σε 8.986, παρουσιάζοντας αύξηση 13,4% έναντι του 2019 που ήταν 7.924. Στα σύμφωνα συμβίωσης του έτους 2020 περιλαμβάνονται 172 σύμφωνα συμβίωσης μεταξύ ανδρών και 64 μεταξύ γυναικών.

Τα απαραίτητα δικαιολογητικά απόδειξης του γάμου είναι είτε το πιστοποιητικό της εκκλησίας είτε το σχετικό πιστοποιητικό του δήμου.

Όσον αφορά τον θάνατο, απαραίτητο έγγραφο για το ληξιαρχείο είναι το πιστοποιητικό γιατρού ή νοσοκομείου.

Οι θάνατοι, κατά το 2020, ανήλθαν σε 131.084 (66.198 άνδρες και 64.864 γυναίκες) καταγράφοντας αύξηση κατά 4,9% σε σχέση με το 2019 που ήταν 124.954 (63.079 άντρες και 61.875 γυναίκες). Οι θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανήλθαν σε 275, μειώνοντας το δείκτη βρεφικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) από 3,75 το 2019 σε 3,24 το 2020.

Σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2021, οι θάνατοι στην Ελλάδα κατά τις 52 εβδομάδες του 2021 (04/01/2021 - 01/01/2022) ανήλθαν σε 143.586 (73.243 άνδρες και 70.343 γυναίκες), ενώ κατά τις 53 εβδομάδες του 2020 (30/12/2019 – 27/12/2020) ανήλθαν σε 132.966 (67.173 άνδρες και 65.793 γυναίκες). Κατά την αντίστοιχη περίοδο των 52 εβδομάδων του 2020 (31/12/2019 – 27/12/2020), οι θάνατοι είχαν ανέλθει σε 130.288 (65.800 άνδρες και 64.488 γυναίκες), αύξηση 10,21%.

Σύνδεσμοι:

Αεροδρόμια

Λειτουργεί στην Αθήνα ένα από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το  Διεθνές Αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος". Το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ελλάδος είναι το Αεροδρόμιο "Μακεδονία" της Θεσσαλονίκης.

Αεροδρόμια που εξυπηρετούνται από δρομολόγια της Aegean Airlines και άλλων 10 μικρότερων ελληνικών αεροπορικών εταιρειών   υπάρχουν στα εξής μέρη:

Αθήνα, Αλεξανδρούπολη, Αστυπάλαια, Ζάκυνθος, Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη, Θήρα, Ικαρία, Ιωάννινα, Καβάλα, Καλαμάτα, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Κάσος, Καστελόριζο, Καστοριά, Κέρκυρα, Κεφαλλονιά, Κοζάνη, Κύθηρα, Κως, Λέρος, Λήμνος, Μήλος, Μύκονος, Μυτιλήνη, Νάξος, Πάρος, Πρέβεζα, Ρόδος, Σάμος, Σητεία, Σκιάθος, Σκύρος, Σύρος, Χανιά, Χίος.

Τα δρομολόγια γίνονται πυκνότερα κατά το καλοκαίρι και τις περιόδους αυξημένης κίνησης και ενισχύονται με απευθείας πτήσεις από ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες.
 

Σιδηροδρομικό Δίκτυο

Ο βασικός φορέας διαχείρισης του σιδηροδρομικού δικτύου στην Ελλάδα είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ΑΕ. Το σιδηροδρομικό δίκτυο καλύπτει τους κλάδους μεταξύ Αθηνών και Βορείου Ελλάδας, ως επίσης τον κλάδο από Αθήνα προς Πελοπόννησο. Λειτουργούν επίσης σιδηροδρομικές γραμμές όπως Θεσσαλονίκης - Έδεσσας - Αμυνταίου – Φλώρινας και Αθήνας-Χαλκίδας.

Ο προαστιακός σιδηρόδρομος συνδέει διάφορα σημεία της Αθήνας και του Πειραιά με προάστια και το αεροδρόμιο, αλλά και προς τα δυτικά με την Κόρινθο και το Κιάτο, ενώ άμεσα η γραμμή επεκτείνεται μέχρι το Αίγιο.

Στην Αθήνα λειτουργεί εκτεταμένο δίκτυο μετρό, κλάδοι του οποίου συνδέουν το λιμάνι του Πειραιά με το Αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος". Όλες οι διαδρομές στο μετρό, λεωφορεία, τράμ και προαστιακό κοστίζουν από την 1η Ιουνίου έως την 31η Οκτωβρίου 2020 1,20 Ευρώ, για διάρκεια συνεχόμενων διαδρομών 90 λεπτών, ενώ το αντίστοιχο μειωμένο εισιτήριο κοστίζει 50 λεπτά. Το ημερήσιο εισιτήριο για όλα τα μέσα κοστίζει 4,10 Ευρώ, ενώ το εισιτήριο πέντε ημερών για όλα τα μέσα 8,20 Ευρώ. Το κόστος για την διαδρομή από και προς το αεροδρόμιο με το μετρό είναι 9 Ευρώ. Επίσης ισχύει τουριστικό εισιτήριο 3 ημερών για όλα τα μέσα (περιλαμβάνει 1 διαδρομή από & προς το Αεροδρόμιο) το οποίο κοστίζει 20 ευρώ. Στις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας η μετακίνηση γίνεται με αστικά και υπεραστικά λεωφορεία (κόστος εισιτηρίου από 1,20 έως 2,00 ευρώ).

Οδικό δίκτυο

Οι κεντρικοί αυτοκινητόδρομοι της Ελλάδας είναι η Αθηνών – Θεσσαλονίκης – Ευζώνων, η Εγνατία Οδός (Ηγουμενίτσα – Θεσσαλονίκη – Κήποι Έβρου), η Ολυμπία Οδός (Αθήνα – Κόρινθος – Πάτρα), η Ιονία Οδός (Πάτρα – Ιωάννινα – Κακκαβιά) και η Οδός Μορέας (Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα). Το ύψος των διοδίων κυμαίνεται από 3,30 έως 31,35 ευρώ ανάλογα με τη χιλιομετρική απόσταση και τον αριθμό των σταθμών διοδίων.

Υπεραστική συγκοινωνία υπάρχει μεταξύ των πόλεων σε όλη τη χώρα.

Λιμάνια

Ο Πειραιάς συνδέει την πρωτεύουσα  της χώρας με τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, ενώ το λιμάνι της Πάτρας συνδέει την Ελλάδα με την Ιταλία και τα Ιόνια νησιά. Άλλα μεγάλα λιμάνια είναι της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και του Ηρακλείου, που βοηθούν την εσωτερική μετακίνηση του πληθυσμού αλλά και τη διακίνηση των αγαθών.

Τα νησιά εξυπηρετούνται από πληθώρα πλοίων, ταχέως ή/και συνήθους τύπου και από τις αεροπορικές γραμμές.

Σύνδεσμοι: